Krisis LDP: Pembatalan Pendaftaran Parti itu Diambang Pintu Kecuali….

Parti tertua komponen Barisan Nasional Sabah- Parti Liberal Demokratik (LDP) berdepan dengan pembatalan parti itu oleh Pendaftar Pertubuhan, ekoran krisis yang melanda parti itu bermula Ogos 2013.

Dua kumpulan yang terwujud dalam parti itu, ekoran perebutan jawatan Presiden Parti yang disandang Mantan Timbalan Menteri di Jabatan Perdana Menteri Datuk VKLiew, ekoran pusingan 360 darjah Setiausaha Agong parti itu- Datuk Teo chee Kang mengambil keputusan merebut jawatan itu, walaupun sebelumnya beliau menyokong penuh bahawa pada Mesyuarat Pemilihan Parti itu yang dijadual pada Oktober 2013, bahawa jawatan Persiden dan Timbalan Presiden tidak dipertandingkan.

Sebelum pemilihan; Presiden disandang oleh Datuk VKLiew sementara Timbalannya Datuk Chin shu Phin.

Meskipun sesebuah parti seperti LDP tertubuh kerana kelulusan pendaftar pertubuhan (ROS), agensi itu juga mempunyai kuasa membatalkan pendaftaran sesebuah parti.

ROS hanya mempunyai kuasa meluluskan atau membatalkan sesebuah parti; agensi itu tidak mempunyai kuasa campur tangan berhubungan dengan perjalanan parti, sesuai dengan seksyen 16(1) pertubuhan itu. Ertinya, jika berlaku pertelingkahan antara para pemimpin parti, ROS tiada kuasa berpihak kepada mana-mana pihak, atau mengiktraf mana-mana pihak sebagai barisan kepimpinan.

Kuasa ROS hanya meminta pihak yang bersengkita untuk tempoh sebulan untuk menyelesaikan krisis dalaman mereka; jika gagal; maka ROS berhak membatalkan pendaftaran sesebuah parti.

Krisis seperti LDP, telah dialami oleh Sarawak National Party (SNAP) yang dibatalkan pendaftarannya kerana krisis yang sama yang berlaku dalam LDP.

Sebuah portal berita awal minggu ini telah memuatkan satu tulisan yang berupa satu spekulasi, bahawa ROS akan mengiktiraf kumpulan Teo Chee Kang sebagai barisan kepimpinan LDP, mengenepikan kumpulan VKLiew.

Sebenarnya, pihak ROS tidak akan sanggup membuka ruang kepada pihak-pihak yang bertelegah untuk menyaman pertubuhan itu, jika membuat satu keputusan yang berpihak, kerana keputusan seperti itu bukanlah bidang kuasa pertubuhan itu sesuai dengan seksyen 16(1) dan dibaca bersama seksyen 13 undang-undang pertubuhan itu.

Apa yang boleh dilakukan oleh ROS hanya terhad kepada menghantar surat TUJUK SEBAB kepada pihak-pihak yang bertelegah dan memberi tempoh sebulan untuk menyelesaikan sebarang krisis, jika tidak; ancaman membatalkan parti boleh diambil oleh pertubuhan itu.

Sebenarnya krisis dalaman LDP boleh diselesaikan, jika kedua belah pihak saling berkompromi dan kembali kepada hubungan biasa yang telah mereka bina selama 20 tahun. Selain itu, mereka juga perlu melihat, bahawa LDP merupakan sebuah parti komponen BN Sabah yang tertua.

Sudah tiba masanya, semua jajaran kepimpinan parti itu kembali kepada keadaan semula sebelum krisis berlaku.

Dalam keadaan sekarang, salah satu pihak yang menganggap pihaknya adalah barisan kempimpinan parti iaitu kumpulan Teo. Teo adalah Menteri Tugas-Tugas Khas dalam kabinet Sabah. Antara tugas-tugas beliau adalah untuk menyatupadukan masyarakat cina dan seterusnya untuk menyokong barsian nasional. Namun dalam keadaan sekarang, masyarakat itu khasnya melihat, bagaimana beliau boleh menyatupadukan masyarakat cina, sedangkan sesama rakan dalam parti sendiripun tidak dapat di satu padukan.

Sementara dipihak VKLiew pula, sejak awal-awal lagi telah membuka ruang untuk penyatuan semula; dengan itu, pada penghujung tahun lalu, dua kumpulan itu telah berjumpa dengan pihak pendaftar pertubuhan; dan satu persetujuan telah diambil, bahawa kedudukan semua barisan kepimpinan perlu dikembalikan sebelum sebarang mesyuarat pemilihan dilakukan. Namun persetujuan itu, telah diingkari kumpulan Teo, dan mereka meneruskan Mesyuarat Khas pemilihan.

Nampak keadaannya, jika dua kumpulan dalam parti itu mempertahankan ego masing-masing; dan apabila tunjuk sebab daripada ROS, tidak mendorong dua kumpulan itu untuk rekonsiliasi, maka BN Sabah akan kehilangan satu lagi komponen partinya, selepas SAPP keluar daripada gabungan itu pada September 2008, dan pada kali ini atas sebab pembatalan. Untuk itu, LDP akan berakhir seperti SNAP dan PBDS di Sarawak.

Krisis dalaman Parti liberal Demokratik (LDP) yang bermula Ogos 2013 berkaitan dengan perebutan jawatan Presiden, sehingga menyebabkan dua kumpulan, kumpulan Presiden- Datuk VKLiew dan kumpulan mantan Setiausaha Agong, Datuk Teo Chee Kang.

Punca krisis, apabila Teo tidak menghormati keputusan Majlis Tertinggi Parti yang diadakan selepas PRU-13; bahawa pada Mesyuarat Pemilihan Parti pada Oktober tahun yang sama, tiada pertandingan bagi jawatan Presiden dan Timbalan Presiden.

Latar belakang kepada keputusan itu, apabila Presiden Parti itu VKLiew gagal mempertahankan kerusi Parlimen Sandakan, maka beliau dengan hati terbuka berbincang dengan Timbalan Presiden dan Teo sendiri, untuk menawarkan jawatan Presiden kepada Teo, kerana tradisi parti, apabila Presiden melepaskan jawatannya, maka Setiausaha Agonglah yang bakal mengambil alih jawatan itu. Namun tawaran Liew itu ditolak Teo, atas sebab beliau lebih selesa sebagai Setiausaha Agong parti.

Warna Warni Politik Salleh Tun Said

DSP Dr Salleh Tun Said

Tahun 2013 hampir melabuhkan tirainya. Sebagai blog penganalisis politik tempatan, khususnya Negeri Sabah, pemimpinan kanan Sabah Datuk Dr Salleh Tun Said dijadikan sebagai penuntup tirai bagi blog suara rakyat bagi tahun 2013.

