GENDANG PRU-14 SEDANG MENGHITUNG JAM- SESAMA SENDIRI BERBALAH

Rakyat bukan sahaja keliru akan tetapi muak, apabila berlaku perbalahan antara para pemimpin Bn, sedangkan hari penentuan atau istilah PM & TPM Hari Raya Besar diambang pintu.

Untuk mencegah perbalahan itu, kerap sekali Menteri Komunikasi & Multimedia- Datuk Salleh Tun Said Keruak mengingatkan, raikanlah perbezaan pendapat, dan berpolitiklah secara matang, untuk mengelak persengkataan.

Sejak akhir-akhir ini perbalahan antara mantan-mantan pemimpin Umno dengan pemimpin yang masih berkhidmat, menunjukkan kepada rakyat, bahawa pemimpin Umno, bukan untuk rakyat & negara, akan tetapi lebih kepada mempertahankan ego masing-masing serta kepentingan peribadi.

Tun Dr Mahathir, Tan Sri Muhiyiddin Yassin, Dato Mukhriz Mahathir, Datuk Shafie Apdal dan ramai lagi, menentang Umno, bukan kerana untuk kepentingan rakyat, akan tetapi demi kepentingan peribadi.

Mengapa kah pemimpin lama seperti Tan Sri Rais Yatim, Tan Sri Rafidah Aziz begitu kritikal terhadap pemimpin yang sedang berkhdimat. Tidak cukup kah peluang yang telah diberikan pada mereka masa lalu? Tidak cukup kah sokongan yang telah diberikan kepada mereka semasa berkhidmat termasuk sokongan pemimpin yang sedang berkhidmat?

Mengapa mereka ini, tidak mencontohi Mantan PM ke-5, Tun Abdullah Ahmad Badawi? Mengapa mereka ini tidak mencontohi pemimpin lain yang telah bersara, dan bertindaklah sebagai pesara!!!.

Tindakan mereka itu, bukan sahaja rakyat menjadi “jenuh=saturated” akan tetapi muak. Apa kah tindakan sedemikian menjadi katalis kepada pengundi untuk menolak parti? Selain tindakan mantan-mantan pemimpin yang sudah menjadi pembangkang dan sudah tentu mahukan penyokong parti untuk berpaling tadah.

PENDUDUK MISKIN SABAH - SHAFIE CUBA JADI HERO!!!

Poverty is stubborn. Tiada negara di dunia ini, tiada rakyat miskin. Di Sabah, daripada 3.9juta penduduk, didapati 23,142 miskin tegar (0.59%) dan 19,673 kategori miskin (0.51%). Jumlah itu adalah sebahagian daripada 76,340 ketua keluarga yang tersenarai dalam e-kasih. Pada tahun 2016 mereka yang tersenarai dalam e-kasih adalah 109,865, sebab itu kadar kemiskinan negeri adalah 2.9%.

Daripada jumlah itu, seramai 33,525 telah dikeluarkan, sebab itu, jumlah mereka yang tersenarai dalam e-kasih tahun 2017 adalah 76,340. Menerusi jumlah itu, maka kadar kemiskinan terkini Sabah adalah 1.96%.

Berasaskan rekod penerima BRIM tahun 2018, rakyat Sabah yang menerima seramai 664,839 (17.05% daripada jumlah penduduk) membabitkan bayaran RM559,825,350. Penerima BRIM adalah ketua keluarga yang mempunyai pendapatan RM3,000 ke bawah.

Dakwaan Presiden parti Warisan Sabah semasa ucapan perasmian Kongress tahunan parti itu pada Isnin, bahawa beliau tersempak dengan keluarga miskin di Kota Marudu, di mana keluarga itu tidak mampu membeli ubat gigi, kemungkinan besar mereka itu termasuk dalam penduduk yang terkategori miskin tegar.

Pemimpin Bn Sabah, tiada yang pernah berkata, bahawa Sabah sifar rakyat miskin, namun, kerajaan Bn telah berjaya menurunkan kadar kemiskinan daripada 19.7% tahun 2009 kepada 2.9% tahun 2016 dan terkini 1.96%. 

Kalaulah Shafie semasa ada kuasa dahulu dengan peruntukan berbilion ringgit telah menjelajah awal di kampung-kampung di mana terdapatnya rakyat termasuk dalam miskin tegar, sudah tentu mereka itu akan tempias dana daripada KKLW, kerana kementerian itu, memangpun dikhususkan membantu rakyat sedemikian.

