KEMANA ARAH TUJU SABAH & SARAWAK?

SAYANG sungguh, bahawa Sabah & Sarawak yang menubuhkan Persekutuan Malaysia bersama Malaya, hanya mempunyai 56 kawasan Parlimen dan jika dicampurkan dengan WP Labuan berjumlah 57 berbanding kerusi Parlimen Malaya (Semenanjung) 165.

Berasaskan kepada jumlah kerusi parlimen itu, Malaya akan sentiasa dapat menubuhkan kerajaan Persekutuan tanpa melibatkan Sabah & Sarawak. 

Namun, akibat daripada “political divided” maka, parti-parti yang berdaftar di Malaya sejak tahun 2008 hanya memerlukan sokongan Sabah & Sarawak sebagai pelengkap untuk mendapatkan jumlah kerusi yang diperlukan bagi mecapai jumlah kerusi majoriti mudah. 

Sebagai contoh, Keputusan PRU-14, Kerajaan Pakatan Harapan (PH) yang terdiri daripada DAP, PKR, PPBM dan Amanah, hanya menang 96 kerusi parlimen daripada 165 di Malaya, iaitu PKR-39, DAP-33, PPBM-13 dan Amanah-11, memerlukan 16 kerusi parlimen daripada parti mereka yang bertanding di Sabah & Sarawak. Berasaskan keputusan PRU-14, PKR Sabah & Sarawak PKR menyumbang 8 kerusi, sementara DAP 9, menjadikan PH melepasi separuh daripada 222 kerusi parlimen keseluruhan. 

Memandangkan kepada jumlah itu, PH dapat menubuhkan kerajaan berasaskan parti-parti dalam pakatan itu, tanpa melibatkan parti-parti daripada Sabah & Sarawak, maka dalam penentuan anggota kabinet kanan, tiada seorangpun wakil rakyat daripada Sabah & Sarawak dilibatkan. 

Parti yang berafiliasi dengan PH di Sabah, Parti Warisan Sabah (PWS), hanya bergantung kepada “wisdom” kepimpinan PH, untuk mempertimbangkan wakil rakyat daripada parti itu dilantik sebagai anggota kabinet biasa. Anggota kabinet biasa, hanya pelengkap kepada kepada 13 anggota kabinet kanan yang mengangkat sumpah pada 21 Mei,2018. 

Tergambar sungguh, bahawa wakil rakyat Sabah & Sarawak, memangpun, dianggap sebagai pemimpin kelas-2, maka betullah kenyataan salah seorang pemimpin Sabah- Datuk Yong Teck Lee, bahawa kerajaan Persekutuan yang diterajui PH adalah “ Malaya centric”. 

Tindakan pemimpin PH itu, sememangnya satu isyarat kepada rakyat Sabah & Sarawak untuk melakukan langkah sendiri, bagi menentukan masa depan rakyat dan negeri di kepulauan Borneo itu. 

Kerajaan PH yang diterajui Tun Dr Mahathir, yang mengwujudkan Malaya centric, seolah-olah mendesak Sabah & Sarawak juga mengwujudkan kerajaan Borneo centric. 

Sabah dan rakyatnya, bermula tahun 1994, selepas kemasukkan Umno atas jemputan Usno, memang terbela, namun perubahan scenario politik seperti mana keputusan PRU-14, Umno yang memerintah negara selama 61 tahun, tewas. 

Keputusan PRU-14, menyaksikan Umno hanya mempunyai 54 kerusi parlimen, 7 daripadanya daripada Sabah. 

PRU-14 menyaksikan parti itu kehilangan 34 kerusi parlimen berbanding PRU-13. Manakala di Sabah, kehilangan 7 darpada 14 yang sentiasa dimenangi setiap PRU sejak tahun 1999. 

Melihat kepada keputusan PRU-14, Nampak gayanya, era baru politik Malaysia telah berubah. 

Menolak Umno dan Bn, bermakna, politik negara ini, menunju kepada politik centric, bukan lagi seperti mana pendekatan Bn selama 61 tahun. 

Melihat kepada kecenderungan itu, maka Tun Dr Mahathir menerusi penubuhan Kerajaan PH di peringkat Persekutuan, mengantisipasi keadaan itu, kerana mereka memperkirakan pada PRU-15, PH akan boleh menubuhkan kerajaan Persekutuan tanpa pengelibatan Sabah & Sarawak. 

PH Malaya, hanya memerlukan PPBM menawan 16 kerusi yang dimenangi UMNO. Berasaskan trend sekarang, Nampak gayanya, kawasan 47 yang dimenangi Umno di Malaya, lebih separuh akan ditawan PH pada PRU-15. Apabila itu berlaku, kerajaan Malaya centric akan terus menguasai kerajaan Persekutuan. 

Jika keadaan itu berlaku, apa tindakan rakyat Sabah & Sarawak? Sudah tentu perlu ikut rentak, dengan mengwujudkan BORNEO CENTRIC, IAITU BORNEO FOR BORNEOAN. 

Sabah & Sarawak perlu berubah daripada tindakan bersendirian, Sarawak for Sarawakian dan Sabah for Sabahan, sebaliknya perlu bergabung tenaga bagi mengwujudkan BORNEO FOR BORNEOAN!!! 

Khusus untuk Sabah, rakyat Sabah perlu bertindak sesuai dengan scenario politik masa kini.Jika pendekatan itu perlu dilaksanakan, siapa kah antara rakyat Sabah yang boleh membawa aspirasi itu? 

Memandangkan scenario politik dan keputusan PRU-14, mereka yang boleh membawa aspirasi itu, adalah pemimpin atau para pemimpin Sabah yang belum ditolak rakyat. Para pemimpin yang ditolak, apa tah lagi mereka yang mempunyai kedudukan dalam parti serta kerajaan, tiba masanya untuk memberi peluang kepada para pemimpin lain yang belum dicuba. 

Di Sabah, masih terdapatnya pemimpin yang belum dicuba, iaitu Tan Sri Pandikar Haji Mulia, Speaker Dewan Rakyat. 