Politik Salleh bermula pada Parti Berjaya, kemudian Parti PBS dan seterusnya Umno. Salleh menyertai parti-parti yang disebutkan, dikala parti-parti itu merupakan kerajaan. Ertinya, politik Salleh senantiasa sealiran dengan kerajaan semasa.

Tahun 1981, Salleh menjadi calon pilihanraya atas tikit Parti Berjaya di Dun Usukan, namun beliau tewas kepada calon Usno Pandikar Amin Haji Mulia (kini Tan Sri dan Speaker Dewan Rakyat).

Salleh juga pernah menjadi Ahli dewan Undangan dilantik semasa pemerintahan Parti Bersatu Sabah.

Tahun 1990, apabila Umno mengembangkan sayapnya di Sabah, Salleh menyertai parti melayu terbesar itu, dan dalam satu pertandingan menentukan Ketua Bahagian, Salleh menang bagi kawasan anak sulung Umno Sabah, Kota Belud.

Tahun 1994, beliau bertanding dalam pilihanraya negeri atas tikit UBN bagi kerusi DUN Usukan, melawan anak Tun Mustapaha. Seperti yang dijangka, beliau menang mudah, bukan sahaja kerana parti yang disertainya, melainkan Usukan adalah wilayah Usno dan bumiputera islam.

Walaupun pada PRN Sabah itu, BN yang diterajui Umno kalah, namun tidak lama kemudian, Bn membentuk kerajaan negeri, yang membolehkan Salleh menyertai kabinet negeri, di mana lantikan pertama beliau adalah Menteri Kewangan Negeri, dan selepas itu dilantik sebagai Ketua Menteri, dalam sistem pengiliran Ketua Menteri Sabah.

Sejak tahun 1994, selepas tidak lagi menjadi Ketua Menteri, Salleh pernah dilantik sebagai Menteri Kerajaan Tempatan, dan selama sepenggal, bermula tahun 2004 sehingga tahun 2008, beliau berehat daripada jawatan kerajaan.

Pada PRU-12, iaitu tahun 2008, Salleh tidak menyertai pilihanraya dan pada PRU-13, beliau bertanding semula di kawasan tradisinya Usukan.

Selepas PRU-13 itu, beliau dilantik sekali lagi sebagai Speaker Dewan undangan Negeri, jawatan yang disandangnya sejak tahun 2009.

Dalam arena politik semasa, beliau adalah Ketua Bahagian Umno Kota Belud merangkap Timbalan Pengerusi Perhubungan Umno Negeri.

Dalam pengelibatannya dalam Umno, Salleh beberapa penggal menganggotai Ahli Majlis Tertinggi Umno Pusat, dan hanya pada pemilihan tahun 2008 dan 2013, beliau tidak menawarkan diri.

Salleh dalam perjuangan politiknya membawa pendekatan yang sederhana, mengjauhi tindakan yang provokatif. Fakta ini, terbukti pada PRU 2008, apabila beliau tidak terpilih sebagai calon pilihanraya, beliau bertindak menyokong calon-calon parti, malah berkempen seluas-luasnya bagi memastikan calon parti menang dengan cemerlang.

Pendirian beliau jelas, suatu ketika disokong dan suatu masa lagi menyokong. Atas cara kepimpinan beliau itu, maka keadaan politiking semakin redah; buktinya pada pemilihan Umno Bahagian Kota Belud November lalu, beliau menjemput Datuk Musbah Jamli sebagai regunya dalam pemilihan. Musbah adalah mantan Ketua Bahagian Umno Kota Belud yang dikalahkannya pada pemilihan tahun 2008.

Di Peringkat Negeri pula, beliau telah mengistiharkan bahawa sebagai pemimpin nombor dua dalam parti di Peringkat Negeri, beliau akan senantiasa bertindak sebagai nombor dua; atas sebab itu, berbagai usaha pihak-pihak tertentu memperlagakan beliau dengan Pengerusi Perhubungan Negeri yang juga Ketua Menteri Sabah- Datuk Seri Musa Haji Aman, tidak pernah berjaya.

Salleh adalah seorang ahli politik yang tidak suka menunjuk-nunjuk, dan tidak gemar kepada protokol. Sesiapa sahaja boleh berhubungan dengan beliau, rumahnya terbuka demikian juga pejabatnya. Beliau tiada limit dihubungi, baik melalui telephon mahupun media sosial seperti facebook mahupun twitter.

Majlis Pernikahan anak sulung beliau yang bermula pada 19 Disember dan berakhir semalam, merupakan majlis yang gilang gemilang; apakan tidaknya majlis itu turut dihadiri pembesar negara termasuk Perdana Menteri dan isteri. Namun, beliau tidak mengwar-warkannya, tersiarpun di media sosial, atas sebab tetamu yang hadir di majlis tersebut.

Tahun depan, penulis akan memilih pemimpin lain untuk menutup tirai analsis politik, seperti mana penulis lakukan saban tahun. Semoga penulis panjang umur dan sihat, maka penghujung tahun 2014, penulis boleh menenulis pemimpin lain pula. Selamat tahun baru 2014 daripada Blogger Suara Rakyat dan Apa Yang Tersirat (url:www.musramrakunman.blogspot.com). nota: Pembetulan fakta atas ikhsan Saudara Musli oli. terima kasih.

Tiada Tempat Bagi Pelampau Di Negara Ini: Tawiq

Merupakan satu keistimewaan dan keunikan negara ini, meskipun diduduki berbagai bangsa dan agama, namun kerukunan dan hubungan senantiasa terpelihara.

Adalah menjadi satu trade mark bagi negara ini, di mana setiap perayaan bukan sahaja diraikan oleh penganut agama itu, akan tetapi turut juga dirai oleh kaum agama lain.

Konsep rumah terbuka, yang biasanya diadakan sempena perayaan penganut agama islam, kini telah membudaya bagi penganut agama lain, sehingga satu ketika, tiga perayaan pernah berlaku serentak yang disebut KONGXIRAYA.

"Merayakan sesuatu perayaan keagamaan, yang turut disertai oleh berbagai pihak, bukan atas dasar toleransi lagi, melainkan hakekat telah diterima, bahawa rakyat di negara ini, hidup dalam kepelbagaian" demikian menurut Menteri Belia dan Sukan Negeri Datuk Tawiq DSP Abu Bakar Titingan, sempena menyabut perayaan Natal yang diadakan kakitangan kementerian tersebut.

