PRU MASA RAKYAT BERMANJA

BAGI rakyat biasa, musim pilihan raya merupakan masa-masa bermanja. Mengapa? Masa inilah mereka didatangi pemimpin kalau bukan menerusi majlis ceramah, juga menerusi lawatan rumah ke rumah. 

Dalam tempoh 5 tahun, hanya terdengar, terbaca atau ternampak kelibat pemimpin, maka pada masa inilah, rakyat tidak perlu temu janji, akan tetapi dikunjungi pemimpin. 

Pada masa inilah, semua kemampuan politik seseorang ahli politik digunapakai dan dipraktikkan. 

Pada masa ini juga, apa sahaja janji bakal ditaburkan, termasuk janji bulan bintang. 

Para pemimpin politik bukan sahaja berjanji pada para pengundi atas pagar, akan tetapi juga kepada penyokong. 

Dalam pilihanraya seumpama ini, janji-janji bukan sahaja menerusi mulut, akan tetapi berbentuk bertulis, iaitu manifesto. 

Dalam pilihan raya, apa yang ditakutkan oleh pemimpin politik adalah pengundi beralih (swing votes). Pengundi seumpama ini, boleh berlaku hanya kerana kesilapan kecil. 

Biarpun seseorang pengundi telah memutuskan parti pilihan selama 5 tahun, namun hanya kerana kesilapan kecil, di masa memangkah, emsoi yang memangkah. Jika ini berlaku, maka tiada yang boleh dilakukan, nasi sudah menjadi bubur. 

Kerana emosi di saat-saat akhir, maka telah menyebabkan Bn kehilangan undi popular pada PRU-13, juga kerana emosi Bn kehilangan kuasa 2/3 pada PRU 12. 

Memang pada masa ini, pengundi yang telah membuat keputusan, misalnya penyokong Bn, menggambarkan pilihan mereka kepada KAMI PILIH BIRU, manakala penyokong parti Warisan Sabah memilih IN GOD WE TRUST, CHANGE WE MUST. Namun di saat-saat akhir, hanya kerana kesilapan kecil, ianya bakal berubah. 

Masa-masa kritikal adalah 24 jam sebelum peti undi ditutup. Pada masa inilah, swing votes berlaku. 

Atas sebab itu, untuk memastikan undi penyokong khasnya dan undi atas pagar umumnya, pada masa-masa kritikal jangan berlaku kesilapan, khususnya daripada jentera pilihanraya dan perai undi. 

Jangan lupa, jika ada pengundi berpusing, mereka ada keluarga, sekurang-kurangnya ada isteri, ditambah ibu dan bapa, atau saudara mara. Dalam pilihan raya, elakkan ketua keluarga sesebuah keluarga “sakit hati” kerana bersamanya ramai pengundi. Fikir-Fikirkan Lah.

PRU-14 SABAH: STATUS & NAMA BUKAN PENENTU KEMENANGAN

RAKYAT mengundi bukan bergantung pada nama dan status seseorang calon. Pengundi melihat tindak tanduk seseorang itu, apa kah mempunyai rekod prihatin atau mesra rakyat. 

Pengalaman pilihan raya di negara ini, ramai sungguh calon-calon yang tewas meskipun mempunyai nama dan status. 

Dalam masa penentuan, yakni pilihan raya semua boleh berlaku. Tidak pelik, seorang calon yang hanya muncul dalam pilihan raya, akan tetapi mampu menewaskan calon yang mempunyai status dan nama. 

Dalam pilihan raya, pengundi nampak hanya calon, kemudian lambang yang diwakili calon itu. Jika jumlah yang memilih calon lebih banyak daripada lambang, maka calon itu akan menang. 

Dalam pilihan raya, memang yang diharapkan adalah kombinasi antara calon dan lambang. Sebab itu timbul istilah “winnable candidate”. 

Bagi Bn, asas yang digunakan adalah kombinasi antara calon dan lambang. Mereka yang terpilih sebagai calon dikatakan calon yang “winnable”. 

Bagi menentukan calon yang “winnable” Bn mempunyai cara tertentu untuk mengenal pasti, dan sudah tentunya daripada berbagai laporan. Berasaskan berbagai laporan itu, maka ditentukan ranking seseorang, dan kemudiannya disebut merit. Makna kata, semua calon-calon yang bakal dicalonkan adalah mereka yang winnable kerana mempunyai merit. 

Tetapi perlu diambil kira juga, laporan-laporan tidak semestinya tepat. Sebab itu, ada calon-calon Bn yang mempunyai nama dan status akan tetapi tewas, atas sebab laporan berkaitan calon tersebut bukan berasaskan fakta lapangan, mungkin atas sebab kerana calon yang dimaksudkan mempunyai kedudukan dalam parti dan kerajaan. 

Fakta pilihan raya di negara ini, bermula tahun 2008, apabila Bn mula kehilangan kuasa 2/3, kemudiannya kehilangan undi popular pada PRU tahun 2013, menunjukkan bahawa kretiria winnabale candidate tidak semestinya mendapat sokongan pengundi. 

Kita juga melihat ada pemimpin Bn yang dikira kelas berat (heavyweight) namun hanya menang dengan majoriti kurang 2000 undi, malah ada yang menang kerana kemenangan teknikal, iaitu pertembungan berbagai penjuru. 