Membasmi kemiskinan tidak semata-mata mempergunakan kekayaan Yayasan Sabah seperti mana cadangan Presiden Parti Warisan itu. Membasmikan kemiskinan adalah tindakan bersepandu yang membabitkan banyak agensi, termasuk kementerian-kementerian Persekutuan, agensi Persekutuan, seperti 1Azam dan sebagainya. Bagi pelajar pula, KKLW juga diberitanggungjawab, KWAM (Kumpulan Wang Amanah Pelajar Miskin). Mengapa Shafie tidak terfikir, mengapa bantuan kewangan untuk pelajar miskin di Sabah dinafikan hak mereka menerusi dana yang disalurkan menerusi KKLW, malah SPRM sedang menyiasat penyelewengan dana itu.

Ucapan mantan Menteri KKLW itu, berkaitan pelajar miskin sebenarnya seperti meludah ke langit jatuh di muka sendiri.

PH MANSUH GST? PUSINGAN U MENANTI!!!!

JANJI untuk memansuhkan cukai barang dan perkhidmatan (GST) daripada Pakatan Harapan (PH) pasti menarik perhatian rakyat terutamanya pengundi berpendapatan rendah.

Dalam jelajah ceramah pemimpin PH termasuk Pengerusinya, Tun Dr. Mahathir Mohamad pasti menyentuh soal memansuhkan cukai itu.

Dakwaannya hanya berkisar kepada perkara sama iaitu hasrat mereka memansuhkan cukai itu yang dianggap membebankan rakyat.

Tetapi sehingga kini, apabila ditanya mengenai kaedah-kaedah bagi merealisasikan hasrat penghapusan GST berkenaan, mereka terus gagal memberi jawapan meyakinkan.

Sepatutnya, PH menyatakan langkah-langkah konkrit bagaimana kerajaan pentadbirannya nanti dapat menampung kelompongan hasil lebih RM30 bilion akibat pemansuhan GST?

Sukarkah untuk pemimpin PH menjawab persoalan itu?

Jika dilihat, jawapan Mahathir setakat ini yang membangkitkan bagaimana beliau membangunkan negara tanpa GST adalah jawapan mudah untuk melepaskan diri.

Hakikatnya, cabaran ekonomi pada 2018 dan tahun mendatang bukannya seperti 37 tahun lalu sewaktu beliau mula menerajui kerajaan.

Adakah PH akan terus memberikan tanda tanya mengenai cara mereka menampung kelompangan hasil itu?

Ternyata ia menjadi misteri bukan sahaja dalam kalangan rakyat malah Bank Dunia juga tertanya-tanya.

Pengurus Negara bagi Malaysia Kumpulan Bank Dunia, Faris H. Hadad-Zervos menerusi satu video yang dipetik daripada sebuah portal baru-baru ini berkata, Malaysia juga bakal mengalami kesan negatif jangka panjang kepada ekonomi jika GST dihapuskan ke­rana kehilangan hasil yang banyak.

Sehubungan itu, dalam video itu, Faris mengajukan lima soalan utama andai mahu memansuhkan GST seperti yang dijanjikan PH.

1. Apakah sumber pendapatan lain yang diperlukan untuk ne­gara anda selepas GST dimansuhkan?

2. Adakah anda i­ngin bergantung ke­pa­da komoditi se­dang­kan harga­nya tidak menentu mengikut pasaran dunia?

3. Adakah anda ingin mengurangkan portfolio sumber pendapatan di negara ini?

4. Apakah yang anda ingin berikan kepada rakyat apabila melepaskan GST?

5. Apakah perkhidmatan, manfaat atau apakah perbelanjaan yang akan anda lupuskan?

Adakah pemimpin PH telah menjawab kesemua lima persoalan ini?

Janji PH menghapuskan GST dan me­ngembalikan cukai jualan dan perkhidmatan (SST) dianggap sebagai janji po­pulis kerana mereka tidak pernah menerangkan ba­gai­mana untuk menampung kekurang­an ha­sil lebih RM20 bilion akibat langkah tersebut.

Ini berikutan SST bukanlah mekanis­me cukai yang cekap dan dijangka hanya mampu mengutip kira-kira RM17 bi­lion.

Jika PH mempunyai perancangan terbaik berhubung sumber pendapatan negara selepas GST dimansuhkan, mereka wajar memaklumkan kepada rakyat.

Sebaliknya pemimpin PH terutama Mahathir hanya menyatakan beliau mampu mentadbir negara tanpa melaksanakan GST.

Jika tiada perinciannya, apa yang dikatakan Mahathir mengenai GST tidak ubah seperti ‘tin kosong’.

Ada pihak yang berpandangan tidak mustahil Mahathir akan membuat pusingan U dengan mengekalkan GST jika berkuasa.

Mahathir kini dikenali sebagai jaguh pusingan U, sebelum menang bulan, bintang, emas, permata semua boleh dijanjikan kepada rakyat.

Tetapi apabila berkuasa kelak, belum tentu janji itu ditunaikan kerana ketika janji tersebut dibuat, pemimpin PH dilihat seolah-olah tidak bersungguh-sungguh mahu memansuhkan GST.

