BRIM Haram? BRIM Rasuah?

Kenyataan di atas merupakan kenyataan Tun Dr Mahathir. Kenyataan itu, bercampur aduk antara pendekatan agama dan moral.

Pihak yang pandai agama, perlu menjawab atau menghuraikan, bagaimana hukum BRIM? daripada segi apa ianya boleh menjadi haram? Kemudian, daripada segi SPRM, bagaimana BRIM menjadi rasuah?

BRIM di mata kerajaan, adalah cadangan Bank Negara, sebagai tindak balas kepada rasionalisasi subsidi minyak, kerana akibat pengurangan itu, maka pihak-pihak pembekal dan peruncit menaikkan harga barangan mereka, walaupun minyak bukanlah faktor atau komponen utama penentuan harga barangan.

BRIM diberikan kepada ketua keluarga yang berpendapatan sehingga RM4 ribu sebulan termasuk kumpulan B40 atau mereka yang terdaftar dalam e-kasih.

Memang, ada sahaja penerima yang menyalah gunakan BRIM, khususnya mereka yang berniaga sendiri, yang tiada pendapatan tetap yang berdaftar pada lembaga Hasil Dalam Negeri, misalnya broker-broker hartanah atau pemborong-pemborong di mana kalau dilihat di mata kasar, tidaklah layak menerima BRIM, kerana selain mempunyai harta juga hidup dalam keadaan mewah. Mungkin dalam kategori ini, jatuhnya BRIM sebagai haram.

Manakalah “rasuah” pula, mungkin disebabkan oleh tindakan pemimpin tertentu yang menguar-uarkan pemberian BRIM, sebagai polisi kerajaan yang membantu rakyat golongan sasar, sehinggakan, cara itu diterjemahkan sebagai rasuah oleh pihak-pihak tertentu, kerana pemberian itu dianggap sebagai membeli sokongan, sedangkan konsep atau tujuan asal BRIM itu adalah untuk mengurangkan beban rakyat akibat rasionanlisasi subsidi.

Kini, BRIM, sudah ditingkatkan pengertiannya, bahawa BRIM boleh menggerakkan perekonomian luar bandar, kerana daya beli rakyat luar bandar meningkat, akibat BRIM. Malah sudah ada yang membandingkan, antara tindakan premtive yang dilaksanakan oleh Tun Dr Mahathir semasa menjadi Perdana Menteri, yang hanya menguntungkan sebahagian kecil kontraktor.

BRIM kalau dianalisa dengan fikiran yang baik, sebenarnya salah satu mekanisme perekonomian sesebuah negara, di mana cara itu termasuk dalam perbelanjaan kerajaan. Memang telah biasa kita ketahui, bahawa pebelanjaan kerajaan itu antara lain melalui projek-projek, atau melalui pemberian subsidi, hanya cara itu diberikan secara tidak langsung kepada kumpulan sasar, akan tetapi dilihat daripada segi impaknya, manakala BRIM diberikan secara langsung kepada kumpulan sasar, supaya penerima boleh membuat keputusan sendiri, membeli barangan keutamaan mereka.

DS Najib Razak mengembangkan atau memperluas pengertian perbelanjaan kerajaan, daripada cara konvensional sepertimana biasa dipraktikkan, kepada cara pendekatan baru yang boleh membawa kepada impak yang pantas. Akibat impak yang pantas itu, maka orang politik khususnya yang menentang kerajaan tidak dapat menerimanya, kerana penerima BRIM cukup mudah menilai bahawa kerajaan cukup responsif terhadap masalah yang dihadapi kumpulan sasar. Pada kedudukan inilah, timbulnya cemburu, kerana kerajaan termasuk pemimpinnya mendapat maklum balas positif daripada penerima, manakala pembangkang tidak. Atas sebab itulah, bagi melonggarkan tindakan positif penerima kepada kerajaan, maka pemimpin pembangkang seperti Tun Dr Mahathir, membuat kenyataan politik, bahawa BRIM itu HARAM dan RASUAH.