Hubungan antara kaum yang harmoni merupakan tonggak kekuatan negara. Atas sebab kekuatan ini dilihat sebagai faktor penyatuan, maka ada pihak-pihak tertentu mengapi-apikan dan menonjolkan kaum-kaum tertentu, agar supaya wujud kebencian dan seterusnya menghancurkan keharmonian.

Usaha pihak tertentu daripada pihak pembangkang yang menjalankan kempen tersusun, yang menonjolkan bahawa kaum melayu tertentu mendapat pembelaan daripada kerajaan, sementara kaum-kaum lain ditindas, merupakan unsur provokasi terancang, agar supaya menimbulkan kebencian dan sangkaan buruk.

Atas sebab itu, rakyat digesa agar berfikiran terbuka dan benar-benar mengamalkan, bahawa kekuatan negara ini, adalah atas faktor keharmonian hubungan antara kaum dan agama; yang tidak terdapat di negara-negara lain di dunia.

Tanam Padi Secara komersil Kota Belud Mula Berjaya

Menjadikan Kota Belud Jelapang Padi bagi Sabah menjelang tahun 2020, mula berjaya apabila 536 hektar daripada 5,000 hektar tanah sawah berjaya diusahakan secara komersial bermula awal tahun ini.

Projek pengkomersilan padi yang juga di bawah National Key Economic Area's Entry Point Project 11 merupakan satu program penanaman padi dua kali setahun. 

Program ini merupakan usahasama dengan pemilik tanah atau petani dengan kaedah menang-menang. Pemilik tanah dibayar RM 10,000 sehektar untuk tempoh masa lima tahun. Pun demikian, pemilik juga masih mendapat bayaran jika terlibat mengusahakan tanahnya sendiri.

Program pengkomersilan padi Kota Belud dilaksanakan sepenuhnya oleh Persatuan Peladang Kawasan Kota Belud.

Jelapang Padi Kota Belud, adalah hasil usaha ADUN Tempasuk Datuk Musbah Jamli, bermula sejak tahun 1990-an lagi.

Datuk Teo Chee Kang Sepatutnya Letak Jawatan Menteri: Kapiten Philip Tsen

Phillip Tsen, bekas Ahli Maljis Tertinggi LDP, bekas Setiausaha Eksecutif LDP dalam satu kenyataan yang diemilkan kepada OKB mengatakan bahawa Datuk Teo Chee Kang tidak lagi layak untuk terus memegang jawatan sebagai Menteri Tugas Tugas Khas dalam Kabinet Negeri Sabah yang dipimpim oleh YAB Datuk Seri Musa Aman.

 

Menurut beliau, walaupun Teo merupakan anggota kabinet negeri, namun masih berpendirian bahawa beliau dan Datuk Chin Su Phin, masih tidak dapat berkerjasama dengan Pengerusi Bn Sabah itu.

 

Selain itu, mereka berdua masih berpegang kepada kenyataan mereka sebelum ini, bahawa mereka tiada kepercayaan kepada Musa.

Tindakan mereka berdua, untuk menjatuhkan Presiden LDP yang menyebabkan huruhara dalam parti, sehingga menyebabkan keyakinan rakyat terhadap parti itu terjejas.

Tindakan Teo dan Chin, bukannya mahu menyatupadukan parti, sebaliknya mahu mengejar kedudukan untuk diri sendiri, demikian kata Kapiten itu..

“Adakah Datuk Teo tidak sedar atau pun sudah lupa, seperti kacang lupakan kulit, bahawa Datuk VK Liew yang ,encadangkan dan menyokong beliau sebagai seorang anggotta Kabinet selepas sahaja PRU-13?” Tanya Tsen.

Kelakuan Datuk Teo bertentangan dengan trugasnya sebagai seorang Menteri Tugas Tugas Khas yang menjaga kemakmuran golongan masyarakan Tiong Hua di negeri Sabah. Saya juga amat ingin mengingatkan kepada Datuk Teo bahawa tiada sebarang pengitirafan daripada pihak BN Sabah dan BN Pusat mengenai perlantikan beliau sebagai Presiden Parti LDP.

Sehingga hari ini, Ketua Menteri Sabah dan Perdana Menteri Malasia, selaku Pengerusi BN Sabah dan BN
Pusat tidak mengitirafkan (recognise) Datuk Teo dan Datuk Chin Su Phin sebagai Presiden dan Timbalan Presiden LDP.

 

Datuk Teo kena sedar bahawa ini memalukan dirinya sendiri dan beliau patut mengambil langkah yang wajar untuk meletakan jawatan sebelum beliau disingkirkan dari Kabinet oleh Ketua Menteri.

Pada masa yang sama, saya juga menyeruh Datuk Chin Su Phin untuk meletakan jawatan sebagai Ahli Dewan Negara kerana beliau telah memalukan Dewan dengan penipuan beliau di mana beliau mengunakan kedudukanya untuk mendapat projeks berjuta-juta ringgit untuk syarikat beliau sendiri.

 

Chin selalu meggunakan alasan bahawa beliau yang menjadi pengutip wang untuk membiayai parti dan dia mengunakan taktik ini mendapatkan kepercayaan pegawai Kementerian. Chin juga mendakwa bahawa beliau menanggungkan berjuta-juta ringgit dalam kempen PRU -13 baru baru ini.

Dimanakan dia dapatkan wang ini ? Sekiranya betul, saya menyuruh pihak SPRM untuk membuat siasatan terhadap nya, gesa Tsen.

Trend Kenaikan Harga Barang; Impaknya kepada BN

Kini, di mana-mana, kata-kata pemimpin Bn sebelum ini bahawa Bn " Senantiasa mendengar denyut nadi rakyat" dijadikan bahan lelucon (bahan ejekan), kerana kata-kata itu, tidak diingat lagi. Manakan tidaknya, selepas rakyat digemparkan dengan kenaikan harga minyak mendadak tahun 2006, yang berakibat kenaikan harga barangan yang tidak terkawal; memaksa kerajaan memansuhkan kenaikan itu dan kembali kepada harga lama. Namun, kenaikan harga minyak itu, menghukum barisan nasional pada tahun 2008.

Para pemimpin Bn terutama Umno tersentak dengan keputusan PRU itu, dan meletakan kekalahan kepada Presiden Umno yang juga Perdana Menteri- Tun Abdullah Ahmad Badawi (Pak Lah). Pak Lah terpaksa meletakkan jawatan pada 3 April 2009, ekoran keputusan PRU-12, atas sebab Bn kehilangan kuasa 2/3 dengan hanya mendapat 140 kerusi daripada 220. Sementara Umno pula hanya mendapat 79 kerusi.