Memandangkan kepada perubahan politik, mungin masa ini, adalah masa yang paling sesuai bagi pemimpin Sabah itu untuk besara. Beliau tidak terpalit dengan sebarang kekalahan, walaupun beliau sebagai ahli biasa parti Umno. Beliau bukan sebahagian daripada system parti dan kerajaan, dan tidak terlibat bagi sebarang keputusan parti. Beliau hanya berperanaan sebagai Speaker Dewan Rakyat, semasa parlimen bersidang. 

Pandikar terlalu muda berbanding Tun Dr Mahathir, terlalu muda bagi wakil rakyat Petagas- YB Haji Udah Sulai. Bersara, dalam usia muda bersama tenaga yang masih berkobar-kobar, boleh menggambarkan beliau mengaku kalah sebelum berperang. 

Pandikar, meskipun belum diuji sejak tahun 2008 bagi sebarang pilihanraya, walaupun pernah menang menerusi pilihanraya pada tahun 1994 dan 2004. Namun melihat JELAJAH USBO sebelum PRU-14, di kawasan-kawasan HOT SPOT kawasan bajau, seperti Batu Sapi, Lahad Datu, Kudat, nampaknya, beliau masih mendapat sambutan rakyat. 

Melihat keputusan PRU-14, maka berulang apa yang pernah dialami Usno. Parti Usno sejak dijatuhkan sebagai kerajaan pada tahun 1976, pada sebarang pilihanraya, akan tetap menang di kerusi-kerusi tradisi parti itu. Keadaan yang serupa juga bakal berlaku pada PWS. Parti itu, akan ikut bertapak di kawasan-kawasan yang dimenangi parti itu, di kawasan bajau, akan tetapi tidak selamat di kawasan-kawasan lain. Makna kata, parti itu sentiasa tidak akan dapat menubuhkan kerajaan tanpa sokongan etnik lain. 

Pada masa ini, PWS dapat menubuhkan kerajaan, kerana sokongan UPKO, DAP, PKR, serta 3 kawasan KDM dan cina, selain sokongan 6 kawasan di Pantai Barat, Sindumin, Bongawan, Pantai Manis,Petagas, Tanjung Aru, Karambunai. Melihat daripada 21 kerusi yang dimenangi PWS, hanya 9 kawasan yang bakal selamat bagi parti itu. 

PWS perlu mengambil iktibar kepada keupayaan parti Umno, yang mana daripada 31 ADUN yang sentiasa dimenangi hanya 16 yang dimenangi pada PRU-14. 

Melihat kepada scenario politik sesuai dengan era baru politik Malaysia, Sabah akan ditentukan oleh parti-parti yang berasaskan kaum pada masa akan datang. 

Konsep Barisan Nasional bukan lagi menjadi panduan, melainkan masing-masing parti akan menentukan hala tuju. Pengelaman Bn Sabah selepas PRU-14, apabila parti-parti yang bergabung bertindak khianat, menunjukkan, bahawa di masa depan, kerajaan Sabah, akan tentukan oleh parti-parti berasaskan keputusan selepas pilihanraya, bukannya keputusan gabungan antara parti sebelum pilihanraya. Makna kata, berlaku dahulu free contest, kemudiannya ditentukan, kerjasama antara parti. Kaedah ini, sebenarnya adalah kaedah mencegah melompat parti, atau KATAK. 

Di Sabah memang kecenderungan itu berlaku. Bn Sabah kini, hanya dianggotai parti Umno, MCA, Gerakan dan MIC, kerana semua parti tempatan telah keluar daripada komponen itu. 

Parti UPKO adalah parti terawal keluar yang menyebabkan kerajaan Bn Plus kehilangan sokongan majoriti mudah, sehinggakan Datuk Seri Shafie Apdal bersama PWS, DAP dan PKR dapat menubuhkan kerajaan negeri. 

Menurut pengalaman Sabah, pemimpin yang tewas pada pilihanraya, terlalu sukar untuk kembali. 

Bermula daripada parti Usno, Berjaya, sehinggalah kepada PBS, tiada lagi parti yang yang tewas, termasuklah parti-parti seperti SAPP. PBS, juga tidak lagi kembali, kecuali apabila menyertai semula Bn pada tahun 2002. 

Tindakan UPKO disusuli LDP di mana semua calon parti itu kalah, kemudiannya PBRS dan PBS juga keluar. Untuk sementara, hanya PBS dan LDP tidak memohon menyertai PH, manakala UPKO sebahagian daripada PH, PBRS pula sudah memohon menjadi komponen PH. 

Melihat bercelarunya keadaan politik di negara ini, khususnya apa yang dialami parti-parti komponen Bn, dan keadaan yang dibentuk di peringkat Persekutuan, adalah Malaya centric, maka Sabah & Sarawak tiada pilihan, melainkan juga perlu mengwujudkan Borneo Centric. 

Sebenarnya, Sabah & Sarawak belum terlambat untuk mengimbangi Malaya centric, sebelum PRU-15. 

Bagi berdepan PRU itu, bermula daripada sekarang, para pemimpin Sabah & Sarawak perlu bergabung tenaga bagi merealisasikan Borneo Centric. 

Rakyat Sabah & Sarawak perlu menjadikan panduan, kenyataan Defacto Leader PKR- Dato Seri Anwar Ibrahim, Padang PJ Utara, sebaik sahaja beliau diampunkan, bahawa tindakan PH seterusnya adalah untuk menawan Sarawak dan negeri-negeri yang belum dikuasai pakatan itu pada PRU-15. 

Menerusi kenyataan itu, maka kemungkin berlaku, bahawa PH akan mecuba menguasai Sabah & Sarawak. Memang untuk sementara, DAP dan PKR hanya mempunyai 17 daripada 56 kerusi parlimen Sabah dan Sarawak. Di masa depan, jumlah itu kemungkinan bertambah. Jika pun bertambah, jika parti-parti itu menang sekurang-kurang 112 di Malaya, maka kerusi-kerusi Sabah & Sarawak hanya akan menjadi melukut di tepi gantang, seperti mana berlaku di era Tun Dr Mahathir daripada tahun 1981-2003. 