Sebab itu, jika ada calon-calon yang merasa yakin kerana status dan nama yang pada mereka, maka sebagai jaminan untuk mereka mendapat undi, jangan dahulu menghitung anak ayam sebelum telur menetas. Rakyat dalam tempoh kempen, akan melihat sekecil-kecil sumbangan seseorang calon itu pada mereka, apa tah lagi, jika calon itu tidak responsif terhadap permasalahan rakyat, tidak suka melayan rakyat, jarang turun padang, kalau pun turun padang, bersikap VVIP. 

Pada hari penentuan, faktor yang amat berbicara, apa kah calon itu mesra alam (yakni prihatin) ataupun tidak. 

Sempena PRU-14, akan ada kah calon-calon yang mempunyai status dan nama bakal kecundang? Hanya rakyat yang menentukan. 

Mungkin atas sebab itu, Perdana Menteri semasa mengumumkan tarikh pembubaran Parlimen, menekankan, bahawa sistem pilihan raya negara ini menggunakan jumlah kerusi bukannya undi popular, kerana beliau tahu, ada kawasan-kawasan tertentu, undi calon Bn tersangat rendah berbanding calon-calon lawan.

HARI PENENTUAN SUDAH TIBA- APA DILEMA RAKYAT?

RAKYAT berdepan dilema, memilih kerajaan prihatin, tetapi di dalamnya ada pemimpin tidak prihatin. Keadaan ini yang menjadikan pengundi di sebuah kawasan serba salah. Mereka berdepan dengan keadaan DITELAN MATI EMAK DILUAH MATI BAPA. 

Fakta menunjukkan di beberapa kawasan, samada parlimen mahupun Dun, jika mantan-mantan wakil rakyat itu dicalonkan semula, meskipun Kerajaan Bn merupakan kerajaan yang prihatin, namun kerana mencalonkan calon-calon yang mempunyai rekod tidak prihatin kepada rakyat, maka akan berlaku penolakan terhadap mereka itu. 

Wakil rakyat yang mempunyai jawatan selain wakil rakyat, seperti menteri, bukan sahaja perlu berkhidmat di kawasannya, akan tetapi perlu memberi khidmat kepada rakyat secara umum, khususnya ahli/penyokong parti. Mereka itu kena sedar dan faham, bahawa kalau bukan kerana sokongan daripada semua pihak yang membolehkan parti menubuhkan kerajaan, maka mereka itu tidak akan jadi menteri, meskipun sebagai seorang wakil rakyat. 

Penulis suka mengutarakan, memang ramai menteri dalam kabinet negeri, tidak prihatin terhadap ahli/penyokong parti, malah mereka itu, lebih akrab pada mereka yang bukan ahli/penyokong. Apa yang paling menyedihkan, ada sesetengah daripada mereka itu, selama memegang jawatan, hanya berkhidmat dengan beberapa orang, iaitu mereka yang berada dalam “inner circle” mereka. Sesetengah menteri atau pembantu menteri, hanya kelihatan sepanjang 5 tahun, dengan orang-orang tertentu sahaja, yang boleh dikira dengan jari, seolah-olah mereka itulah yang hanya berjumlah tidak lebih 10 orang itu penentu kemenangan seseorang itu dalam pilihan raya.

Kelibat sesetengah mereka itu, sangat ketara semasa masa persidangan DUN, mereka itu  suka sangat mengelak berjumpa rakyat.

Oleh kerana ketidak prihatinan mereka itu, maka jika dicalonkan semula, maka akan menjadi liabiti kepada parti, sebab itu, pada PRU-13 lalu, ada calon-calon yang mempunyai jawatan namun tewas, malah ada diantara mereka itu meskipun menang, akan tetapi kemenangan secara teknikal, kerana pertembungan berbagai penjuru. 

Jika ada diantara mereka itu dicalonkan semula, maka status mereka yang merupakan liabiti kepada parti, dikhuatirkan parti akan kehilangan banyak kerusi. 

Hari penentuan sudah tiba. Esok parlimen/dun akan dibubar. SPR akan menentukan hari pengundian. 14.9juta pengundi akan menentukan parti mana yang bakal memerintah. Bagi Sabah pula akan ditentukan oleh 1.111juta pengundi yang tersebar daripada Kudat hingga ke Tawau. 

Bn Sabah membawa bersamanya 22 kawasan Parlimen dan 48 Dun yang dimenangi pada PRU-13. Sabah akan tetap menggunakan 60 kawasan Dun, meskipun mempunyai 73 Dun. 

Pengerusi Bn Sabah- Tan Sri Musa Aman menerusi wawancara secara langsung dengan CBNC semalam, merasa yakin, pengundi Sabah masih teguh kepada Bn. Kenyataan Ketua Menteri itu secara umumnya memang betul, namun hanya dicacatkan oleh sebahagian kecil wakil rakyat yang tidak prihatin/ mesra dengan rakyat. Benarlah, dalam setandan pisang tidak semuanya elok. Atas sebab itu, rakyat kena membuat keputusan yang bijak, jangan hukum kerajaan yang prihatin. Rakyat kena melihat ke depan, meskipun mereka berdepan dengan dilema!!!! 