Apa yang memeranjatkan Bn pada PRU-12, adalah jatuhnya Selangor, Perak dan Kedah untuk pertama kali dalam sejarah Bn, diikuti Pulau Pinang untuk kali kedua, dan jangan bercakap soal Kelantan, tidak mampu tergoyahpun. Kelantan jatuh ke tangan Pas pada PRU-1990.

Bermula tahun 2009, selepas Najib dilantik sebagai Presiden Umno sekaligus Perdana Menteri, berbagai pendekatan dilakukan, termasuklah slogan 1Malaysia, Rakyat Didahulukan, pencapaian diutamakan.

Selain itu, berbagai program kerajaan diperkenalkan termasuk pengwujudan MAMPU yang memperkenalkan berbagai KPI dan NKRA semua agensi atau kementerian kerajaan. Namun, dengan berbagai kaedah atau program atau perancangan yang diadakan, kononnya hasil buah fikiran orang-orang tertentu yang terpilih, akhirnya KEPUTUSAN MENGURANGKAN SUBSIDI, KENAIKAN TARIF LITRIK juga menjadi TINDAKAN KERAJAAN.

Umum mengetahui, apabila faktor subsidi disentuh terutama yang berkaitan dengan minyak, kenaikan tarif litrik dilakukan, maka tiada yang boleh mengawal, respon berikutnya adalah kenaikan harga barangan.

Bagi rakyat yang berkemampuan, kenaikan harga barangan terutama barangan keperluan harian, meskipun berimpak, tetapi tidak terasa sangat; namun bagi rakyat yang berpendapatan rendah, apatah lagi yang tidak berpendapatan tetap, impak kenaikan harga barangan sungguh terasa sekali.

Akan tetapi, tanggapan orang-orang muda yang belum berkeluarga, meskipun terdapat kenaikan harga barangan, keadaan tersebut tidak mempunyai impak kepada lifestyle mereka, kerana barangan keperluan harian, bukanlah keutamaa pokok mereka. Namun, jika dilihat daripada pendirian politik mereka, kenaikan harga barangan mengakibatkan mereka cenderung memilih parti yang memberi alternatif yang tidak memilih mengurangkan subsidi sebagai pendekatan fiskal.

Kenaikan harga barangan terutama barangan keperluan harian, sangat menghantui penduduk pedesaan, di mana kenaikan harga produk mereka, tidak setanding dengan kenaikan harga barangan yang perlu dibeli, seperti minyak makan, gula, bawang, tepung, pakaian, seragam sekolah, kasut sekolah malah harga bahan-bahan tulisan, mahupun buku tulis.

Dua pilihanraya lalu, yang benar-benar kritikal kepada Barisan Nasional, Bn mendapat undi daripada pengundi luar bandar. Bn tidak lagi boleh bercakap soal penduduk bandar, kerana rata-rata penduduk bandar sudah menolak Barisan nasional, keculai Parlimen Johor Baharu, Kangar dan Putrajaya.

Penduduk Bandar dan Spra Bandar sudah tidak dikuasai Barisan Nasional, atas sebab itu Pembangkang mampu menambah kerusi daripada 82 kepada 89 pada PRU-13. jika Pembangkang mampu menembusi pengundi luar bandar, kerana pengundi merasa tertipu dengan janji Bn yang tidak ditetapi sepertimana slogan awal "Mendenger degup jantung dan nadi rakyat", maka pada PRU-14 akan datang, bukan sahaja Bn akan gagal merampas sebahagian daripada 89 kerusi Pakatan Rakyat (pembangkang), malah kerusi-kerusi marjinal yang dimenangi Bn di kawasan luar bandar pada PRU-13, akan kalah.

Pakatan Rakyat hanya memerlukan tambahan 23 kerusi parlimen untuk membentuk kerajaan dengan majoriti mudah.

Pembangkang terlalu gencar (aktif) memepergunakan kenaikan harga barangan untuk menarik sokongan rakyat luar bandar, selain menyemerakan sifat "cemburu' rakyat terhadap perilaku para pemimpin tertentu, yang memanfaatkan kedudukan politik untuk memperkukuh kedudukan.

Kempen pembangkang, Bn hanya membela golongan terpilih, Umno mengamalkan rasuah, merupakan dua faktor yang senantiasa diulang-ulang oleh pihak pembangkang. Dua faktor ini, sungguh mempunyai impak, kerana kepetahan pembangkang meretorikannya.

Selain, untuk menaikan rasa cemburu penduduk luar bandar, yang rata-rata melayu dan bumiputera, mereka menguar-uarkan bantuan kerajaan kepada penduduk cina yang berjuta-juta jumlahnya, sedangkan bantuan kepada penduduk rakyat luar bandar, bagaikan melukut ditepi gantang.

Nampaknya cabaran besar menunggu Bn pada PRU-14 akan datang. Kalau ianya tidak ditangai seawal mungkin, mungkin, Bn akan mengambil alih peranan pembangkang pula.

Perlu disadari, bahawa sebahagian pemimpin Bn sekarang sudah mula arrogant, terutama mereka yang baru mendapat habuan pangkat dan jawatan. Supaya keadaan jangan bertambah kalut, maka pemimpin lama yang berjawatan perlu memberi nasihat kepada pemimpin baru ini, supaya mengamalkan rasmi padi semakin berisi semakin tunduk, bukannya mengikut rasmi jangung, semakin masak semakin meneggak.

Jangan pelik, bahawa pada PRU-14 akan datang, mungkin berlaku tsunami melayu atau bumiputera, kerana pengundi ini merasa dikhianati. Sebagai contoh pada PRU-13 lalu, tiada yang sangka Parlimen Batu Pahat, Parlimen Bukit Katil, Parlimen Temerloh, Parlimen Penampang akan jatuh ke tangan pembangkang, demikian juga DUN luar bandar seperti Kedamain, Matunggong, Tamparuli, Bingkor, Inanam di Sabah akan jatuh ke tangan pembangkang. Demikian juga kawasan-kawasan di Johor, dan hampir rebahnya Kerajaan Terengganu.

Jelas, selama 4 tahun mendatang, rakyat akan merasakan impak kenaikan harga barangan, impak prespsi akan menentukan pendirian mereka pada PRU-14.

Pada PRU-14 itu, kuasa wang tidak akan mampu mengubah pendirian pengundi; seperti mana berlaku di beberapa kawasan pada PRU-13 lalu. Fikir-fikirkan lah.

Sejauh mana sifat Pura-Pura Pemimpin Boleh Bertahan?

PERLU diterima hakekat, bahawa seseorang yang dinobatkan sebagai pemimpin kerana seseorang itu dilihat keikhlasannya dalam memimpin. Kerana sifat keikhlasan itu, maka selain dipermudahkan oleh Allah dalam semua urusannya,maka manusia sebagai pengikut atau penyokong yang juga ciptaan Allah, terbuka hati mereka menyokong dan seterusnya menobatkan seseorang itu menjadi pemimpin.