Untuk mengelak keadaan itu berlaku, dan pada masa ini, memangpun berlaku, maka Sabah & Sarawak perlu bertindak menentukan hala tuju sendiri, tindak tergantung lagi pada parti-parti yang terdaftar di Semenanjung. 

PWS yang pada awalnya, mahu berdiri sendiri, sesuai dengan slogan parti itu, Sabah for Sabahan, akhirnya tidak mengotakan janji itu, dan kini kembali kepada cara Bn. 

Perubahan yang mereka yang laungkan hanya mengubah nama parti, tidak mengubah cara. Slogan PWS menghalau parti Malaya, tidak mereka kotakan. 

Kepada rakyat Sabah & Sarawak, jika mahu benar-benar mahukan perubahan secara TOTAL, maka perlu diwujudkan gabungan antara parti daripada dua negeri itu, untuk mengwujudkan satu blok yang kuat, bagi berdepan dengan para pemimpin Malaya. 

Menerusi blok baru itu, jika Persekutuan masih kekal, maka pembentukan kerajaan Persekutuan, perlu mencerminkan Perjanjian Malaysia tahun 1963, di mana para anggota kabinet kanan, perlu menggambarkan kedudukan sama STATUS antara Sabah, Sarawak dan Malaya, bukannya berasaskan kepada jumlah kerusi Parlimen, kerana memangpun pada masa ini tidak berlaku KEADILAN daripada jumlah kerusi PARLIMEN. 

Tindakan perlu dilakukan. Parti tempatan samada daripada Sarawak atau Sabah perlu menyebarkan sayap masing-masing sesuai dengan kiblat parti masing-masing, dengan tujuan membentuk blok yang kuat. 

Para pemimpin Sabah atau Sarawak yang merasakan tidak dapat menjadi sebahagian daripada parti-parti tempatan yang mempunyai aspirasi mengwujudkan blok parti bagi mencapai matlamat BORNEO FOR BORNEOAN, perlu mengetuai parti itu samada di Sarawak atau Sabah. Sebagai misalan, jika PBB hanya di Sarawak, dan jika terdapat pemimpin Sabah mahu mengetuai parti itu di Sabah, maka parti itu perlu memberi peluang. Demikian juga PBS, jika ada pemimpin Sarawak mahu mengetuai parti itu di Sarawak, maka perlu diberi peluang. Demikian juga parti PDP (Progessive Democratic Party ) parti kompnen Bn Sarawak, jika ada pemimpin Sabah mahu mengetuainya di Sabah, maka perlu diberikan. Makna kata, menerusi kaedah itu, maka semua parti yang terdaftar di Sabah & Sarawak berkumpul untuk menuju perjuangan Borneo For Borneoan. 

Melihat kepada scenario sekarang, para pemimpin Sabah yang berpotensi, tidak boleh menjadi sebahagian daripada parti Umno, kerana system parti itu, terlalu sukar untuk ditembusi. 

Sistem Umno, lebih kepada system yang hanya syiok sendiri, kerana telah dibuktikan, bahawa jumlah ahli 3.7juta seluruh negara, manakala di Sabah lebih 500,000 tidak menggambarkan sokongan kepada parti seperti mana keputusan PRU-14. 

Melihat kepada keputusan rakyat negara ini semasa PRU-14, nampak gayanya, Umno sebagai parti terlalu sukar untuk bangun, dan parti itu akan ikut jejak parti Golkar, Indonesia, tidak akan ikut jejak parti LDP, Jepun yang bangkit selepas 3 tahun kehilangan kuasa. 

Kepada para pemimpin Sabah, khususnya mereka yang belum diuji kepimpinan mereka dalam pilihanraya, semasa era Bn Sabah, perlu memikirkan langkah-langkah seterusnya, bagi mengimbangi Malaya centric dalam pemerintahan Kerajaan Persekutuan. 

Para pemimpin itu, perlukan melakukan tindakan untuk mengwujudkan satu blok politik bagi menuju Borneo Centric. 

Pemimpin KDM seperti Datuk Seri Maximus Ongkili, Datuk Dr Jeffery Kitingan, perlu bersama-sama membentuk blok baru dengan para pemimpin bumiputera islam, seperti Tan Sri Pandikar Amin, bagi merealisasikan agenda Borneo for Borneo. Demikian juga para pemimpin Umno Sabah, yang mempunyai aspirasi sama, perlu turut serta, kerana mereka perlu berfikir daripada sekarang, kecenderungan pemimpin Malaya hanya focus kepada pemimpin mereka bagi mencatur negara akan beterusan dalam masa yang panjang. 

Para pemimpin Sabah perlu membuang ego masing-masing, dan perlu bersatu, bagi mengwujudkan aspirasi Borneo for Borneoan. 

Rakyat Sabah, tidak boleh menyerahkan hala tuju Sabah kepada PWS pimpinan Datuk Shafie Apdal, kerana PWS adalah copy cat Bn, di mana berulang, bahawa Sabah terletak kepada belas ikhsan para pemimpin Malaya. Kerana isu, bahawa para pemimpin Sabah tergantung kepada belas ikhsan pemimpin Malaya, maka sebahagian rakyat Sabah menolak calon-calon Umno pada PRU-14. Parti Umno adalah parti yang kehilangan banyak kerusi selepas PBS. 

PWS mendapat sokongan sehinggakan menang 21 kerusi Dun, kerana perjuangan awal parti itu Sabah for Sabahan, walaupun di saat-saat akhir berkolaborasi dengan DAP dan PKR bagi mengelak pertembungan antara mereka. 

Kerana rakyat Sabah tertipu, berkaitan pendekatan PWS itu, maka pada PRU-15, rakyat Sabah akan menghukum parti itu, untuk menyokong parti yang tidak lagi terikat dengan parti-parti Malaya. 