Rakyat kini menantikan penjelasan konkrit dari PH berhubung cadangan mereka memasuhkan GST.

Jangan nanti, jangan dikatakan mansuh, sebaliknya kadar cukai itu dinaikkan pula apabila PH berkuasa.

Semua itu tidak mustahil berlaku kerana banyak yang dijanjikan oleh PH hanya ‘indah khabar dari rupa’.

Itulah sikap bermuka-muka pemimpin PH, janji sebelum menang tidak sama dengan apabila mereka berkuasa kelak.

Bukan auta, ada rakyat beberapa negeri pimpinan mereka sudah lebih awal terseksa dan apakah itu model contoh terbaik yang boleh diberi jika PH memerintah negara? Apa yang jelas rakyat hanya menunggu pusingan U, kerana ketua mereka adalah raja pusingan U!!! sumber:  https://malaysianaccess.com/gst-kenapa-ph-terus-derdolak-dalik/

DASAR GERAN KOMUNAL SABAH

DASAR yang diperkenalkan Kerajaan Negeri pada tahun 2010 itu, diasaskan kepada jumpaan kerajaan negeri, bahawa rakyat yang diberi tanah kerajaan dipengaruhi oleh pihak-pihak tertentu menjual tanah mereka pada harga yang cukup rendah. 

Hasil penjualan itu, sebenarnya hanya cukup untuk sementara waktu sahaja, kemudiannya rakyat yang berkaitan terus bergelomang dengan keperitan hidup, kerana tiada media lagi untuk mencari sumber pendapatan.

Menurut rekod pejabat tanah seluas 1.4juta ekar tanah kerajaan yang diberikan kepada rakyat telah bertukar tangan, khususnya di kawasan-kawasan yang terkait dengan NCR.

Oleh kerana rakyat yang diberikan geran itu telah menjual tanah mereka, maka mereka itu terpaksa menceroboh tanah-tanah kerajaan, termasuk hutan simpan. 

Apabila kerajaan mendapati keadaan sedemikian, maka kerajaan melaksanakan satu dasar pemilikan tanah, iaitu menerusi geran komunal. Menerusi geran itu, tanah kerjaan yang diberikan tidak boleh dijual, melainkan hanya boleh diwarisi.

Kelebihan kepada pendekatan geran komunal, kerajaan membantu daripada segi penyediaan kemudahan asas seperti jalan raya, kemudahan bekalan air bersih dan bekalan elektrik. Selain itu, tanah seumpama itu boleh diusaha dengan kerjasama pihak swasta atau syarikat berkaitan kerajaan.

Menerusi Geran Komunal, bukan sahaja rakyat yang mendapat tanah itu dapat mengusahakan tanah sedemikian untuk menyara hidup, akan tetapi juga kerajaan membantu daripada segi pembangunan kemudahan asas, seperti jalan raya, bekalan air, bekalan elektrik, malah bantuan-bantuan lain, seperti benih, baja, racun perosak dan sebagainya.

Kerajaan Negeri sehingga suku kedua tahun 2017 melalui Jabatan Tanah dan Ukur telah mengeluarkan 72 geran dalam bentuk geran komunal meliputi keluasan 119,083,03 ekar, merangkumi 213 kampung dan melibatkan 10,462 orang pemilik tanah.

Daripada jumlah itu, seluas 60,333.27 ekar meliputi 90 buah kampung melibatkan 3,993 orang pemilik tanah telah dibangunkan secara usahasama antara Agensi Kerajaan Negeri dan syarikat swasta.

Tanah-tanah yang termasuk dalam geran komunal tersebut, seluas 81,020.27 ekar ditanami kepala sawit dan telahpun mengeluarkan hasil, manakala 6,313 ekar ditanami dengan getah dan akan mengeluarkan hasil dalam tempoh 3-5 tahun.

Sebenarnya, geran komunal boleh dibangunkan samada oleh pemilik tanah atau bekerjasama dengan pihak lain.

Dakwaa Presiden Parti Warisan Sabah, bahawa melalui geran komunal, pemilik tanah tidak bebas mengusahakan tanah mereka, adalah dakwaan karut dan cuba mengelirukan rakyat.

Geran komunal, sama juga peranannya dengan geran individu seperti Native Titles (NT), hanya bezanya, geran komunal tidak boleh dijual kepada pihak lain, melainkan hanya boleh diwariskan.

Cadangan Parti Warisan Sabah, untuk memansuhkan geran komunal, sebenarnya satu cadangan untuk kembali kepada keadaan asal, yakni tanah kerajaan yang diberikan kepada rakyat boleh dijual, dan cadangan itu dilaksanakan, satu hari kelak, tanah-tanah seumpama itu, akan jadi milik pihak lain, maka keadaan akan berlaku, tanah dipijak akan tetapi milik orang lain.