Harap-harap pucuk kepimpinan telah mengenal pasti, mereka yang terkategori sebagai liabilti dan tidak mencalonkan mereka semula. Memang keputusannya tidak mudah, kerana ada sebahagian daripada mereka itu adalah Ketua Bahagian/Pengerusi Bn di kawasan mereka. Meskipun demikian, keputusan perlu dibuat, kerana yang memenangkan calon adalah pengundi, kerana kerap berlaku, pilihan parti tidak semestinya pilihan rakyat. 

PAKATAN GUNA LOGO PKR- SATU MUSLIHAT PERDAYA MELAYU

PEMIMPIN Pakatan Harapan maklum, bahawa tsunami cina sudah mencapai puncaknya pada PRU-13. Apabila sudah sampai ke puncak, maka pencapaian parti-parti yang disokong kaum itu maksima seperti mana dimenangi pada PRU-13.

Di Semenanjung pada PRU-13, daripada 165 kerusi, Bn menang 85, manakala pembangkang 80. Juga menerusi jumlah kerusi 80 itu, pembangkang menang undi popular. Makna kata, tsunami cina tidak akan memuncak lagi.

Tun Dr Mahathir adalah pakar strategi. Kehadiran beliau dalam pembangkang, boleh mempengaruhi semua pihak menggunakan common logo. Atas sebab itu, mereka mendaftarkan logo Pakatan Harapan. Namun pendaftaran PH tidak dapat diproses, atas sebab kesilapan yang dirancang awal oleh Tun Dr Mahathir, supaya parti yang beliau taja dibatalkan, kerana beliau tahu, parti itu tiada sokongan.

Pembatalan PPBM oleh ROS, adalah tindakan yang memaksa ROS bertindak. Kerana memang demikianlah rancangan Pengerusi parti itu, kerana melalui pembatalan, sekurang-kurangnya beliau boleh menuduh Dato Seri Najib Razak sebagai dalang kepada pembatalan itu. Sedangkan tujuan beliau supaya parti itu dibatalkan adalah untuk mendapat simpati.

Namun, hakikat sebenar tujuan Tun Dr Mahathir, agar PH tidak boleh didaftarkan, supaya mereka boleh menggunakan logo PKR. PKR walaupun parti berbilang kaum, tetapi digambarkan sebagai parti melayu.

Pemimpin PH maklum, hanya menerusi parti yang kenampakan melayu boleh mempengaruhi pengundi melayu, kerana mereka mengharapkan tsnunami melayu pada PRU-14. Tanpa tsunami melayu, angan-angan mereka merampas Putrajaya hanya tinggal angan-angan.

Menggunakan logo PKR, adalah serampang dua mata, bagi PH. Pertama menjawab, dakwaan bahawa PH didominasi DAP dan kedua bahawa pembangkang adalah satu pasukan.

Menggunakan logo PKR sebagai common logo bagi PH, memang mengejutkan berbagai pihak, khususnya Bn. Kerana sejak sekian lama, walaupun dengan kehadiran Dato Seri Anwar Ibrahim, tidak pernah terlintas, bahawa DAP akur menggunakan logo lain selain logo roket.

PRU-14 di Semenanjung, hanya akan terlihat LOGO BN, LOGO PKR dan PAS. Sejauh mana strategi baru PH ini menembusi wilayah BN, tiada yang dapat menduga.

Jentera dan juru kempen Bn, bermula daripada sekarang kena merangka strategi baru, khususnya isu, bahawa PH didominasi DAP.

Pemimpin Sabah Tamak- Tun Dr Mahathir

Betul kah pemimpin Sabah tamak? Kerana ketamakan, maka kemajuan negeri terbantut, demikian lah dakwaan Tun Dr Mahathir.

Menurut calon Perdana Menteri Pakatan Harapan itu, jika parti proksi beliau di Sabah- Parti Warisan Sabah dapat menubuhkan kerajaan negeri, maka Ketua Menterinya adalah Datuk Shafie Apdal, kerana menurut mantan PM itu, Shafie adalah pemimpin yang boleh memajukan Sabah & rakyatnya kerana tidak tamak.

Kenyataan Tun Dr Mahathir itu, tidak berpijak dibumi nyata. Apa kah beliau tidak mengikuti tindakan SPRM sejak Oktober 2016 dan berlanjutan sehingga Oktober 2017, yang telah menangkap beberapa individu yang terlibat dengan projek-projek di bawah KKLW semasa Shafie menjadi menteri. Selain itu, mantan menteri selain disiasat, juga turut ditangkap dan direman.

Mengapa Tun Dr Mahathir tidak mengakui, bahawa kemajuan Sabah & rakyatnya bukan kerana pemimpin negeri tamak, akan tetapi tindakan beliau meganak tirikan Sabah, kerana semasa era beliau Bn Semenanjung boleh menubuhkan kerajaan sendiri, tanpa penyertaan Sabah & Sarawak.

Sabah idak mendapat peruntukan sewajarnya daripada Persekutuan, dan keadaan itu bertambah-tambah pada tahun 1985-1994.

Tun Dr Mahathir suka sangat melindungi perbuatan jijik beliau dengan menamakan pihak lain.