Nawaitu seseorang itu tidak boleh disembunyikan daripada pengetahuan Allah, atas sebab itu, pesanan itu disampaikan oleh Allah kepada manusia yang termasuk di mana seseorang itu ingin menjadi pemimpin. Kerana kuasa Allahlah, sebahagian manusia (rakyat) di mana seseorang itu mahu menjadi pemimpin mengerak hati manusia-manusia itu (rakyat) memberi peluang kepada seseorang itu menjadi pemimpin.

Namun, namanya juga manusia. Allah telah menjanjikan berbagai dugaan dan cabaran kepada hamba-hambanya. Syaitan dan iblis telah bersumpah di depan Maha Pencipta, bahawa akan mengheret bani adam ke lembah yang tidak diredhali Allah sehingga ke hari kiamat.

Atas sebab itu, hanya manusia yang sempurna iman dan ketaqwaannya sahaja yang mampu menghindar daripada godaan syaitan dan iblis.

Kerana godaan syiatan dan iblis itulah, seseorang pemimpin yang sebelumnya jelas nawaitunya, dan atas sebab itu jugalah menjadi pemimpin kepada umat (rakyat); namun,akibat godaan syiatan dan iblis maka kemudian bertukar daripada nawiatu asalnya. Jika dahulu dia (pemimpin itu) cukup baik hubungannya dengan manusia dengan menjahukan dirinya daripada sifa-sifat munafik seperti mungkir janji; kini memilih sifat-sifat yang dimurkahi oleh Allah itu.

Kenapa berlaku demikian? kerana perasaan riak dan sombong telah menaklukinya. Kenapa ada sifat riak dan sombong? kerana daripada segi kedudukan dan kebendaan, dia telah menikmatinya jauh melebihi orang lain.

Rezki yang diberikan oleh Allah kerana nawaitunya ingin menjadi pemimpin, agar supaya dapat membantu atau meringankan beban umat (rakyat) yang dipimpinnya; kini dia rasakan adalah miliknya dan tidak perlu lagi menghulur bantuan kepada penyokong atau pengikutnya.

Sebenarnya Allah senantisa memberi perkhabaran yang seawal mungkin kepada umatnya, atas sebab itu, sebelum seseorang pemimpin itu tersungkur daripada kedudukannya; Allah akan menjadikan seseorang itu lupa diri, takabur dan sombong. Lambat laun, sifat kepura-puraan seseorang pemimpin itu akan terdedah dan akhirnya tersungkur.

Dalam negara kita, kita telah menyaksikan bagaimana ramainya pemimpin yang pada mulanya dikagumi, dan dihormati, kemudian menjadi seseorang yang tidak dipandang lagi, selepas tidak mempunyai kuasa, kuasa dalam kedudukan atau dari segi harta benda.

Sebenarnya Allah sungguh pemurah, jika ada hambanya memohon maka akan dikabulkan; demikian juga jika permohonan hambanya itu hanya lakonan, maka sebelum dipanggil menghadap Illahi, maka akan merasa azab di dunia.

Umno Kota Belud: Transformasi Belum Menyeluruh

Teringat peringatan Mantan Perdana Menteri Tun Dr Mahathir september lalu "pemimpin perlu tahu had untuk memegang jawatan sebelum lebih ramai orang bodoh berada dalam parti" Kata-kata itu mempunyai erti yang mendalam. Kenyataan itu, ada hubung kait dengan transformasi yang diperkenalkan Dato Seri Najib. Transformasi yang dimaksudkan adalah, agar parti bukan sahaja diterajui oleh mereka yang mempunyai kepimpinan, mempunyai karisma, juga mereka yang mempunyai pendidikan.

Kota Belud, didiami oleh tiga suku terbesar- Bajau, Dusun dan Iranun. Di antara suku itu, Bajaulah yang teramai. Atas sebab itu, sebarang pemilihan atau pilihanraya, biasanya daripada suku kaum itu yang memperolehi kemenangan.

Atas sebab itu, sejak tahun 2008, bagi kawasan Tempasuk, Usukan dan Parlimen Kota Belud, hanya kaum bajau yang dipilih bagi mewakili parti, atas sebab- kerana mereka membawa suku yang teramai, maka mudah untuk mencapai kemenangan.

Bagi parti, apa yang mustahak adalah kemenangan, atas sebab itu, parti tidak bersedia melakukan perubahan status quo, kerana ianya membawa risiko besar, walaupun sebelum ini berlaku pengecualian, apabila Dun Tempasuk pernah diwakli oleh Speaker Dewan Rakyat Tan Sri Haji Pandikar Amin Haji Mulia pada tahun 1994 dan tahun 2004.

Pada pemilihan Umno baru-baru ini, nampaknya suku kaum bajau belum bersedia untuk transformasi, demikian juga ahli umno daripada KDM, belum bersedia menyambut transformasi dalam parti. Fakta belum bersedianya dua suku kaum itu, apabila calon-calon daripada suku bajau yang boleh dianggap boleh membawa transformasi seperti Datuk Abdullah Sibil, Dato Seri Jenar Lamdah, Datuk Tiga Belas Zainal Abidin, bukan sahaja tewas, malah mereka berada diurutan bawah di antara calon-calon yang bertanding.

Muka lama seperti Pardan Maji, Tongking Kantiong masih merupakan pilihan kaum terbesar itu menganggoti Bahagian Umno Kota Belud. Malah calon daripada suku kaum bajau yang hanya berkedudukan kerani biasa mendapat jumlah undi tertinggi pemilihan itu. Bukan itu sahaja, Ketua Pemuda juga, bukan daripada kalangan individu yang boleh sandaran parti yang boleh diketengahkan di peringkat kebangsaan apatah lagi, mewakili parti untuk mengubal polisi-polisi parti. Tidak ketinggalan juga Ketua Wanita, yang hanya tahu mengurus dapur sendiri.

Antara penyebab kepada keadaan ini berlaku, adalah program transformasi parti belum merebak di peringkat akar umbi. Bahagian perlu menerima transformasi, apatah lagi Umno Kota Belud adalah anak sulung Umno Sabah, atas sebab itu, perubahan awal perlu berlaku di bahagian itu. Parti perlu pemimpin yang dikategorikan dalam pengertian transformasi, atas sebab dalam zaman era globalisi ini memerlukan kepimpinan yang mampu menepis segala tomahan kepada parti melalui fakta dan ilmiah; bukanya pemimpin yang hanya mampu bercakap di kedai-kedai kopi dan majlis-majlis kenduri.