Jika geran komunal dimansuhkan, maka tanah-tanah seumpama itu, bakal dimiliki oleh pihak-pihak tertentu yang mempunyai kewangan, kerana mereka yang mempunyai wang sentiasa mengintai tanah-tanah seumpama ini. Sebagai impaknya, penduduk yang asalnya daripada kawasan-kawasan tertentu akan terhalau dengan sendirinya daripada kawasan sendiri, dan inilah yang berlaku, dan mereka yang terhalau itu akan berpindah di tempat lain, memohon tanah di kawasan lain, termasuk menceroboh tanah rezab kerajaan.

Shafie dalam mencadangkan memansuhkan geran komunal, sebenarnya hanya bertujuan politik jangka pendek, dan tiada niat membela rakyat secara jangka panjang.

SELEPAS 44 TAHUN-40% GERAN KHAS KEPADA SABAH DIKEMBALIKAN

GERAN Khas 40% daripada pendapatan Persekutuan daripada Sabah dibayar sehingga tahun 1974. Asas kepada pembayaran itu, dikaji setiap 5 tahun. Namun, Tun Dr Ismail Abdul Rahman, Timbalan Perdana Menteri yang mengetuai kajian itu telah meninggal dunia, maka kajian itu terbantut.

Apabila pemimpin Sabah & Sarawak membangkitkan perkara itu di era Dato Seri Najib Razak sebagai Perdana Menteri, PM ke-6 negara itu bersetuju melihat semula geran khas itu.

Kini, Geran Khas itu dipersetujui dibayar semula. Pengiraan berapa amaun atau jumlah adalah perkara pentadbiran. Apa yang mustahak, adalah geran itu dibayar semula. Memetik Pengerusi bersama mengkaji bayaran itu- Menteri Luar- Datuk Anifah Aman, menyifatkan bayaran itu sangat bermakna buat rakyat Sabah.

Rakyat Sabah patut berterima kasih kepada kerajaan Bn yang diterajui Dato Seri Najib, kerana kalau bukan PM ke-6 itu, bayaran itu tidak akan terealiasai.

Selama 44 tahun, bayaran seumpama itu diketepikan, malah semasa era Tun Dr Mahathir, sesiapa sahaja pemimpin Sabah bercakapnya mengenainya dianggap anti Malaysia, malah ditangkap menggunakan Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA).

Iktibar yang perlu diambil daripada keputusan membayar semula geran khas itu, betapa berimpaknya jika ada kerjasama erat antara kepimpinan Negeri dan Persekutuan.

Sesungguhnya, kemajuan Sabah dan rakyatnya juga mencerminkan kemajuan negara, seperti mana kerap diucapkan oleh Perdana Menteri, "kita ini merupakan keluarga besar' "saling membantu antara satu sama lain".

Menjelang PRU-14, rakyat Sabah perlu tunjukkan ucapan terima kasih kepada Perdana Menteri, dengan memberi kemenangan kepada Bn.

Penerusan Kerajaan Bn, akan memacu kemajuan & pembangunan Sabah lebih cepat lagi, kerana Perdana Menteri penuh komitmen & komited memajukan Sabah setara dengan pembangunan negeri-negeri di Semenanjung.

PRU-13 PELUANG PEMBANGKANG TAWAN PUTRAJAYA

JIKA diamati, peluang keemasan pembangkang merampas Putrajaya adalah pada PRU-13, bukannya pada PRU-14.

Kemuncak kekuatan pembangkang adalah pada PRU tersebut. Bukti bahawa kemuncak sokongan kepada pembangkang, apabila berjaya menafikan undi popular Bn, sejak diadakannya pilihanraya di negara ini.

Hanya kerana sistem pilihanraya negara menggunakan first past the post seperti mana amalan demokrasi yang digunakan oleh negara-negara seperti Amerika, United Kingdom, di mana undi popluar bukan penentu kemenangan, akan tetapi jumlah kerusi, manakala di Amerika dipanggil electoral college. 

Berdepan dengan PRU-14, pembangkang (Pakatan Harapan) tiada isu terpusat (central issue) yang boleh menggamit sokongan rakyat, selain dakwaan-dakwaan dan perkataan-perkataan boombastik seperti pencuri, perompak dan sebagainya. Perkataan-perkataan boombastik seumpama ini, telah digunakan oleh kumpulan reformasi pada tahun 1998, di mana masa itu, perkataan, MAHAZALIM, MAHAFIRAUN, KKN (koruptor, kroni, nepotisme) digunakan.

Seperti hukum ekonomi, tingkat kepuasan yang mencapai maksima dan optima, maka akan menurun semula. Bukti itu didapati pada PRN Sarawak pada tahun 2016, di dua PRK Berkembar, Kuala Kangsar, dan Sungai Besar, di mana pembangkang kalah teruk.