Sebagai contoh, lebuh raya Pan Borneo, telah muncul sejak era Tunku Abdul Rahman Al-Haj, dan ianya terealisasi semasa era Dato Seri Najib Razak.

Sebenarnya Tun Dr Mahathirlah yang menyebabkan Sabah & Sarawak mundur, kerana pendapatan Persekutuan daripada dua negeri itu, khususnya hasil minyak, tidak digunakan memajukan dua negeri itu, sebaliknya digunakan untuk membina Menara Berkembar Petronas, Litar lumba Sepang, dan pembinaan Putrajaya.

Bukti jelas, semasa era Tun Dr Mahathir, peruntukan Persekutuan kepada Sabah cukup rendah. Sebagai contoh RMK-7 (1996-2000) hanya RM6.93bilion; RMK-8 (2001-2005) RM13.2bilion, RMK-9 (2006-2010) RM17.7bilion dan RMK-10 (2011-2015) RM21.96bilion. Bagi RMK-11 (2016-2020), separuh jalan bagi rancangan Malaysia itu, sebanyak RM15 bilion telah diberikan kepada Sabah, dan sudah tentunya banyak lagi peruntukan akan menyusul, malah untuk tahun 2018 sahaja adalah RM3.87bilion. Bukan sahaja, peruntukan untuk Pan Borneo adalah sebanyak RM12.86bilion yang meliputi 730Km daripada Sindumin hingga ke Tawau.

Peruntukan untuk luar bandar Sabah di masa era Tun Dr Mahathir, RMK-7 hanya RM107.8juta dan RM1.42bilion bagi RMK-8, berbanding peruntukan di era Dato Seri Najib, daripada tahun 2011-kini telah berjumlah RM10.2bilion.

Hakikatnya berasaskan kepada data kewangan, bukanlah kerana pemimpin Sabah tamak, penyebab negeri mundur, akan tetapi tindakan mantan PM itu membelakangkan kemajuan Sabah.

Salah satu lagi tindakan memundurkan kemajuan Sabah adalah menerusi penggiliran Ketua Menteri, kerana mana ada seorang Ketua Menteri boleh memperkenalkan perancangan dalam tempoh dua tahun? walaupun kerajaan yang meneruskan adalah daripada parti yang sama, kerana masing-masing pemimpin mempunyai gaya kepimpinan. Sebagai contoh, semasa Datuk Salleh Tun Said Keruak dilantik ke jawatan Ketua Menteri, hanya untuk 9 bulan. 

Kerana pemimpin Sabah menyedari selepas Tun Abdullah menjadi Perdana Menteri, maka mencadangkan menansuhkan penggiliran Ketua Menteri, maka selepas itu, Sabah maju.

Kemajuan & pembangunan Sabah digambarkan menerusi pertambahan pendapatan negeri, simpanan kewangan negeri bertambah, kadar kemiskinan menurun, membawa pengertian, bahawa pemimpin Sabah bukanlah tamak.

Hakikat yang perlu menjadi iktibar rakyat Sabah, bahawa kemunduran negeri, sebenarnya telah dirancang daripada awal oleh Mantan Perdana Menteri itu, supaya dakwaan pemimpin Sabah tamak menjadi alasan beliau merai sokongan politik.

Satu pertanyaan? Apa yang boleh disumbangkan oleh seseorang yang berumur 93 tahun, sedangkan dalam tempoh 22 tahun, kemajuan Sabah dirancang untuk dimundurkan!!!.

GENDANG PRU-14 SEDANG MENGHITUNG JAM- SESAMA SENDIRI BERBALAH

Rakyat bukan sahaja keliru akan tetapi muak, apabila berlaku perbalahan antara para pemimpin Bn, sedangkan hari penentuan atau istilah PM & TPM Hari Raya Besar diambang pintu.

Untuk mencegah perbalahan itu, kerap sekali Menteri Komunikasi & Multimedia- Datuk Salleh Tun Said Keruak mengingatkan, raikanlah perbezaan pendapat, dan berpolitiklah secara matang, untuk mengelak persengkataan.

Sejak akhir-akhir ini perbalahan antara mantan-mantan pemimpin Umno dengan pemimpin yang masih berkhidmat, menunjukkan kepada rakyat, bahawa pemimpin Umno, bukan untuk rakyat & negara, akan tetapi lebih kepada mempertahankan ego masing-masing serta kepentingan peribadi.

Tun Dr Mahathir, Tan Sri Muhiyiddin Yassin, Dato Mukhriz Mahathir, Datuk Shafie Apdal dan ramai lagi, menentang Umno, bukan kerana untuk kepentingan rakyat, akan tetapi demi kepentingan peribadi.

Mengapa kah pemimpin lama seperti Tan Sri Rais Yatim, Tan Sri Rafidah Aziz begitu kritikal terhadap pemimpin yang sedang berkhdimat. Tidak cukup kah peluang yang telah diberikan pada mereka masa lalu? Tidak cukup kah sokongan yang telah diberikan kepada mereka semasa berkhidmat termasuk sokongan pemimpin yang sedang berkhidmat?

Mengapa mereka ini, tidak mencontohi Mantan PM ke-5, Tun Abdullah Ahmad Badawi? Mengapa mereka ini tidak mencontohi pemimpin lain yang telah bersara, dan bertindaklah sebagai pesara!!!.