Melihat kepada scenario ini, apa kah pemimpin seperti Tan Sri Pandikar, bersedia aktif dalam politik? Atau Tun Juhar Mahiruddin selepas tamat tempoh sebagai TYT akan aktif semula dalam dunia politik? Atau pemimpin Sabah seperti Tan Sri Musa Aman akan menyertai agenda Borneo for Borneo? Atau kah Datuk Shafie Apdal akan ikut sama-sama mengwujdkan aspirasi ini? Dalam politik semua boleh berlaku, seperti mana berlaku antara Tun Dr Mahathir, Dato Seri Anwar, Lim Kit Siang dan Mat Sabu. Fikir-Fikirkan!!!!

ANTARA PETI UNDI DAN KATAK

MEREKA yang hipokrit sudah tentu memandang sinis tulisan kali ini. Mengapa sinis? kerana mereka mahu menghalalkan tindakan hipokrit mereka.

Datuk Seri Shafie Apdal dengan jelas semasa penubuhan Parti Warisan Sabah (PWS) berdegar-degar tidak akan berkerja sama dengan mana-mana parti, baik parti tempatan mahupun parti yang didaftarkan di luar Sabah. Beliau memberi penekanan bahawa beliau tidak akan berkerjasama dengan parti tempatan, kerana beliau menganggap mereka akan menjadi KATAK selepas pilihanraya. 

Memang Shafie mengotakan janjinya, berkaitan parti tempatan Sabah, namun tidak bagi parti yang didaftar di luar Sabah. Beliau berkolaborasi dengan DAP dan PKR semasa PRU-14 untuk mengelak bertembung sesama sendiri. 

Keputusan kolaborasi itu, PWS menang 21 kerusi DUN, DAP-6 dan PKR-2 dan menjadikan jumlah kerusi tiga parti itu 29, kurang daripada 2 kerusi untuk mencapai majoriti mudah daripada 60 kerusi yang dipertandingkan.

Keputusan PRU-14 juga menyaksikan BN sebagai sebuah entiti menang 29 kerusi, sama juga kedudukakannya dengan jumlah kerusi kolaborasi 3 parti itu, makna kata, samadaa BN atau 3 parti itu perlu mendapatkan 2 kerusi DUN untuk mendapatkan majoriti mudah.

Telah diputusakan oleh pengundi Sabah, bahawa parti STAR pimpinan Datuk Dr Jeffery Kitingan menjadi parti anak bulan atau parti kingmaker.

Hakikat yang perlu diterima, dan tidak boleh dipertikaikan, bahawa keputusan peti undi adalah Bn dengan 29 kerusi, PWS, DAP dan PKR juga dengan 29 kerusi.

Menurut cerita sebelum parti STAR memutuskan berkerjasama dengan BN, parti itu dihubungi dan ditawarkan jawatan Timbalan Ketua Menteri, jika bersedia berkerjasama dengan PWS, DAP dan PKR. Namun tawaran itu ditolak mentah-mentah oleh Datuk Dr Jeffery Kitingan, mengingat, kenyataan Shafie yang masih segar, bahawa Presiden PWS tidak akan sesekali berkerjasama dengan mana-mana parti atau pemimpin tempatan, kerana mereka tidak bermaruah. Dengan kata lain, para pemimpin PWS sangat phobia dengan pemimpin KATAK.

Ekoran keputusan parti STAR berkerjasama dengan Bn pada 10 Mei, untuk membolehkan Pengerusi Bn Sabah Tan Sri Musa Aman mengangkat sumpah jawatan Ketua Menteri dan seterusnya pengangkatan sumpah jawatan anggota kabinet beliau, para penyokong dan pemimin PWS berkumpul di Padang Merdeka, Kota Kinabalu, kurang 2 km daripada Istana Negeri, berteriak dan melolong, membidas Dr Jeffery Kitingan sebagai KATAK, sedangkan pada hakikatnya bukan lah demikian.

Namun, apa yang berlaku, kurang daripada 24 jam selepas itu, apabila 6 ADUN Bn melompat kepada mereka, laungan KATAK dihalalkan, dan dianggap sebagai HERO. Kepada rakyat Sabah yang bakal mengadili para pemimpin ini, jenis apa kah mereka ini?

Krisis dua Ketua Menteri Sabah berlaku, kerana tindakan para ADUN KATAK. 

Memang TS Musa Aman membawa kes beliau ke mahkamah dengan menyaman TYT Sabah dan Datuk Shafie Apdal sebagai kaedah menghormati Perlembagaan Negeri, kerana TYT tiada kuasa melantik Ketua Menteri ke-2, selagi Ketua Menteri yang sah meletakkan jawatan, atau kehilangan sokongan majoriti seperti mana dalam perlembagaan negeri, kerana menerusi kedudukan Musa, hanya DUN Sabah boleh melucutkan status beliau sebagai Ketua Menteri menerusi usul tidak percaya.

Berasaskan kepada senario sekarang, jika pun mahkamah memutuskan, bahawa Musa adalah Ketua Menteri yang sah, maka beliau akan mendapat kesukaran menasihatkan TYT Sabah membubarkan DUN, bagi mengelak usul tidak percaya dan kembali kepada rakyat Sabah menerusi pilihanraya untuk menentukan pihak mana diberikan mandat untuk memerintah negeri.

Jika TYT menolak nasihat membubarkan DUN Sabah, maka tindakan berikutnya adalah meneruskan Sidang DUN Sabah. Menerusi sidang DUN itu, jika berlaku usul tidak percaya kepada Musa, apa kah beliau masih mendapat sokongan majoriti mudah atau sebaliknya.

Musa sebenarnya hanya berpegang kepada keputusan rakyat menerusi PETI UNDI, beliau bertahan sebagai Ketua Menteri, kerana beliau berpendapat seperti mana pendapat rakyat lainnya termasuk TS Herman Luping, mantan Peguam Negeri Sabah, yang mengatakan perlantikan Musa bukan sahaja sah daripada segi Perlembagaan Sabah, juga sesuai dengan keputusan pengundi menerusi PRU-14.

Memang dalam senario sekarang, Musa di atas kertas secara teknikal tiada sokongan majoriti, namun dalam politik sebarang kemungkinan boleh berlaku.