Sebelum dua PRK itu, di PRK Teluk Intan, Perak, Bn merampas kerusi DAP.

PRU-14, tidak serupa PRU-13, kerana Pakatan Rakyat tidak sama dengan Pakatan Harapan. Adalah hakikat, bahawa kekuatan PR lebih kuat berbanding PH. 

Tun Dr Mahathir tidak boleh menganggap bahawa PPBM boleh menarik dengan mudah sokongan ahli/penyokong Umno, kerana telah dibuktikan sebelum ini, S46 dan PKR telah gagal. Manakala Amanah, akan bermimpi untuk menarik sokongan daripada ahli/penyokong Pas. 

Adalah tidak boleh disamakan ahli/penyokong Pas dan Umno dengan ahli/penyokong MCA dan Gerakan yang mudah beralih kepada DAP.

Memang Lim Kit Siang mengharapkan tsnuami melayu, supaya PH yang diterajui parti itu membentuk kerajaan. Memang di atas kertas, Perdana Menteri & Timbalan adalah melayu, seperti mana kerajaan PR di Perak selepas PRU-12, MB adalah melayu, namun dalang dibelakang adalah Ngo & Ngeh (dua pemimpin DAP yang bersepupu).

Hakikat yang perlu diterima, kaum melayu, belum bersedia menguburkan Umno/Bn, apatah lagi sokongan rakyat Sarawak & Sabah masih kukuh terhadap gabungan 13 parti itu.

DISEBALIK 'SWING VOTES"

Pemimpin Yang Mengharapkan Swing Votes

SEDAR atau tidak, faktor yang menyebabkan "swing votes" atau undi beralih, bukan kerana parti atau polisi kerajaan akan tetapi disebabkan oleh berbagai peringkat yang membabitkan berbagai dakwaan, termasuk fitnah, pembohongan dan cerita palsu.

Atas sebab itu pemimpin PH, menumpukan kepada pembunuhan karakter baik membabitkan perorangan mahu agensi kerajaan seperti SPR untuk membangkitkan sentimen dan emosi rakyat agar swing votes berlaku.

PH mengharapkan 15% swing votes daripada kaum melayu menyokong mereka. Jika ini berlaku, maka ianya dikategorikan sebagai tsunami melayu.

Pada PRU-12 & 13, berlaku tusnami cina. PR masa itu, berjaya manafikan kuasa 2/3 Bn di Dewan Rakyat, selain mendapat undi popular pada PRU-13.

Hanya menerusi tsunami melayu, PH akan mengatasi kerusi Bn daripada 165 yang dipertandingkan di Semenanjung.

Pada PRU-13, Bn menang 85, manakala lawan 80. PH akan mendapat majoriti mudah, jika menang 103 daripada 165, dan 9 daripada Sabah & Sarawak.

Jika PH menang 103, bermakna, semua parti komponen Bn di Semenanjung kalah kecuali Umno menang 62, berkurang 12 kerusi daripada 74. 

Perkiraan PH itu, 100% menafikan undi ahli & penyokong parti Pas, dengan kata lain, mereka mengandaikan, parti Pas juga akan kosong kerusi seperti mana parti MCA, Gerakan dan MIC.

Dalam politik memang berlaku segala kemungkinan. Namun adalah perkiraan keterlaluan bahawa Umno akan kecundang di 12 kerusi, MCA, Gerakan, MIC serta Pas kosong kerusi, adalah perkiraan di atas kertas yang termasuk syiok sendiri.

PAKATAN HARAPAN TIADA WOWW FACTOR!!!!

MESKIPUN Pakatan Harapan (PH) berjela-jela dengan anti GST, yang mereka dakwa sebagai punca kenaikkan sara hidup, namun ianya bukan woww factor yang boleh menarik sokongan rakyat.

Daripada 10 pengundi, hanya 2 orang yang percaya, bahawa pemansuhan GST dengan menggantikannya dengan SST (sistem percukaian lama) boleh menurunkan harga barang. Sementara yang lain berpendapat kenaikkan harga barang sesuai dengan hukum ekonomi, permintaan dan penawaran menentukan harga.

Dalam sistem ekonomi bebas (terbuka), tiada kerajaan yang mampu memaksa harga turun, melainkan, jika kerajaan mahu berbelanja besar dan semua barangan dikawal kerajaan menerusi pasar monopoli. Jika itu ditempuh, maka ekonomi akan menguncup, kemudiannya menjadi malapetaka kepada penurunan pendapatan negara dan seterusnya mengurangkan perbelanjaan untuk pembangunan.

Melihat kepada manifesto PH, meskipun dirangka berbunga-bunga, namun ianya sukar dilaksanakan, dan rakyat yang celik akal, tidak percaya bahawa manifesto seumpama itu bakal dilaksanakan sesebuah kerajaan.