Tindakan mereka itu, bukan sahaja rakyat menjadi “jenuh=saturated” akan tetapi muak. Apa kah tindakan sedemikian menjadi katalis kepada pengundi untuk menolak parti? Selain tindakan mantan-mantan pemimpin yang sudah menjadi pembangkang dan sudah tentu mahukan penyokong parti untuk berpaling tadah.

PENDUDUK MISKIN SABAH - SHAFIE CUBA JADI HERO!!!

Poverty is stubborn. Tiada negara di dunia ini, tiada rakyat miskin. Di Sabah, daripada 3.9juta penduduk, didapati 23,142 miskin tegar (0.59%) dan 19,673 kategori miskin (0.51%). Jumlah itu adalah sebahagian daripada 76,340 ketua keluarga yang tersenarai dalam e-kasih. Pada tahun 2016 mereka yang tersenarai dalam e-kasih adalah 109,865, sebab itu kadar kemiskinan negeri adalah 2.9%.

Daripada jumlah itu, seramai 33,525 telah dikeluarkan, sebab itu, jumlah mereka yang tersenarai dalam e-kasih tahun 2017 adalah 76,340. Menerusi jumlah itu, maka kadar kemiskinan terkini Sabah adalah 1.96%.

Berasaskan rekod penerima BRIM tahun 2018, rakyat Sabah yang menerima seramai 664,839 (17.05% daripada jumlah penduduk) membabitkan bayaran RM559,825,350. Penerima BRIM adalah ketua keluarga yang mempunyai pendapatan RM3,000 ke bawah.

Dakwaan Presiden parti Warisan Sabah semasa ucapan perasmian Kongress tahunan parti itu pada Isnin, bahawa beliau tersempak dengan keluarga miskin di Kota Marudu, di mana keluarga itu tidak mampu membeli ubat gigi, kemungkinan besar mereka itu termasuk dalam penduduk yang terkategori miskin tegar.

Pemimpin Bn Sabah, tiada yang pernah berkata, bahawa Sabah sifar rakyat miskin, namun, kerajaan Bn telah berjaya menurunkan kadar kemiskinan daripada 19.7% tahun 2009 kepada 2.9% tahun 2016 dan terkini 1.96%. 

Kalaulah Shafie semasa ada kuasa dahulu dengan peruntukan berbilion ringgit telah menjelajah awal di kampung-kampung di mana terdapatnya rakyat termasuk dalam miskin tegar, sudah tentu mereka itu akan tempias dana daripada KKLW, kerana kementerian itu, memangpun dikhususkan membantu rakyat sedemikian.

Membasmi kemiskinan tidak semata-mata mempergunakan kekayaan Yayasan Sabah seperti mana cadangan Presiden Parti Warisan itu. Membasmikan kemiskinan adalah tindakan bersepandu yang membabitkan banyak agensi, termasuk kementerian-kementerian Persekutuan, agensi Persekutuan, seperti 1Azam dan sebagainya. Bagi pelajar pula, KKLW juga diberitanggungjawab, KWAM (Kumpulan Wang Amanah Pelajar Miskin). Mengapa Shafie tidak terfikir, mengapa bantuan kewangan untuk pelajar miskin di Sabah dinafikan hak mereka menerusi dana yang disalurkan menerusi KKLW, malah SPRM sedang menyiasat penyelewengan dana itu.

Ucapan mantan Menteri KKLW itu, berkaitan pelajar miskin sebenarnya seperti meludah ke langit jatuh di muka sendiri.

PH MANSUH GST? PUSINGAN U MENANTI!!!!

JANJI untuk memansuhkan cukai barang dan perkhidmatan (GST) daripada Pakatan Harapan (PH) pasti menarik perhatian rakyat terutamanya pengundi berpendapatan rendah.

Dalam jelajah ceramah pemimpin PH termasuk Pengerusinya, Tun Dr. Mahathir Mohamad pasti menyentuh soal memansuhkan cukai itu.

Dakwaannya hanya berkisar kepada perkara sama iaitu hasrat mereka memansuhkan cukai itu yang dianggap membebankan rakyat.

Tetapi sehingga kini, apabila ditanya mengenai kaedah-kaedah bagi merealisasikan hasrat penghapusan GST berkenaan, mereka terus gagal memberi jawapan meyakinkan.

Sepatutnya, PH menyatakan langkah-langkah konkrit bagaimana kerajaan pentadbirannya nanti dapat menampung kelompongan hasil lebih RM30 bilion akibat pemansuhan GST?

Sukarkah untuk pemimpin PH menjawab persoalan itu?

Jika dilihat, jawapan Mahathir setakat ini yang membangkitkan bagaimana beliau membangunkan negara tanpa GST adalah jawapan mudah untuk melepaskan diri.

Hakikatnya, cabaran ekonomi pada 2018 dan tahun mendatang bukannya seperti 37 tahun lalu sewaktu beliau mula menerajui kerajaan.

Adakah PH akan terus memberikan tanda tanya mengenai cara mereka menampung kelompangan hasil itu?

Ternyata ia menjadi misteri bukan sahaja dalam kalangan rakyat malah Bank Dunia juga tertanya-tanya.