Bagi penulis, Sabah tidak sepatutnya diterajui oleh Kerajaan KATAK, kerana tindakan itu bukan sahaja mengkhianti pengundi, juga menjahanamkan demokrasi.

PENGAJARAN DARI JEPUN

TAHUN 2009, berakhirnya lebih setengah abad pemerintahan Liberal Democratic (LDP) Jepun apabila kalah pada Democratic Party of Japan (DPJ).

Parti LDP hampir sama dengan parti Umno, kerana Umno merupakan parti yang menerajui Malaysia sejak tahun 1957.

Penguasaan Umno selama 61 tahun, berakhir pada 9 Mei, 2018 menerusi PRU-14. Walaupun Umno kalah di peringkat Persekutuan, akan tetapi masih memerintah dua negeri, iaitu Perlis dan Pahang.

Walaupun Umno kalah, hakikat yang perlu diterima, bahawa parti itu adalah parti terbesar daripada segi jumlah kerusi, iaitu 54 berbanding parti-parti lain, PKR 47 dan DAP 42. Kalau lah sistem penentuan kemenangan berasaskan FIRST PAST THE POST digunapakai, maka Umno adalah pemenang. Namun, sistem demokrasi yang digunapakai dalam negara, kumpulan parti-parti yang mempunyai lebih separuh daripada 222 kerusi parlimen, maka kumpulan parti-parti itulah yang berhak menubuhkan kerajaan.

Keputusan PRU-14, menyaksikan kumpulan yang bergabung mempunyai 121 ( PKR- 47, DAP- 42, PPBM-13, Amanah-11, PWS-8) . Sementara yang tidak berafiliasi, PAS-18, Bebas-3, STAR-1 dan BN-79. Dengan jumlah 121, maka melepasi 112 kerusi parlimen, bagi maksud majoriti mudah.

Pengelaman LDP Jepun, sama dengan Umno/Bn, yang mana setiap PRU, tidak terdapatnya gabungan parti pembangkang yang cukup kuat untuk mencabar. Namun pada tahun 2009, DPJ berjaya menebusi kawasan-kawasan yang didominasi LDP, sama halnya dengan Pakatan Harapan yang berjaya menembusi wilayah Bn, seperti Felda dan kawasan luar bandar.

Berbeza dengan kekalahan LDP pada tahun 2009, kerana parti itu berdepan dengan fakta, seperti kadar pengangguran yang tinggi, impak recession tahun 2008. Namun, kesamaan antara isu yang dihadapi LDP dan Umno/Bn adalah berkaitan dengan skandal politik, rasuah, hutang negara yang besar, selain laporan negatif media antarabangsa.

Kekalahan LDP bukan kepada pemimpin original DPJ, akan tetapi kerana kepada mantan pemimpin LDP sendiri, iaitu Yukio Hatoyama. Demikian juga kekalahan Umno/Bn bukan kepada Lim Kit Siang atau Mat Sabu, akan tetapi kepada mantan pemimpin Umno- Tun Dr Mahathir.

Tun Dr Mahathir kemungkinan besar melihat kepada kejayaan DPJ Jepun tahun 2009, apabila beliau berjaya meyakinkan semua mantan-mantan musuh politik beliau berdekad lamanya bersama beliau untuk menumbangkan Umno/Bn yang diterajui DS Najib Razak.

Dendam Tun Dr Mahathir tidak terkira besarnya, apabila bermula dengan kekalahan anak beliau semasa bertanding jawatan Ketua Pemuda Umno, kemudiannya kalah dalam perebutan Naib Presiden Umno dikuti pemecatan jawatan Menteri Besar Kedah.

Kini, dendam itu, diterjemahkan kepada tindakan, apabila pihak polis tanpa belas kesihan, mengelidah rumah kediaman mantan Perdana Menteri DS Najib Razak, termasuk kediaman keluarga beliau, berterusan sehingga kini, kononnya untuk mencari bukti-bukti dan dokumen berkaitan 1MDB. 1MDB bukan sahaja menjadi isu sejak beberapa tahun lalu, malah dibuat kesimpulan, bahawa menerusi syarikat itu DS Najib dilabelkan sebagai kleptokrasi (penucuri/penyamun). 

Kembali kepada kecundangnya Umno/Bn sebenarnya hampir semasa dengan pengelaman LDP, Jepun, sehinggakan banyak pihak menggambarkan, bahawa kemenangan PH, merupakan permulaan era politik baru di Malaysia.

Sebenarnya, permulaan perubahan politik di negara ini bermula pada tahun 2008, apabila untuk pertama kali Umno/Bn kehilangan kuasa 2/3 di Dewan rakyat. Kemudiannya disusuli kehilangan undi popular pada PRU-13. Perubahan total itu memerlukan 15 tahun untuk disempurnakan.

Memang terlalu awal untuk menilai bagaimana perasaan rakyat terhadap kerajaan PH, kerana menurut mereka, tak kan baru kahwin terus dapat anak, kecualilah, perkahwinan itu, sang wanita telah didepositkan dulu menerusi penzinaan. 

Janji PH, umpamanya, Hari ini rampas Putrajaya, semalam harga minyak turun RM1.50 seliter, tidak ditunaikan, melainkan ikut harga yang telah ditetapkan oleh kerajaan terdahulu, dengan catitan, tiada lagi harga turun naik sepertimana cadangan mantan MP Pandan- Rafizi Ramli, melainkan jika harga naik, subsidi diberikan, sama dengan keadah pada era Tun Dr Mahathir sebelum beliau meletakkan jawatan pada tahun 2003.

Berkaitan harga barang, yang berkaitan sara hidup, meskipun GST bermula 1 Jun, 2018 akan jadi sifar, namun janji pemanasuhan GST cukai itu tidak ditunaikan. Setakat ini, tiada tanda-tanda harga barang menurun, malah gerai-gerai bazaar ramadhan, membuktikan perkara itu. 

Setakat 10 hari pemerintahan PH, tiada tindakan signifikan yang dibuat oleh kerajaan demi kepentingan rakyat secara keseluruhan, yang ada hanya operasi BALAS DENDAM, OPERASI MENUNJUKKAN KUASA.