Syukurlah, antara suku kaum yang mendiami Kota Belud dan menjadi ahli parti, kaum Iranun meyambut transformasi parti dengan menghantar individu-individu yang berkelayakan dalam segi akademik, selain mempunyai kepimpinan di akar umbi.

Nampaknya, para perwakilan, lebih mempunyai keyakinan kepada individu-individu daripada suku iranun yang berkelayakan akademik menjadi sebahagian daripada AJK Bahagian, berbanding individu-individu kaum bajau yang mempunyai kelayakan setara.

Berasaskan kepada fakta keputusan pemilihan Umno Kota Belud, atas sebab itu OKB menyatakan bahawa transformasi dalam parti itu belum menyeluruh.

Adalah diharapkan, pada pemilihan akan datang, transformasi parti benar-benar subur pada anak sulung Umno Sabah itu.

Bermula daripada sekarang, Ketua Bahagian- Datuk Seri Panglima Dr Salleh Tun Said yang juga Speaker Dewan Undangan Negeri Merangkap Timbalan Pengerusi Perhubungan Umno Sabah; mempunyai tugas besar agar untuk menterjemahkan transformasi parti ilham Presiden Parti agar benar-benar berlaku bagi Bahagian Umno Kota Belud.

Sabah Simpanan Tetap: Apa Kah Pra Syarat Untuk Penghargaan?

Kalaulah bukan kerana tsunami politik tahun 2008, Sabah tidak akan dapat jolokan Simpanan Tetap Barisan Nasional. Kerana status itu, maka saluran kewangan ke Sabah mulai mengalir, malah melalui persidangan Umno tahun 2013 yang baru berlabuh, Perdana Menteri yang juga Presiden Umno memberi penghargaan khusus kepada Sabah.

Selain itu, selepas PRU-13 lalu, kerana Sabah masih merupakan simpanan tetap Bn, dengan menyumbang 22 kerusi parlimen, maka Perdana Menteri telah melantik 6 menteri penuh dan 4 timbalan menteri. Selain jawatan menteri; Speaker dan Timbalan Speaker dewan rakyat juga daripada Sabah.

Tahun 2008, untuk pertama kali era Malaysia Moden, kerajaan pusat kehilangan kuasa 2/3 di dewan rakyat dan keadaan itu berterusan pada pru-13. Tahun 2008, Bn mendapat 140 kerusi parlimen daripada 220, manakalah tahun 2013, perolehan kerusi menurun kepada 133. Pada tahun 2008, Sabah menyumbang 24 kerusi parlimen, namun pada pru-13, dua parlimen kalah, iaitu Parlimen Sandakan dan Penampang, sementara Kota Kinabalu tetap dalam genggaman Pembangkang (DAP).

Sebelum tahun 2008, walaupun Sabah tetap menyumbang kerusi yang diperlukan oleh kerajaan Bn dalam membentuk kerajaan Pusat, namun sumbangan kerusinya dianggap tidak signifikan, kerana jumlah kerusi Bn di Semenanjung boleh membentuk kerajaan minoriti, walaupun tiada sumbangan kerusi Sabah atau Sarawak.

Sungguh malang, jika jolokan Simpanan Tetap dijadikan tolok ukur untuk memberi penghargaan kepada Sabah, dan melaluinya, maka saluaran kewangan diberikan, selain memberi penghormatan kepada wakil daripada negeri itu untuk dilantik ke jawatan menteri atau jawatan-jawatan penting dalam persekutuan.

Dalam politik semuanya boleh berlaku. Inilah yang berlaku di Semenanjung. Kita tahu, bahawa sejak merdeka, Bn di Semenanjung senantiasa menang dalam pilihanraya. Adalah amat malang, jika suatu hari, apabila Sabah tidak menjadi simpanan tetap lagi, manakala di Semenanjung, Bn pulih daripada tsunami politik; apakah penghargaan Sabah diteruskan?

Seharusnya, pra syarat simpanan tetap, tiada dalam kamus kerajaan untuk membantu rakyat Sabah membangun, untuk mengejar ketimpangan pembangunan antara Semenanjung dan Sabah.

Membantu rakyat Sabah membangun, perlu diteruskan, sampai kepada tahap, bahawa taraf pembangunan antara Sabah dan Semenanjung sudah seimbang, sesuai dengan matalamat pemimpin Sabah terdahulu semasa menyertai Pembentukan negara.

PAU 2013: Najib Hargai Sumbangan Sabah dan Sarawak

Untuk pertama kali dalam Persidangan Agung Umno (PAU) seorang Presiden Umno yang juga Perdana Menteri, memberi pengiktirafan khusus kepada Sabah dan Sarawak.

Seorang Presiden parti yang merupakan tulang belakang kerajaan Barisan Nasional memerlukan masa 56 tahun untuk menyatakan pengiktirafan itu.

Pengiktirafan kepada partner Malaya itu dalam membentuk negara Malaysia; datang hanya disebabkan kerana tsunami politik pada tahun 2008. Kalau bukan disebabkan sokongan padu rakyat Sabah dan Sarawak pada dua PRU, mungkin kerajaan Bn sudah tumbang.

Pada PRU-13 lalu Bn secara keseluruhan mendapat 133 kerusi parlimen, di mana 47 daripadanya sumbangan daripada Sabah dan Sarawak. Sabah dan Sarawak mempunyai 56 kerusi Parlimen atau 57 jika ditambah dengan WP Labuan. Secara peratusan, Bn Sabah dan Sarawak menang 84 peratus jumlah kerusi yang ditandangi, manakala Bn Semanjung menang 52 peratus daripada jumlah kerusi yang ditandingi.

Jika berasaskan undi popular, Bn di Semenanjung telah kalah kepada Pakatan Rakyat, hal ini juga menyumbang kepada undi popular secara keseluruhan, kerana jumlah pengundi Sabah dan Sarawak tidak dapat mengimbangi jumlah undi di Semenanjung.

Negeri kaya seperti Selangor dan Pulau Pinang yang mula jatuh ditangan Pembangkang pada tahun 2008, terus menolak Bn, malah kerajaan Pakatan membentuk kerajaan dengan kuasa 2/3 selepas PRU-13.

Melihat kepada trend pengundian sejak tahun 2008 dan sehingga tahun 2013, nampaknya Bn tidak boleh mengharap sangat dengan sokongan pengundi untuk mempertahankan Bn di Semenanjung, atas sebab itu sokongan pengundi Sabah dan Sarawak merupakan vital dalam mempertahankan Bn untuk terus menerajui Putrajaya.