Pengurus Negara bagi Malaysia Kumpulan Bank Dunia, Faris H. Hadad-Zervos menerusi satu video yang dipetik daripada sebuah portal baru-baru ini berkata, Malaysia juga bakal mengalami kesan negatif jangka panjang kepada ekonomi jika GST dihapuskan ke­rana kehilangan hasil yang banyak.

Sehubungan itu, dalam video itu, Faris mengajukan lima soalan utama andai mahu memansuhkan GST seperti yang dijanjikan PH.

1. Apakah sumber pendapatan lain yang diperlukan untuk ne­gara anda selepas GST dimansuhkan?

2. Adakah anda i­ngin bergantung ke­pa­da komoditi se­dang­kan harga­nya tidak menentu mengikut pasaran dunia?

3. Adakah anda ingin mengurangkan portfolio sumber pendapatan di negara ini?

4. Apakah yang anda ingin berikan kepada rakyat apabila melepaskan GST?

5. Apakah perkhidmatan, manfaat atau apakah perbelanjaan yang akan anda lupuskan?

Adakah pemimpin PH telah menjawab kesemua lima persoalan ini?

Janji PH menghapuskan GST dan me­ngembalikan cukai jualan dan perkhidmatan (SST) dianggap sebagai janji po­pulis kerana mereka tidak pernah menerangkan ba­gai­mana untuk menampung kekurang­an ha­sil lebih RM20 bilion akibat langkah tersebut.

Ini berikutan SST bukanlah mekanis­me cukai yang cekap dan dijangka hanya mampu mengutip kira-kira RM17 bi­lion.

Jika PH mempunyai perancangan terbaik berhubung sumber pendapatan negara selepas GST dimansuhkan, mereka wajar memaklumkan kepada rakyat.

Sebaliknya pemimpin PH terutama Mahathir hanya menyatakan beliau mampu mentadbir negara tanpa melaksanakan GST.

Jika tiada perinciannya, apa yang dikatakan Mahathir mengenai GST tidak ubah seperti ‘tin kosong’.

Ada pihak yang berpandangan tidak mustahil Mahathir akan membuat pusingan U dengan mengekalkan GST jika berkuasa.

Mahathir kini dikenali sebagai jaguh pusingan U, sebelum menang bulan, bintang, emas, permata semua boleh dijanjikan kepada rakyat.

Tetapi apabila berkuasa kelak, belum tentu janji itu ditunaikan kerana ketika janji tersebut dibuat, pemimpin PH dilihat seolah-olah tidak bersungguh-sungguh mahu memansuhkan GST.

Rakyat kini menantikan penjelasan konkrit dari PH berhubung cadangan mereka memasuhkan GST.

Jangan nanti, jangan dikatakan mansuh, sebaliknya kadar cukai itu dinaikkan pula apabila PH berkuasa.

Semua itu tidak mustahil berlaku kerana banyak yang dijanjikan oleh PH hanya ‘indah khabar dari rupa’.

Itulah sikap bermuka-muka pemimpin PH, janji sebelum menang tidak sama dengan apabila mereka berkuasa kelak.

Bukan auta, ada rakyat beberapa negeri pimpinan mereka sudah lebih awal terseksa dan apakah itu model contoh terbaik yang boleh diberi jika PH memerintah negara? Apa yang jelas rakyat hanya menunggu pusingan U, kerana ketua mereka adalah raja pusingan U!!! sumber:  https://malaysianaccess.com/gst-kenapa-ph-terus-derdolak-dalik/

DASAR GERAN KOMUNAL SABAH

DASAR yang diperkenalkan Kerajaan Negeri pada tahun 2010 itu, diasaskan kepada jumpaan kerajaan negeri, bahawa rakyat yang diberi tanah kerajaan dipengaruhi oleh pihak-pihak tertentu menjual tanah mereka pada harga yang cukup rendah. 

Hasil penjualan itu, sebenarnya hanya cukup untuk sementara waktu sahaja, kemudiannya rakyat yang berkaitan terus bergelomang dengan keperitan hidup, kerana tiada media lagi untuk mencari sumber pendapatan.

Menurut rekod pejabat tanah seluas 1.4juta ekar tanah kerajaan yang diberikan kepada rakyat telah bertukar tangan, khususnya di kawasan-kawasan yang terkait dengan NCR.

Oleh kerana rakyat yang diberikan geran itu telah menjual tanah mereka, maka mereka itu terpaksa menceroboh tanah-tanah kerajaan, termasuk hutan simpan. 

Apabila kerajaan mendapati keadaan sedemikian, maka kerajaan melaksanakan satu dasar pemilikan tanah, iaitu menerusi geran komunal. Menerusi geran itu, tanah kerjaan yang diberikan tidak boleh dijual, melainkan hanya boleh diwarisi.

Kelebihan kepada pendekatan geran komunal, kerajaan membantu daripada segi penyediaan kemudahan asas seperti jalan raya, kemudahan bekalan air bersih dan bekalan elektrik. Selain itu, tanah seumpama itu boleh diusaha dengan kerjasama pihak swasta atau syarikat berkaitan kerajaan.