Pemerintahan PH sekarang, termasuk lah mereka-mereka yang didakwa SPRM. Rupanya, tindakan SPRM sebelum ini, bermotifkan politik, bukan berasaskan TINDAKAN MENCEGAH RASUAH.

Keadaan-keadaan inilah yang bakal digunakan oleh rakyat menilai kerajaan yang ada. Hakikat yang perlu diterima, tidak selamanya, mengaburi mata rakyat sentiasa berjaya. Masa dan keadaan akan menentukan.

Pengelaman Jepun, merupakan bukti nyata, apabila rakyat negera itu menyokong DPJ pada tahun 2009, akhirnya menolaknya pada tahun 2012, hanya tiga tahun selepas itu, apabila rakyat Jepun mendapati, bahawa DPJ sebenarnya tidak mempunyai wibawa memerintah Jepun berbanding parti LDP.

Satu persoalan, apakah kerajaan PH akan mencontohi DPJ? 

Apa yang perlu dibuktikan oleh parti-parti PH, bahawa mereka benar-benar berpakat untuk kemajuan rakyat dan negara, selain mengotakan janji-janji semasa pilihanraya, dan bukannya hanya berpakat semata-mata menumbangkan Umno/Bn untuk menyikirkan DS Najib Razak (the bad boy bagi Tun Dr Mahathir).

Suara-suara sumbang kini telah bermula, misalnya, janji PH sebelum ini, bahawa Perdana Menteri tidak memangku sebarang porfolio, ekoran pengumuman Tun Dr Mahathir, menyandang Menteri Pelajaran. Kerana suara sumbang itu, maka beliau tidak mematuhi pengumuman beliau dan melepaskan jawatan itu kepada Dr Mazlee Malik, MP Simpang Renggam daripada PPBM.

Dalam beberapa hari pemerintahan PH, apa yang disaksikan rakyat, dakwaan selama ini, hanya dakwaan semata-mata, bukan berasaskan kepada fakta sebenar, kecualilah dakwaan terhadap DS Najib Razak berkaitan 1MDB dan SRC International, kerana siasatan baru bermula, bercanggah dengan dakwaan sebelum ini, bahawa semua bukti-bukti telah wujud di tangan hanya menunggu di bawah ke mahkamah untuk pertuduhan.

Kepada rakyat Malaysia, masa 5 tahun, bukanlah panjang, jika ternyata, kerajaan PH, didapati tiada merit memerintah negara ini, maka sudah pasti akan ikut seperti mana pengelaman parti DPJ Jepun, ditolak pada PRU berikutnya.

KEPUTUSAN PRU-14-MENGGAMBARKAN KAWASAN ETNIK SEBENAR SABAH

KEPUTUSAN PRU-14 SABAH menggambarkan kawasan sebenar kawasan DUN berasaskan etnik. 

Kawasan Bumiputera islam sebanyak 31 DUN, 16 dimenangi Umno, 15 ditawan PWS. Manakala kawasan KDM sebanyak 18 DUN, 13 dimenangi BN (PBS-6,UPKO-5, PBRS-2), PWS-3, dan STAR.2. Bagi kawasan cina pula sebanyak 11 DUN, 6 DAP, 3 PWS dan 2 PKR.

Melihat kepada keputusan PRU-14, kaum KDM yang pada awalnya diperkirakan menolak LOGO BN, nampaknya kaum itu majoritinya menyokong parti yang berlambangkan dacing.

Jika diambil kira 18 kawasan KDM. Bn menguasai 72.22%, PWS 16.67%, manakala STAR 11.11%. Jika berasaskan parti, PBS 33.33%, UPKO 27.78%, PWS 16.67%, PBRS 11.11% dan STAR 11.11%.

Untuk kawasan Bumiputera islam, Bn menguasai 51.61%, PWS 48.39%. Sementara bagi kawasan cina, DAP 54.55%, PWS 27.27% dan PKR 18.18%.

Terlalu awal, bagi UPKO, PBS dan PBRS meninggalkan LOGO Dacing, kerana keputusan parti-parti itu tidak menggambarkan sokongan sebenar pengundi.

Mungkin akibat terkejut, parti-parti berasaskan KDM tidak sempat menganalisa kecenderungan pengundi, sehinggakan "rumah terbakar-tikus berlarian" sedangkan kebakaran itu, hanya memusnahkan ruang dapur, bukannya rumah secara keseluruhan.

Kalau lah dilihat secara keseluruhan di peringkat parlimen, berasaskan keputusan PRU-14, Bn masih menguasai 79 daripada 222. Jumlah itu, masih dikira relevan, meskipun kerajaan yang diterajui untuk pertama kali dalam 61 tahun jatuh.

Di Sabah, jika dikira diperingkat DUN, Bn belum kalah teruk, kerana masih menang 29 kerusi, kurang 2 kerusi bagi menubuhkan kerajaan dengan majoriti mudah.

Ada yang berhujah, bahawa jika berasaskan parti, maka PWS mempunyai jumlah kerusi yang terbanyak. Namun, hakikat yang terlepas pandang, meskipun Bn berasaskan berbagai parti, akan tetapi menggunakan common logo-dacing, ertinya, menunjukkan satu parti.

Nota- Sesuai dengan gambaran penulis dalam BUKU- SENARIO PRU-14 SABAH, jika bumiputera islam terpecah dua, maka menjadikan kaum cina menjadi kingmaker. Maka berulang, kejatuhan parti USNO, Berjaya dan PBS.

Di masa akan datang, keadaan sama akan berlaku, meskipun kawasan pilihanraya DUN Sabah berjumlah 73.

KEPUTUSAN PRU-14 SABAH BERASASKAN ETNIK PERINGKAT DUN

Keputusan PRU-14 Sabah berasaskan etnik- Bumiputera islam : UMNO-16, PWS-15., KDM PBS-6, UPKO-5, PWS-3, berasaskan kaum cina, DAP-6, PWS-3 dan PKR-2.

Jika berasaskan LOGO yang digunakan semasa PRU, Bumiputera Islam- BN-16, PWS-15; KDM- BN,13, PWS-3, STAR-2,  kaum cina- PWS-3, DAP-6 dan PKR-2. 