Perdana Menteri melihat kepada trend itu, atas sebab itu, selepas PRU-13, Datuk Seri Najib telah melantik enam menteri penuh dan 4 timbalan menteri dalam kabinetnya daripada Sabah, manakala Sarawak dihadihkan dengan tujuh menteri penuh dan empat timbalan menteri. Selain itu, Speaker Dewan Rakyat juga disandang oleh rakyat Sabah bermula tahun 2008, julung-julung kali dilakukan sejak merdeka.

Berkat kepada tsunami politik tahun 2008, maka Sabah dan Sarawak benar-benar dilihat sebagai partner membentuk negara, di mana sebelum ini, kalaupun dilantik sebagai menteri persekutuan, namun diberi peranaan yang tidak kanan.

Mengambil iktibar kepada penghargaan kepada Sabah dan Sarawak, maka harapan bagi rakyat di dua buah negeri itu, agar ianya diterjemahkan dalam bentuk pembangunan dari segi semua bidang, ekonomi, sosial mahupun pendidikan. Selain itu, pengagihan projek-projek pembangunan, hendaklah rakyat di dua negeri itu juga diberi peluang seluas-luasnya.

Sebenarnya Sabah dan Sarawak masih ketinggalan serba serbi, jika dibandingkan keadaan di Semenanjung. Keadaan ini, bukan sahaja menyumbangkan kepada kos hidup yang tinggi, malah menular kepada pencapaian pendidikan.

Semoga, melalui penghargaan ini, hak yang sepatutnya rakyat dua negeri itu perlu nikmati sepatutnya bermula sejak tahun 1963, patut diberikan tanpa berlengah lagi.

Kegagalan Dasar Ekonomi Baru yang dicipta pada tahun 70-an, yang tidak sampai kepada rakyat Sabah dan Sarawak sehinggalah dasar itu luput, jangan berulang lagi.

PAU 2013: Menentukan Arah Tuju Parti

Persidangan Agung Umno (PAU) tahun 2013 yang bermula pada 2 Disember sehingga 7 Disember, di PWTC Kuala Lumpur diramalkan akan memberi tumpuan ke pada usaha-usaha memperkasakan agenda transformasi parti yang dilhamkan oleh Presiden selain menyatukan ahli demi perjuangan parti.

Secara kebetulan, PAU tahun 2013 diadakan selepas pilihanraya umum ke-13 (PRU-13) dan pemilihan parti, PAU pada kali dijangka mencari formula baru untuk menjadikan Umno hero rakyat.

Perjuangan untuk agama, bangsa dan negara yang merupakan perjuangan asal Umno perlu diterjemahkan melalui bingkai baru, agar perjuangan itu senantiasa sealiran dengan perkembangan zaman.

Kemerdekaan negara yang telah menjangkau 56 tahun, sudah tentunya pengelaman parti itu mengurus negara boleh diterjemahkan untuk memajukan negara. Selain itu, dengan pengalaman lebih tua daripada kemerdekaan, sudah tentunya pemimpin Umno mampu menjawab berbagai tomahan terutama yang datang daripada mantan-mantan pemimpin parti itu yang telah bertukar menjadi pembangkang.

Tantangan parti pada zaman ini, adalah bagaimana menjawab fahaman "pluralisme" dan "liberalisme" yang merebak dengan pantas termasuk mempengaruhi kaum melayu. 

Pendekatan apa kah yang Umno akan lakukan berhadapan dengan dua gejala ini? kerana Umno tidak akan sanggup membiarkan merebaknya fahaman ini, kerana gejala ini boleh mengancam agama islam, kedudukan raja-raja dan Perlembagaan negara.

Sudah sampai masanya, parti mempergunakan pendekatan ilmu bagi mengatasi gejala ini, bukannya pendekatan kuasa. Pandangan yang dilontarkan menggunakan ilmu perlu dijawab dengan ilmu. Ambil contoh pengharaman hasil tulisan penulis tertentu di negara ini, dengan mudah, buku-buku itu diharamkan, dengan alasan "buku-buku" itu boleh memesongkan akidah, tanpa jawapan konkrit dengan menggunakan ilmu.

Juga, sudah sampai masanya, parti perlu menjadi hero kepada rakyat, samada rakyat itu berada di bandar mahupun luar bandar. Pendekatan perlu mengambil kira keadaan menang-menang, agar supaya rakyat tidak terasa kecil hati.

Parti perlu mengambil pendekatan pro-aktif, ertinya pemimpin parti itu perlu melupakan sifat "bangsawan" seperti mana yang melekat pada sesetengah pemimpin besar parti.

Tidak dapat dinafikan ada sesetengah pemimpin parti yang senantiasa dilamun nostalgia masa lalu, di mana mereka beranggapan, bahawa parti akan senantiasa mendapat sokongan rakyat untuk kawasan-kawasan yang senantiasa selamat dalam pilihanraya. 

Nostaliga itu perlu dinyahkan sekarang, kerana pada PRU-13, kawasan-kawasan selamat bagi parti seperti Parlimen Batu Pahat, Johor; Bukit Katil, Melaka dan Temperloh, Pahang, terbukti telah jatuh ke tangan pembangkang.

Umno, tidak boleh lagi terbuai dengan kawasan tradisi, Umno perlu menjadi hero di semua tempat, baik di bandar mahupun luar bandar.

Untuk mencapai sasaran itu, Umno kena telus dalam pendekatan, Umno kena dekat dengan rakyat, dan Umno kena ikhlas dalam apa sahaja tindakan. kalaulah ini, diambil sebagai pendekatan, maka para pemimpin Umno kena praktikkan, jangan hanya di atas kertas sahaja.

Jangan hanya melalui ucapan, madah; bahawa parti menjadi pembela rakyat, namun tidak diterjemahkan melalui perbuatan. Bukan semua pemimpin Umno demikian, tetapi masih adalah lagi yang berbaki, kerana nostalgia masih menjadi igaun.

Secara keseluruhan, Umno perlu mengambil pengelaman pemimpin Umno Sabah, walaupun hanya menjadi pemimpin parti selama 22 tahun, kerana Umno masuk Sabah pada tahun 1991; namun rata-rata pemimpin Umno Sabah, mengambil iktibar kejatuhan para pemimpin ternama negeri itu; atas sebab itu, mereka telah lama melupakan "nostalgia" sebaliknya mereka sungguh pro-aktif dan senantiasa dekat dengan rakyat.

Kepimpinan Umno Sabah, terutama Ketua Perhubungan Umno Negeri- Datuk Seri Musa Haji Aman dan Timbalannya-Datuk Seri Dr Salleh Tun Said berserta para pemimpin Umno negeri yang lain; mempunyai pendekatan yang sungguh terbuka dan "down to earth" atas sebab itu, sejak Umno bertapak di Sabah, maka parti telah menjadi tulang belakang kepada Bn, melalui PRU dan terakhir PRU-13.