Pakatan Harapan hanya memomokan propaganda mereka dengan berselindung pada isu 1MDB yang mereka reka cipta. Kini, dakwaan mereka yang bersandarkan kepada laporan DOJ Amerika, semakin hari semakin terdedah, bahawa laporan DOJ itu bermotifkan politik, kerana sebagai contoh dakwaan berkaitan yact mewah Equanimity, sebenarnya milik orang lain yang tiada kaitan dengan 1MDB.

Dakwaan tipu helah pemimpin PH yang mendakwa, wang yang dibekukan kerajaan Swiss berasal daripada 1MDB, terbukti, wang itu, bukanpun berpunca daripada 1MDB, akan tetapi wang yang melibatkan denda yang dikenakan pada berbagai bank yang beroperasi di negara itu.

Jelas kini, semakin hari, dakwaan-dakwaan pemimpin PH semakin terdedah bukan sahaja cerita bohong, tetapi boleh dimasukkan sebagai berita palsu.

Cara pemimpin PH menghidupkan peluang dan kekal relevan, adalah menerusi dakwaan-dakwaan karut, umpamanya, dakwaan Tun Dr Mahathir, bahawa SPR akan merampas kemenangan mereka menerusi undi pos, kerana peti undi itu akan disorokkan dengan undi palsu.

Kelojikan pada dakwaan Tun Dr Mahathir itu, jika diteliti, memangpun sukar diterima, kerana sekian lama PRU atau PRK di negara ini, tiada bukti bahawa undi pos menentukan kemenangan dalam pilihanraya.

Pada PRU-14, sejumlah 14.8juta pengundi berdaftar, dan hanya 1juta daripadanya undi pos. Daripada 14.8 juta pengundi itu 3.5juta adalah ahli Umno, belum lagi termasuk ahli-ahli parti komponen lain yang tersebar di Sabah, Sarawak dan Semenanjung.

Kenampakan sangat, PH tiada Faktor terpusat yang mendorong rakyat menyokong, selain keasyikan mereka sendiri kononnya mendapat sokongan.

PRU-14: CALON NOMAD

KENYATAAN Timbalan Perdana Menteri- Dato Seri Dr Zahid Hamidi semasa melancarkan Jentera Pilihanraya Negeri Johor, untuk menolak calon nomad, membawa implikasi seorang calon daripada Sabah yang terpaksa berpindah tempat, kerana tidak lagi menjadi pilihan parti dan pemimpin setempat.

Memang kenyataan TPM itu merujuk kepada Lim Kit Siang, kerana penasihat DAP itu merupakan calon nomad.

Jika lah, pengundi mengambil iktibar kepada kenyataan TPM itu, maka jika ada calon Bn dalam kategori yang sama, maka ianya boleh digunakan oleh parti lawan untuk merai undi.

Jalinan komunikasi pada era ini, tidak lagi terhad, di tempat di mana sesuatu kenyataan itu diucapkan. 

Kenyataan TPM itu, sudahpun digunapakai oleh parti lawan dan disebarkan melalui media alternatif, cerita-cerita kedai kopi. Nampak gayanya, kenyataan TPM itu, boleh menjadi penghalang kepada calon "nomad" Bn Sabah pada PRU-14. 

Apa kah menerusi kenyataan TPM itu, boleh mempengaruhi keputusan Bn Sabah mencalonkan calon "nomad"? kerana, kenyataan itu, boleh menghalang kemenangan.

KEHADIRAN CERAMAH DAN JUMLAH UNDI

JUMLAH undi seseorang calon ditentukan oleh pengundi yang mendaftar di kawasan itu, sedangkan kehadiran pada sesebuah ceramah politik, analog dengan undi popular, tidak mencerminkan undi pada sesebuah kawasan.

Memang daripada segi propaganda, kehadiran pada sesebuah ceramah politik, boleh membangkitkan emosi pihak lain yang melihat. 

Sehingga kini, relevansi antara kehadiran ceramah politik dengan jumlah undi yang diperolehi seseorang calon belum dibuktikan, kerana kerap kita melihat, pada ceramah-ceramah atau perjumpaan politik sebelum ini, sebagai contoh pada awal era reformasi pada tahun 1998, lautan manusia yang menghadiri perjumpaan Dato Seri Anwar, namun pada PRU 1999, parti yang menyokong beliau, tidak juga mendapat kerusi yang banyak, malah hanya menang di kawasan tradisi beliau Permatang Pauh.

Di Sabah di ambang PRU-13, perjumpaan Anwar di Sepanggar dipenuhi ribuan manusia, namun pada PRU-13, Sepanggar dimenangi calon Bn dengan majoriti yang cukup besar.