Menerusi Geran Komunal, bukan sahaja rakyat yang mendapat tanah itu dapat mengusahakan tanah sedemikian untuk menyara hidup, akan tetapi juga kerajaan membantu daripada segi pembangunan kemudahan asas, seperti jalan raya, bekalan air, bekalan elektrik, malah bantuan-bantuan lain, seperti benih, baja, racun perosak dan sebagainya.

Kerajaan Negeri sehingga suku kedua tahun 2017 melalui Jabatan Tanah dan Ukur telah mengeluarkan 72 geran dalam bentuk geran komunal meliputi keluasan 119,083,03 ekar, merangkumi 213 kampung dan melibatkan 10,462 orang pemilik tanah.

Daripada jumlah itu, seluas 60,333.27 ekar meliputi 90 buah kampung melibatkan 3,993 orang pemilik tanah telah dibangunkan secara usahasama antara Agensi Kerajaan Negeri dan syarikat swasta.

Tanah-tanah yang termasuk dalam geran komunal tersebut, seluas 81,020.27 ekar ditanami kepala sawit dan telahpun mengeluarkan hasil, manakala 6,313 ekar ditanami dengan getah dan akan mengeluarkan hasil dalam tempoh 3-5 tahun.

Sebenarnya, geran komunal boleh dibangunkan samada oleh pemilik tanah atau bekerjasama dengan pihak lain.

Dakwaa Presiden Parti Warisan Sabah, bahawa melalui geran komunal, pemilik tanah tidak bebas mengusahakan tanah mereka, adalah dakwaan karut dan cuba mengelirukan rakyat.

Geran komunal, sama juga peranannya dengan geran individu seperti Native Titles (NT), hanya bezanya, geran komunal tidak boleh dijual kepada pihak lain, melainkan hanya boleh diwariskan.

Cadangan Parti Warisan Sabah, untuk memansuhkan geran komunal, sebenarnya satu cadangan untuk kembali kepada keadaan asal, yakni tanah kerajaan yang diberikan kepada rakyat boleh dijual, dan cadangan itu dilaksanakan, satu hari kelak, tanah-tanah seumpama itu, akan jadi milik pihak lain, maka keadaan akan berlaku, tanah dipijak akan tetapi milik orang lain.

Jika geran komunal dimansuhkan, maka tanah-tanah seumpama itu, bakal dimiliki oleh pihak-pihak tertentu yang mempunyai kewangan, kerana mereka yang mempunyai wang sentiasa mengintai tanah-tanah seumpama ini. Sebagai impaknya, penduduk yang asalnya daripada kawasan-kawasan tertentu akan terhalau dengan sendirinya daripada kawasan sendiri, dan inilah yang berlaku, dan mereka yang terhalau itu akan berpindah di tempat lain, memohon tanah di kawasan lain, termasuk menceroboh tanah rezab kerajaan.

Shafie dalam mencadangkan memansuhkan geran komunal, sebenarnya hanya bertujuan politik jangka pendek, dan tiada niat membela rakyat secara jangka panjang.

SELEPAS 44 TAHUN-40% GERAN KHAS KEPADA SABAH DIKEMBALIKAN

GERAN Khas 40% daripada pendapatan Persekutuan daripada Sabah dibayar sehingga tahun 1974. Asas kepada pembayaran itu, dikaji setiap 5 tahun. Namun, Tun Dr Ismail Abdul Rahman, Timbalan Perdana Menteri yang mengetuai kajian itu telah meninggal dunia, maka kajian itu terbantut.

Apabila pemimpin Sabah & Sarawak membangkitkan perkara itu di era Dato Seri Najib Razak sebagai Perdana Menteri, PM ke-6 negara itu bersetuju melihat semula geran khas itu.

Kini, Geran Khas itu dipersetujui dibayar semula. Pengiraan berapa amaun atau jumlah adalah perkara pentadbiran. Apa yang mustahak, adalah geran itu dibayar semula. Memetik Pengerusi bersama mengkaji bayaran itu- Menteri Luar- Datuk Anifah Aman, menyifatkan bayaran itu sangat bermakna buat rakyat Sabah.

Rakyat Sabah patut berterima kasih kepada kerajaan Bn yang diterajui Dato Seri Najib, kerana kalau bukan PM ke-6 itu, bayaran itu tidak akan terealiasai.

Selama 44 tahun, bayaran seumpama itu diketepikan, malah semasa era Tun Dr Mahathir, sesiapa sahaja pemimpin Sabah bercakapnya mengenainya dianggap anti Malaysia, malah ditangkap menggunakan Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA).

Iktibar yang perlu diambil daripada keputusan membayar semula geran khas itu, betapa berimpaknya jika ada kerjasama erat antara kepimpinan Negeri dan Persekutuan.

Sesungguhnya, kemajuan Sabah dan rakyatnya juga mencerminkan kemajuan negara, seperti mana kerap diucapkan oleh Perdana Menteri, "kita ini merupakan keluarga besar' "saling membantu antara satu sama lain".

Menjelang PRU-14, rakyat Sabah perlu tunjukkan ucapan terima kasih kepada Perdana Menteri, dengan memberi kemenangan kepada Bn.

