TAJUK di atas dijawab oleh keputusan PRU-13 lalu. Daripada 133 kawasan yang dimenangi BN, tidak sampaipun 50 peratuspun yang boleh dikategorikan kawasan "maju".
Bagi kawasan ibu negeri, hanya Johor Baharu dan Kangar sahaja pengundinya menyebelahi BN, sementara yang lainnya menyebelahi Pembangkang.
Semalam, MP Kinabatangan-Datuk Bung Moktar Radin, menyuarakan hasratnya, bahawa beliau tidak akan bertanding lagi pada PRU-14, bukan kerana dia tidak berminat, akan tetapi, beliau tidak yakin lagi akan menang, kerana besar kemungkinan pengundi kawasan itu tidak mengundi lagi BN.
Kawasan Kinabatangan yang lebih luas berbanding negeri Pahang, merupakan satu kawasan yang masih terbelakang di Sabah. Menurut Bung, persepsi bahawa kemiskinan penduduk merupakan "tag" kepada sokongan kepada Bn, mungkin tidak berlaku lagi, kerana rakyat mulai celik berkaitan dengan pembangunan.
Melihat kepada jumlah kawasan yang dimenangi BN pada PRU-13 lalu, yang rata-rata kawasan terbelakang terutama di Sabah dan Sarawak, maka ada yang menganggap, bahawa kerajaan BN membiarkan rakyat miskin untuk mengekalkan sokongan.
Anggapan seumpama ini, boleh benar boleh salah. Setahu penulis, sejak BN mengambil alih kerajaan Sabah pada tahun 1994 (contoh) kerajaan dengan sedaya upaya membangun negeri, baik di kawasan bandar mahupun kawasan luar bandar.
Kerajaan Sabah berusaha bersungguh-sungguh dengan berbagai kaedah membangun negeri, walaupun sumber aslinya seperti kayu balak, bukan lagi menjadi sumber utama kewangan.
Sebagai rekod, pada awal tahun 2003, jumlah simpanan negeri hanya berkisar dalam lingkungan RM100 juta, namun atas ketekunan kerajaan, jumlah simpanan kerajaan meningkat ke paras RM3bilion pada tahun 2012. Selain itu, bajet tahun negeri juga terus meningkat, sehingga mencecah melebihi RM4 bilion bagi bajet tahun 2013.
Pada tahun 2009 kadar kemiskinan negeri adalah di atas 19 peratus, namun pada tahun 2012 kadar itu menurut di bawah 9 peratus. Penurunan kadar kemiskinan dua digit, merupakan impak daripada usaha kerajaan membangun negeri.
Kerajaan tidak berhenti-henti melakukan berbagai program untuk meningkatkan sumber pendapatan rakyat. Atas sebab itu, berbagai projek seperti Projek Baja Samur di Sipitang, Projek Pusat minyak dan Gas di Kota Belud dan Kimanis, projek POIC di Lahad Datu, projek Agropolitan di merata tempat di Sabah serta projek Jelapang Padi di Kota belud, antara usaha kerajaan meningkatkan pendapatan dan peluang-peluang pekerajaan bagi rakyat.
Sekiranya benar, bahawa kerajaan BN mahukan agar rakyat terus miskin agar terus menyokong BN, maka program-program peningkatan ekonomi kepada rakyat tidak akan dilakukan.
Empat hari lalu, penulis terbaca kenyataan Menteri Kemajuan Luar Bandar Persekutuan, bahawa untuk tahun ini sahaja akan dibelanjakan RM2bilion bagi Sabah dan Sarawak membangun berbagai infrastruktur luar bandar, demi rakyat yang mendiami kawasan-kawasan itu.
Sementara di Sabah pula, sempena lawatannya di kawasan Sipitang Sabah, Ketua Menteri Sabah- Datuk Seri Musa Haji Aman, menyatakan bahawa kerajaan negeri sangat komited terhadap pembangunan negeri. Ketua Menteri itu telah menzahirkan, bahawa bajet negeri akan terus meningkat sesuai dengan keperluan pembangunan.
Kerajaan sangat komited membangun rakyat, atas sebab itu pembangunan lebuh raya yang menghubungkan Kudat dengan Sarawak dipastikan akan dilaksanakan, tujuannya adalah untuk mengwujudkan lokasi atau kawasan-kawasan perekonimian baru.
Sangkaan beberapa pihak, bahawa kerajaan BN, tidak mahu memajukan rakyat dan membiarkan mereka miskin sebagai jaminan sokongan adalah tidak berasas.
Rakyat kini, tidak akan selamanya dapat menerima huluran setiap pilihanraya, kerana trend itu semakin lama semakin pudar.
Bukti jelas pada PRU-13 lalu, walaupun berbagai insentif tunai daripada kerajaan melalui BRIM, namun penerima tidak juga memangkah parti BN, contohnya di Kelantan, yang mempunyai rekod tertinggi dalam bayaran BRIM.
Yang jelas, penyokong BN, bukan diukur pada taraf kehidupan mereka, namun diukur pada keupayaan sesebuah parti menunaikan janji dan keupayaan membangun negara atau negeri.
Percayalah jika suatu hari, kadar pembangunan merata, di semua kawasan, tidak akan berlaku lagi, bahawa kawasan yang dimenangi pembangkang akan selamanya dimenangi pembangkang, demikian juga kawasan tradisi yang dimenangi BN akan dimenangi BN. Pada masa itu, rakyat akan menilai polisi atau kebijaksanaan parti yang bertanding dalam mengelola perekonomian atau pemerintahan.
Untuk sementara, memang terlihat, bahawa kawasan yang masih mundur menyokong kerajaan BN, kerana rakyat di kawasan itu masih menaruh kepercayaan bahawa hanya BN yang mampu dan mahu membela mereka. Rakyat di kawasan itu, sedar, bahawa perjuangan Pembangkang yang berorentasikan kepada merit belum tiba masanya, kerana rakyat yang menyokong BN di kawasan yang masih belum maju, yakin tidak akan mendapat pembelaan; atas sebab mereka belum sampai kepada tahap pelaksanaan yang berasaskan merit.
Dakwaan pihak tertentu, terutama pemikir luar yang berkerja di institusi pendidikan di negara ini, bahawa BN mahukan rakyat miskin agar supaya mudah dibeli semasa pilihanraya, adalah dakwaan yang sungguh menghina rakyat.