Pemimpin Pakatan Harapan, mendakwa, bahawa tsunami melayu akan berlaku, kerana kehadiran begitu ramai pada ceramah politik Tun Dr Mahathir di Guar Cempedak, Kedah. 

Kehadiran pada sesebuah ceramah politik, merupakan peristiwa "homogen" di mana mereka yang sefahaman berkumpul pada suatu masa, namun mereka itu tidak menggambarkan jumlah undi di sesebuah kawasan.

Sistem pengundian negara berasaskan Pusat Daerah Mengundi, berasaskan first the past post, bukan berasaskan undi popular.

Sebab itu, kehadiran ceramah politik, tidak menggambarkan jumlah undi yang diperolehi seseorang calon atau parti.

Banyak contoh di negara ini, di mana ceramah politik yang dibanjiri hadirin, namun selepas pengiraan undi, jumlah kehadiran itu tidak diterjemahkan kepada jumlah undi.

Sebenarnya, kemenangan seseorang calon atau parti pada sesebuah kawasan, sangat bergantung kepada penyokong "homogen" pada sesebuah kawasan. Jika jumlah yang berfahaman sama itu majoriti, maka calon atau parti yang disokong akan menang.

Membuat kesimpulan, bahawa kehadiran menggambarkan sokongan, tidak semestinya betul. Jika andaian dibuat berasaskan kehadiran, maka analog dengan mengira anak ayam sebelum telur menetas.

Kehadiran yang begitu ramai pada ceramah parti lawan, sebenarnya boleh menjadi pembakar semangat kepada jentera Bn untuk berkerja lebih kuat lagi.

PRU-14 SABAH: PEMBANGKANG MEMBANGKITKAN SENTIMEN DAN EMOSI

Bangunan Jadi Rebutan

Berita palsu yang dikaitkan dengan Jabatan Pendaftaran Negara (JPN) mengeluarkan 30,000 dokumen kepada warga asing kononnya untuk melayakkan mereka mengundi, dakwaan Tun Dr Mahathir Mohammad, bahawa undi pos disorokkan dengan undi palsu, selain isu persempadanan merupakan isu yang membangkitkan sentimen dan emosi.

Pada PRU-13, berita palsu yang dikaitkan dengan 40ribu pengundi Bangla, isu padam lampu semasa pengiraan undi, isu pembakaran kitab injil, jika Bn menang juga telah menimbulkan sentimen & emosi.

Selain daripada itu tujuan jangka panjang kaum cina untuk menguasai politik tanah air, telah mendapat jolokan "tsunami cina" pada PRU-12 & 13.

Kaum cina telah sedar daripada awal, setiap daripada mereka yang cukup umur untuk mengundi, maka mereka mendaftar sebagai pengundi, berbeza dengan kaum melayu, yang masih terpaku bahawa negara ini mempunyai majoriti penduduk melayu, maka tidak kurang 3 juta di seluruh negara yang layak mengundi, tidak mendaftar sebagai pengundi.

Jika pada PRU-12 &13 telah berlakunya tsunami kaum cina, yang menyebabkan kehilangan kuasa 2/3 bagi Bn dan pada PRU13, undi popular, maka parti-parti yang melawan Bn mengharapkan tsunami melayu pula pada PRU-14.

Harapan untuk tsunami melayu disandarkan kepada faktor Tun Dr Mahathir, sebab itu di Semenanjung parti tajaan beliau diberikan 52 kerusi daripada 165.

Apa yang dimbil kira oleh parti yang bergabung dalam Pakatan Harapan (DAP-PKR-PPBM-Amanah) bahawa pada PRU-12 & 13, faktor penyokong Pas adalah sebahagian daripada mereka.

Pada PRU-14, jika betul-betul berlaku, bahawa Pas akan bersendirian, maka harapan PH berkaitan tsunami melayu hanya tinggal angan-angan.

Di kawasan majioriti kaum melayu, selain Bn dan PH, PAS juga akan bertanding. Undi Pas akan tetap mengundi PAS, demikian juga pengundi Bn. Memang tidak dinafikan ada pengundi Bn (khususnya Umno) akan mengundi PH (menerusi PPBM), demikian pengundi PAS mengundi PH (menerusi Amanah), namun jumlahnya tidak akan menyebabkan Bn atau Pas kehilangan undi yang signifikan.

Bagi kawasan sedemikian, maka parti yang menonjol adalah samaada Bn atau Pas. Namun bagi kerusi tradsisi Umno (74 di Semenanjung) jika berlaku pertembungan tiga penjuru, akan berpihak kepada Bn. Jika demikian, maka impian PH berkaitan tsunami melayu, hanya angan-angan tidak kesampaian.

Pemimpin seperti Tun Dr Mahathir tahu bahawa tsunmai melayu tidak akan berlaku pada PRU-14, sebab itu beliau sanggup membuat cerita-cerita karut, seperti SPR bakal menipu pilihanraya, semata-mata untuk membangfkitkan sentimen dan emosi.

