MASIH relevan kah kuasa 2/3 dewan rakyat?
Rakyat negara ini menyaksikan dua Perdana Menteri terpaksa meletakan Jawatan kerana faktor kuasa 2/3 dewan rakyat. Pertama berlaku pada Perdana Menteri Pertama, dan kedua kepada Perdana Menteri Ke lima.
Diramalkan, sekali lagi Perdana Menteri akan terpaksa meletakan jawatan selepas PRU-13, kerana Bn hanya mampu mempertahankan status quo keputusan PRU-12.
Pada PRU-12, Bn kekurangan 8 kerusi dewan rakyat untuk meneruskan kuasa 2/3 dewan rakyat.
Kalaulah benar, jangkaan beberapa pihak, bahawa Bn hanya mampu menang pada PRU-13, akan tetapi kuasa 2/3 dewan rakyat kononnya mustahil dicapai atas sebab senario politik tanah air yang sudah berubah, maka jika ikut tradisi, Najib terpaksa melepaskan jawatan.
Sampai bila perkara ini berterusan? apa kah juga selepas PRU-14, jika Bn masih juga menang bukan dengan kemenangan 2/3 dewan rakyat, maka Perdana Menteri juga perlu meletakan jawatan? kalaulah demikian kejadiannya, maka elok dihadkan tempoh jawatan perdana menteri kepada satu penggal.
Jika dilihat pada keputusan-keputusan PRU-PRU yang lalu, sebenarnya dari segi undi popular, Bn jarang memperoleh undi 2/3, namun daripada segi kerusi jawpannya ya.
Pada PRU-12, misalnya.. di Semenanjung Bn mendapat undi popular 47 peratus berbanding PR 49, namun daripada segi jumlah kerusi Bn semanjung mendapat 85 berbanding PR 80. Secara keseluruhan pada PRU itu, Bn mendapat undi popular 50.2 peratus dengan jumlah kerusi 140 daripada 222. kalau dilihat daripada jumlah kerusi, Bn mendapat 63.06 peratus walaupun undi popular hanya 50.2 peratus.
Kuasa 2/3 dewan rakyat yang diperoleh BN, sebenarnya berpunca daripada pertambahan kerusi akibat persempadanan. Misalnya pada PRU-11, Bn medapat 64 peratus daripada jumlah kerusi berbanding pertambahan jumlah kerusi 90 peratus.
Najib berdepan dengan PRU-13, dengan tidak berlaku bersempadan semula pilihanraya, ertinya jumlah kerusi yang dipertandingkan tetap sama dengan jumlah kerusi yang dipertandingkan pada PRU-12, samada di peringkat Parlimen mahupun dewan undangan negeri.
Jangan lupa, bahawa terdapat 17 parlimen diseleuruh negara dimenangi oleh calon-calon samada daripada Bn mahupun PR dengan undi majoriti kurang daripada 1000, sementara sebanyak 63 kerusi parlimen adalah kerusi campuran berbagai etnik.
Jika berlaku peralihan pola pengundian, kedua belah pihak mungkin mampu memang pada 17 kerusi parlimen, atau mempertahankan status quo seperti tahun 2008. Sebagai misalan, Parlimen Sandakan di Sabah, hanya dimenangi oleh calon Bn dengan majoriti 179, itupun kerana berlaku pertandingan tiga penjuru.
Di sebahagian Parlimen yang termasuk dalam 17 kawasan itu, kalau dikira betul-betul, undi calon-calon yang kalah kalau dijumlahkan jauh lebih banyak berbanding dengan undi calon-calon yang menang; jika pada PRU-13 berlaku SATU LAWAN SATU, disinilah sukar diramal, ke arah mana trend pengundian.
PRU-13 dihadapi Bn dengan berbagai Transformasi, baik dalam politik, ekonomi dan sosial. Sebenarnya Bn telah berubah begitu banyak, walaupun dikatakan telah memerintah sejak merdeka lagi.
Walaupun Bn memerintah lebih setengah abad, namun perubahan-perubahan terus belaku dalam gabungan 14 parti itu, berlainan dengan pembangkang yang hanya bergantung kepada pemimpin lama mereka. Sebagai mislan, Lim kit Siang adalah pemimpin utama DAP, meskipun, Bn telah menukar 5 ketua kerajaan. Demikian juga PAS, parti itu berdekad mempertahankan Nik Aziz Nik Mat sebagai Mursyidul Am, dan kini dikhabarkan akan bertanding kerusi parlimen, walaupun secara fizikal telah uzur.
PRU-13 merupakan ibu kepada semua PRU di negara ini, atas sebab itu, mantan Perdana Menteri Tun Dr Mahathir Mohammad berkata, jika Bn hanya menang mempertahankan status quo tahun 2008, kemenangan itu adalah kemenangan kosong, kerana kerajaan yang dibentuk adalah kerajaan yang lemah.
Jika kerajaan yang dibentuk bukan dengan kuasa 2/3, maka rakyat yang dirugikan, kerana kerajaan yang ada itu tidak mampu berkerja, kerana akan sibuk mempertahankan kuasa politik.
Parti manapun yang membentuk kerajaan yang bukan kuasa 2/3 akan mengekang pentadbiarannya, kerana selalu terhalang dengan perasaan takut tidak popular. Pada keadaan itu, banyak kemudaratan akan berlaku pada negara, akibatnya bukan sahaja negara rugi, malah rakyat secara keseluruhan.