Penerusan Kerajaan Bn, akan memacu kemajuan & pembangunan Sabah lebih cepat lagi, kerana Perdana Menteri penuh komitmen & komited memajukan Sabah setara dengan pembangunan negeri-negeri di Semenanjung.

PRU-13 PELUANG PEMBANGKANG TAWAN PUTRAJAYA

JIKA diamati, peluang keemasan pembangkang merampas Putrajaya adalah pada PRU-13, bukannya pada PRU-14.

Kemuncak kekuatan pembangkang adalah pada PRU tersebut. Bukti bahawa kemuncak sokongan kepada pembangkang, apabila berjaya menafikan undi popular Bn, sejak diadakannya pilihanraya di negara ini.

Hanya kerana sistem pilihanraya negara menggunakan first past the post seperti mana amalan demokrasi yang digunakan oleh negara-negara seperti Amerika, United Kingdom, di mana undi popluar bukan penentu kemenangan, akan tetapi jumlah kerusi, manakala di Amerika dipanggil electoral college. 

Berdepan dengan PRU-14, pembangkang (Pakatan Harapan) tiada isu terpusat (central issue) yang boleh menggamit sokongan rakyat, selain dakwaan-dakwaan dan perkataan-perkataan boombastik seperti pencuri, perompak dan sebagainya. Perkataan-perkataan boombastik seumpama ini, telah digunakan oleh kumpulan reformasi pada tahun 1998, di mana masa itu, perkataan, MAHAZALIM, MAHAFIRAUN, KKN (koruptor, kroni, nepotisme) digunakan.

Seperti hukum ekonomi, tingkat kepuasan yang mencapai maksima dan optima, maka akan menurun semula. Bukti itu didapati pada PRN Sarawak pada tahun 2016, di dua PRK Berkembar, Kuala Kangsar, dan Sungai Besar, di mana pembangkang kalah teruk.

Sebelum dua PRK itu, di PRK Teluk Intan, Perak, Bn merampas kerusi DAP.

PRU-14, tidak serupa PRU-13, kerana Pakatan Rakyat tidak sama dengan Pakatan Harapan. Adalah hakikat, bahawa kekuatan PR lebih kuat berbanding PH. 

Tun Dr Mahathir tidak boleh menganggap bahawa PPBM boleh menarik dengan mudah sokongan ahli/penyokong Umno, kerana telah dibuktikan sebelum ini, S46 dan PKR telah gagal. Manakala Amanah, akan bermimpi untuk menarik sokongan daripada ahli/penyokong Pas. 

Adalah tidak boleh disamakan ahli/penyokong Pas dan Umno dengan ahli/penyokong MCA dan Gerakan yang mudah beralih kepada DAP.

Memang Lim Kit Siang mengharapkan tsnuami melayu, supaya PH yang diterajui parti itu membentuk kerajaan. Memang di atas kertas, Perdana Menteri & Timbalan adalah melayu, seperti mana kerajaan PR di Perak selepas PRU-12, MB adalah melayu, namun dalang dibelakang adalah Ngo & Ngeh (dua pemimpin DAP yang bersepupu).

Hakikat yang perlu diterima, kaum melayu, belum bersedia menguburkan Umno/Bn, apatah lagi sokongan rakyat Sarawak & Sabah masih kukuh terhadap gabungan 13 parti itu.

DISEBALIK 'SWING VOTES"

Pemimpin Yang Mengharapkan Swing Votes

SEDAR atau tidak, faktor yang menyebabkan "swing votes" atau undi beralih, bukan kerana parti atau polisi kerajaan akan tetapi disebabkan oleh berbagai peringkat yang membabitkan berbagai dakwaan, termasuk fitnah, pembohongan dan cerita palsu.

Atas sebab itu pemimpin PH, menumpukan kepada pembunuhan karakter baik membabitkan perorangan mahu agensi kerajaan seperti SPR untuk membangkitkan sentimen dan emosi rakyat agar swing votes berlaku.

PH mengharapkan 15% swing votes daripada kaum melayu menyokong mereka. Jika ini berlaku, maka ianya dikategorikan sebagai tsunami melayu.

Pada PRU-12 & 13, berlaku tusnami cina. PR masa itu, berjaya manafikan kuasa 2/3 Bn di Dewan Rakyat, selain mendapat undi popular pada PRU-13.

Hanya menerusi tsunami melayu, PH akan mengatasi kerusi Bn daripada 165 yang dipertandingkan di Semenanjung.

Pada PRU-13, Bn menang 85, manakala lawan 80. PH akan mendapat majoriti mudah, jika menang 103 daripada 165, dan 9 daripada Sabah & Sarawak.

Jika PH menang 103, bermakna, semua parti komponen Bn di Semenanjung kalah kecuali Umno menang 62, berkurang 12 kerusi daripada 74. 

Perkiraan PH itu, 100% menafikan undi ahli & penyokong parti Pas, dengan kata lain, mereka mengandaikan, parti Pas juga akan kosong kerusi seperti mana parti MCA, Gerakan dan MIC.

Dalam politik memang berlaku segala kemungkinan. Namun adalah perkiraan keterlaluan bahawa Umno akan kecundang di 12 kerusi, MCA, Gerakan, MIC serta Pas kosong kerusi, adalah perkiraan di atas kertas yang termasuk syiok sendiri.