Di Sabah pula, parti yang berkolaborasi dengan PH, parti Warisan Sabah, membangkitkan sentimen agama dan suku bangsa, selain isu dakwaan fitnah, misalnya berkaitan tanah dan pembalakan, selain membangkitkan MA63.

Pendek kata, pada PRU-14, akan diwarnai dengan isu sentimen & emosi, melawan fakta kemajuan & pembangunan.

Jika majoriti rakyat negara ini akan memilih berkaitan sentimen & emosi, maka ianya merupakan malapetaka kepada sistem politik negara, kerana dalam dunia moden ini, akal dan fikiran tidak digunapakai.

PRU-14 SABAH: ANTARA SENTIMEN DAN KEMAJUAN

Pengalaman rakyat Sabah mengubah kerajaan kerana sentimen adalah pada tahun 1976 dan tahun 1985.

Paling menonjol sekali pada tahun 1985, apabila sentimen mengatasi kemajuan. 

Rakyat negeri ini yang berusia antara 40-an ke atas sudah tentu masih ingat bagaimana rentak kemajuan negeri antara tahun 1976-1985, di bawah pemerintahan parti Berjaya yang diterajui Datuk Harris Salleh (kini Tan Sri).

Dalam tempoh masa 9 tahun, bukan sahaja pembangunan fizikal akan tetapi penyediaan peluang-peluang pekerajaan disediakan, kerana kerajaan negeri banyak mengwujudkan berbagai agensi kerajaan, seperti KPD, SAFODA, Ko-Nelayan, Safma, SFI, Sabah Shipyard, Cement Industry, SEDCO dan banyak lagi.

Hanya kerana sentimen, kerajaan yang membawa begitu banyak kemajuan dan pembangunan, cukup mudah dikalahkan.

Demikian juga apabila Parti PBS yang menjadi parti pembangkang kepada Bn bermula tahun 1990, meskipun kerajaan negeri dan rakyatnya dinafikan daripada segi kemajuan & pembangunan oleh Persekutuan semasa era Dato Seri Dr Mahathir Mohammad (kini Tun) sejak tahun 1985, namun hanya kerana sentimen, pada pilihanraya negeri sehingga tahun 1994, kerajaan parti PBS terus mendapat sokongan rakyat Sabah.

Terlihat sungguh menerusi rekod itu, bahawa rakyat Sabah lebih cenderung kepada sentimen berbanding kemajuan.

Hanya kerana pesempadanan semula tahun 2002 yang diguna pakai pada PRU-2004, maka nisbah kerusi negeri bertukar daripada 20:20:8 kepada 32:20:8, telah menyebabkan parti yang membawa sentimen mengalah dan menyertai semula parti yang ditinggalkan pada tahun 1990.

Kini, isu sentimen dimainkan semula, khususnya oleh parti Warisan Sabah, pimpinan Datuk Shafie Apdal. 

Cara parti itu mempengaruhi rakyat Sabah meniru kombinasi antara cara parti Berjaya menumbangkan Usno dan cara PBS menumbangkan parti Berjaya.

Parti itu mempergunakan suku bangsa dan agama, mempergunakan isu-isu sentimental seperti isu tanah, selain isu kongkongan pemimpin Semenanjung terhadap pemimpin Sabah.

Sejauh mana kah isu sentimen mewarnai PRU-14? Apa kah rakyat Sabah masih menggunapakai cara lama? atau kah rakyat Sabah telah mengalami transformasi minda, bahawa kemajuan & pembangunan merupakan penentu kepada pilihan mereka.

Parti pembangkang, sebenarnya ketandusan isu jika berkaitan kemajuan & pembangunan, kerana kerajaan Bn telah memajukan Sabah sejak tahun 1994. 

Fakta bahawa kemajuan & pembangunan Sabah dilandasan betul, apabila kadar kemiskinan berjaya diturunkan. Cuba bayangkan kadar kemiskinan tahun 2009 adalah 19.7%, walaupum dalam tempoh masa 15 tahun kerajaan Bn membawa begitu banyak kemajuan & pembangunan. Kadar kemiskinan telah turun kepada 2.9% pada tahun 2016, dan dijangka kadar itu akan menurun seterusnya ke angka di bawah 2% dalam sedikit masa lagi.

Menjelang PRU-14 yang sudah diambang pintu, rakyat negeri ini, hanya akan menunggu keputusan itu, apa kah SENTIMEN merupakan penentu atau kah KEMAJUAN & PEMBANGUNAN!!!.

Jika KEMAJUAN & PEMBANGUNAN merupakan pilihan, bermakna, rakyat Sabah telah mengalami transformasi dalam segi politik, yang membawa erti, bahawa rakyat Sabah sudah menuju politik matang.