Kelibat pemimpin Umno Sabah, terlihat bukan sahaja mendapat sokongan daripada penyokong Bn, akan tetapi mendapat sokongan daripada pembangkang sendiri.

Persidangan dewan undangan negeri Sabah pertengahan bulan November, menunjukan, seolah-olah dalam dewan itu, tiada wakil rakyat daripada pembangkang.

Kedinamikan Musa sebagai pemimpin negeri, membolehkan, bukan sahaja penyokong Bn menyokongnya, malah pihak pembangkang juga. Perkara ini, terbukti lagi, apabila tiga ADUN Pembangkang berserta 11 ketua cabang PKR, keluar daripada parti itu, dan berikrar menyokong Bn.

Adalah elok, bagi parti membuat ramuan pendekatan, dengan mengambil pengalaman para pemimpin Sabah dalam menentukan arah tuju parti, terutama dalam berdepan dengan PRU-14 akan datang.

Benarkah Kemenangan Jelani Hamdan Di Dun Matunggong Kerana Umno?

Ada kumpulan daripada Parti Keadilan Sabah (PKR) mendakwa bahawa kemenangan Jelani Hamdan di Dun Matunggong pada PRU-13 kerana Umno. Malah, mereka mendakwa bahawa semasa kempen, Jelani pernah membuat kenyataan, bahawa jika beliau menang, maka ianya satu hadiah kepada Umno.

Kenyataan itu mungkin ada kebenarannya, kerana Jelani merupakan Ketua Bahagian Umno merangkap Ketua Pemuda Umno Kota Marudu, di mana DUN Mantunggong terletak, sebelum beliau digantung keahlian sebagai ahli Umno.

Jelani, dari awal-awal lagi merupakan ahli Umno, malah salah seorang pengasas Umno di Kawasan Mantunggong, di mana beliau dilahirkan. Selain itu, isteri beliau adalah Ketua Wanita Umno Kota Marudu.

Akan tetapi, OKB bukan melihat kepada latar belakang ADUN Matunggong itu dalam dunia politik, akan tetapi dakwaan setengah pihak dalam PKR sendiri, bahawa kemenangan Jelani di DUN Matunggong atas tikit PKR pada PRU-13 lalu atas sebab Umno.

Jika benarlah demikian, maka rupanya Umno bukan sahaja mendapat sokongan di kawasan bumiputera islam, malah kawasan bumiputera bukan islam seperti Dun Matunggong. Mungkin, jika pada PRU-13 lalu, jika calon daripada Umno diletakan di Dun Kedamaian, Kota Belud, Dun Tamparuli, Tuaran, Dun Inanam, Sepanggar, besar kemungkin calon-calon itu akan menang.

Kemenangan Jelani, kononnya kerana Umno, merupakan satu pembuka tirai kepada Barisan Nasional pada PRU-14 akan datang; bahawa kawasan-kawasan di mana parti komponen Bn tewas di beberapa kawasan pada PRU lalu, maka perlu memberi peluang kepada Umno untuk bertanding.

Kekuatan Umno, sudah terbukti pada PRU-13 lalu, di mana kawasan baru yang diberikan kepada parti itu, iaitu Parlimen Sepanggar, telah dimenangi parti itu dengan majoriti yang bertambah, berbanding calon daripada komponen Bn pada PRU-12.

Satu fakta juga perlu dilihat, bahawa di peringakat Parlimen bagi kawasan Parlimen Sepanggar dan Kota Belud misalnya, kawasan DUN di mana BN kalah, jika dianalisis undi di peringkat Parlimen, sebenarnya kawasan itu dimenangi oleh Bn di mana calon-calonnya adalah daripada Umno.

Satu fakta juga perlu dilihat di Parlimen Tenom, dimana diperingkat Parlimen diwakili Umno dan salah satu Dun diwakili calon Umno, maka semua kawasan dimenangi oleh Bn.

Melihat kepada senario itu, maka pada PRU-14 akan datang, usaha Pakatan Rakyat untuk mendapat kerusi tambahan di Sabah tidak akan kesampaian, malah mempertahankan yang dimenangipun agak sukar, jika Bn dapat berkompromi berkaitan dengan calon.

Keadaan seperti yang berlaku di kawasan Kota Marudu pada PRU-13, jangan berulang, dengan memaksa calon yang tidak digemari pengundi, dipaksa juga sebagai calon. Akibat kekecohan itu, maka Dun Matunggong menjadi korban, malah Parlimen Kota Marudu, hampir terlepas ditangan.

OKB melihat, bahawa keluarnya beramai-ramai pemimpin PKR Sabah daripada parti mereka, merupakan perasaan penyokong parti itu di peringkat akar umbi. Mereka merasakan, bahawa Umno khasnya akan tetap menjadi tulang belakang Bn Sabah, dan mereka sungguh yakin, bahawa peluang PKR mendapat kerusi adalah tipis, jika kawasan-kawasan yang disebutkan ditandingi Umno.

Umno merupakan kapal besar. Pemimpin Umno merupakan Perdana Menteri Malaysia. Pemimpin Umno peringkat Negeri, merupakan Ketua Menteri. Rakyat melihat semua itu, atas sebab itu, mereka merasa selamat dan terbela jika menyertai kapal besar, berbanding kapal-kapal kecil.

Dari segi prinsipnya, Bn mengamalkan perkongsian kuasa, namun rakyat yang diwakili, bukan melihat itu, mereka lebih cenderung, parti mana yang mewakili mereka. 

Kepimpinan Umno negeri yang diterajui Datuk Seri Musa Aman dan Timbalannya Datuk Seri Dr Salleh Tun Said, dilhat sebagai pembela kepada rakyat. Atas sebab itu, pada persidangan Dewan Undangan Negeri Sabah minggu lalu, terlihat, seolah-olah tiada pembangkang dalam persidangan itu.

Umno sebagai parti, sebenarnya tidak keinginan untuk membolot kerusi-kerusi samada di peringkat Parlimen mahupun Dun, namun, jika Bn mahu kekal berkuasa, tiada salahnya calon-calon Umno diberi peluang, kerana calon-calonnya adalah "winnable".

Tiada gunanya, mencalonkan calon-calon daripada komponen Bn, akan tetapi tewas, dan sudah tentunya merugikan Bn secara keseluruhan.

Dakwaan setengah pihak daripada PKR, bahawa kemenangan Jelani Hamdan, atas sebab janjinya, jika beliau menang, maka kemenangannya merupakan hadiah kepada Umno; merupakan satu indikator kepada Bn pada PRU-14 akan datang.