PRU-14, menyaksikan bahawa LOGO BN ditolak 100% oleh kaum cina. Keputusan PRU itu menunjukkan, bahawa hanya parti yang berafiliasi dengan Pakatan Harapan mendapat sokongan kaum cina. 

Jika kerajaan negeri yang ditubuhkan PWS bersama DAP, PKR dan UPKO serta ADUN katak bertahan, maka akan menyaksikan bahawa ADUN-ADUN bumiputera menjadi pembangkang. 

Penulis pernah menulis dalam Buku- Senario PRU-14 bahawa kaum cina akan tetap menjadi kingmaker dalam politik Sabah, meskipun, jumlah kawasan DUN Bumiputera islam lebih separuh, manakala kaum KDM tetap 20, dan DUN kaum cina masih 8. 

Dalam buku itu, penulis dengan jelas menulis, jika ada pemimpin bumiputera islam yang mempunyai kekuatan sokongan akar umbi menubuhkan parti baru, dan kemudiannya mampu menggugat penguasaan Umno, maka kaum cina akan menjadi kingmaker.

Sayang sungguh buku ini, tidak mendapat sambutan!!!!! namun setidak-tidaknya, penulis  pernah memberi pendapat, dan kebetulan benar-benar berlaku.

KRISIS DUA KETUA MENTERI: FAKTA TIDAK PERNAH BERBOHONG

TERSANGAT jelas dan terang, keputusan PRU-14 Sabah, Bn menang 29 kerusi Dun, PWS 21, DAP 6, PKR 2 dan STAR 2.

Oleh kerana PWS, DAP dan PKR sepasukan, maka menyebabkan jumlah kerusi antara Bn dan (PWS,DAP PKR) seimbang. 

Parti STAR menjadi parti penentu kuasa. Sebagai parti yang sah, bebas memilih, mana pihak yang dipilih untuk disertai.

Pada 10 Mei, sekitar 12.30 pagi, STAR memuutuskan untuk bekerjasama dengan Bn membentuk kerajaan. Apabila Bn dan STAR mengumpul 31 ADUN, iaitu kuasa majoriti mudah DUN Sabah, maka Pengerusi Bn Sabah- Tan Sri Musa Aman menyembahkan keputusan itu kepada Istana Negeri.

Ekoran majoriti mudah itu, maka Musa dan kabinet mengangkat sumpah pada malam itu juga.

Namun, tindakan para penjahanam demokrasi, selain khianat kepada para pengundi yang memberi mereka kemenangan, pada pagi 11 Mei, 2 ADUN UPKO dan 4 ADUN UMNO melompat menyokong Datuk Shafie Apdal.

Akibat tindakan 6 ADUN itu, secara teknikal, Musa kehilangan sokongan majoriti DUN. 

Namun, perkara utama yang berlegar-legar pada perlantikan Datuk Shafie adalah berkaitan perlembagaan Sabah dan kuasa TYT Sabah, apabila beliau melantik Datuk Shafie pada 12 Mei, sedangkan, perlantikan Musa masih berkuat kuasa. Musa belum meletakkan jawatan, semasa Shafie dilantik. Perkara ini lah yang bakal diputuskan mahkamah, yang mana satu Ketua Menteri yang sah.

Jika ada pihak yang mengatakan, bahawa perlantikan Shafie adalah demokratik, kerana tindakan katak, namun perlantikan beliau dengan jelas bukan pilihan rakyat. 

PRU-14 Sabah dengan jelas dan nyata, parti Shafie bukan pilihan rakyat, kerana hanya menang 21, berbanding Bn 29. Jangan sesekali mengubah fakta untuk mengelirukan.

Sabah Chief Minister Crisis: Not About Power But Rule of Law and Sabah Constitution- Masidi

The court action taken by Chief Minister Tan Sri Musa is not about power struggle to be Chief Minister but about the respect and compliance on the Rule of Law and the Constitution of the State of Sabah. It is also necessary to enable the Court to determine & interprete the legal provisions in respect of powers of the TYT Yang DiPertua Negeri under the Constitution in the appointment of Chief Minister.

According to constitutional law experts including a former Sabah Attorney-General, Musa had a simple majority of 31 members when Parti Solidariti Tanah Airku’s (STAR) 2 members agreed to form a coalition government with Musa’s 29 members, when he was sworn in Chief Minister on the night of 10th May 2018.

Whatever that may be said of STAR amidst accusations of hopping or frogging, they had the freedom of association under Article 10 of the Federal Constitution.

As the role of “kingmakers” to the 29 seats under Barisan Nasional and the 29 seats under the Warisan-Pakatan Harapan coalition, they were at liberty to choose which side to form the Sabah government. Either way, it would be a perfectly legitimate government with a simple majority of 31 seats.

Despite being the lawfully installed Chief Minister, moves to destabilize the democratically elected government by inducing lawmakers to jump to the other side is an abuse of the Rule of Law and a mockery of the process of democracy and a betrayal of the trust of the people who have voted them in.

The legal action filed by Musa is also an opportunity for the Court to determine once and for all the extent of powers of the TYT Yang DiPertua who is a constitutional head of State (& who acts on the advice of the Chief Minister and State Cabinet) in appointing another Chief Minister within days of having legally sworn in the first one.

Regardless of the outcome of the court action, it is all about the respect of the Rule of Law, the Sabah Constitution & the exercise of powers of the TYT Yang DiPertua Negeri after the installation of the Chief Minister and his Cabinet. The law should be allowed to take its course without any interference. Everyone should accept & respect the Court’s eventual verdict.

Datuk Seri Panglima Masidi Manjun,

Karanaan assemblyman

KEWANGAN SABAH BERCELARU?

JIKA diteliti rekod simpanan kewangan negeri Sabah bermula tahun 2002 hanya berjumlah RM184juta, namun pada masa ini, telah berjumlah RM3.74bilion, meningkat sebanyak RM3.566bilion atau 1932.61% selama 16 tahun, pada purata RM222.250juta setahun (120.79% setahun).

Selain itu, rekod kewangan negeri selama 16 tahun diberikan sijil tanpa teguran daripada Ketua Audit Negara selama 16 tahun berturut-turut, selain penarafan AAA daripada RAM RATING 7 tahun berturut-turut sehingga tahun 2017.

Bukan itu sahaja, Bajet kerajaan Negeri sentiasa surplus, selain bajet yang sentiasa mencatit rekod tertinggi. Bajet tahun 2018 melebihi RM4bilion dengan lebihan RM49juta.

Sebenarnya, dakwaan Datuk Shafie Apdal, untuk memegang jawatan Kementerian Kewangan bercanggah dengan manifesto Pakatan Harapan, yang mana Ketua Menteri atau Perdana Menteri tidak memangku sebarang jawatan, Bagi tujuan mengelirukan rakyat Sabah khasnya, beliau memberi alasan, kononnya mahu membersihkan "kewangan Sabah Yang Bercelaru". Kenyataan beliau, hanya merupakan kenyataan menjustifikasi tindakan beliau memangku jawatan Kementerian Kewangan.

Untuk sementara, memanglah, Shafie menjalankan tugas sebagai Ketua Menteri dan menteri kewangan, namun, ianya bukanlah berasaskan Perlembagaan Negeri, kerana perlantikan beliau masih dicabar oleh di mahkamah.

Pada 19 Jun, akan disebut semula saman TS Musa Aman berkaitan perlantikan Shafie pada 12 Mei, 2018.

MENTERI KANAN PERSEKUTUAN- KETEPIKAN SABAH & SARAWAK

SEJARAH berulang, apabila Sabah & Sarawak bukan sebahagian daripada pembuat keputusan utama halatuju dan pemerintahan negara.

Sabah dan Sarawak mempunyai 56 kawasan Parlimen, 25 bagi Sabah dan 31 Sarawak. 

Pada PRU-14, parti yang berafiliasi dengan Pakatan Harapan menang 24 kerusi parlimen. Berbeza dengan PPBM dan Amanah yang mempunyai 24 ahli parlimen, akan tetapi selain jawatan Perdana Menteri, akan tetapi 6 menteri kanan.

Jika menjadi kenyataan, jumlah seluruh kementerian adalah 25. Kerana 14 kementerian kanan telah diisi, maka berbaki 11 kementerian biasa.

Sabah & Sarawak yang masih terbelakang berkaitan kemajuan & pembangunan, sepatutnya menerajui kementerian KKLW & Pelajaran. Selain itu, isu keselamatan yang dihadapi Sabah, menerusi ESSZONE, juga sepatutnya kementerian Pertahanan diberikan kepada wakil rakyat Sabah.

Keputusan PRU-14, perincian ahli parlimen yang berafiliasi dengan PH di Sabah, PWS 8, PKR 8 dan DAP 9.

Jika dibandingkan dengan kerusi keseluruhan, maka PKR Semenanjung berjumlah 39 (47-8), DAP 33 (42-9) dan apabila dicampur dengan PPBM-13 dan Amanah 11, menjadikan jumlah keseluruhan 96 daripada 165 atau 58.18%. Walaupun jumlah keseluruhan kerusi yang dimenangi parti yang berafiliasi dengan PH di Sabah & Sarawak hanya 24 atau 42.9%), jumlah itu cukup siginifikan kepada jumlah kerusi PH secara keseluruhan.

Hakikatnya jumlah kerusi-kerusi yang disumbangkan oleh Sabah & Sarawak sama dengan kerusi-kerusi yang disumbangkan PPBM & Amanah. 

Berasaskan lantikan menteri kanan, mungkin bukan didasarkan kepaada parti atau wilayah, akan tetapi lebih kepada persnonaliti. Nampak gayanya, setakat ini, di mata kerajaan Persekutuan yang baru, belum terdapatnya personaliti daripada Sabah & Sarawak layak menduduki jawatan kanan di peringkat Persekutuan.

KEPADA SHAFIE- YOUR'RE NOT VOTED IN

KEPUTUSAN PRU-14 jelas, BN 29, PWS 21, DAP 6, PKR 2 dan STAR 2.

Menerusi keputusan itu, maka perlu penggabungan antara parti untuk menubuhkan kerajaan dengan majoriti mudah.

Bn berkerjasama dengan STAR seawal 12.30 pagi pada 10 Mei, 2018. Tan Sri Musa Aman telah memaklumkan Istana bahawa Bn dan STAR telah berkerjasama, dengan kerjasama itu, maka beliau mempunyai sokongan majoriti mudah untuk menubuhkan kerajaan, dan mencadangkan beliau mengangkat sumpah pada 10 pagi. Namun, halangan yang dilakukan oleh pihak istana (diakui sendiri oleh ADUN Tanjong Batu- Datu Hamisah Samat yang dilaporkan oleh Harian Express, bahawa menerusi halangan-halangan itu menyebabkan beliau terfikir, bahawa Musa tidak akan dilantik. Bagaimanapun, Musa mengangkat sumpah pada pukul 11 malam hari yang sama).

Penangguhan melantik Musa, telah memberi ruang kepada rundingan-rundingan, ianya menyebabkan pada pagi 11 Mei, UPKO telah keluar daripada Bn dan memberi sokongan kepada Datuk Shafie Apdal, selain itu, tindakan 4 ADUN Umno yang melompat, secara teknikal, Musa hanya mempunyai sokongan 25, 12 ADUN Umno, 6 ADUN PBS, 3 ADUN UPKO (Datuk Masiung Banah, Datuk Bobby Suan, Datuk Limus Jury), 2 ADUN PBRS dan 2 ADUN STAR.

Persoalan yang menybabkan KRISIS PERLEMBAGAAN, adalah pengistiharan berkaitan PERLANTIKAN Tan Sri Musa Aman pada 11 malam 10 Mei, 2018, menurut perlembagaan negeri. Perkara inilah yang diputuskan oleh mahkamah, bukannya keadaan selepas itu.

Pada 10 Mei, 2018, dengan jelas Musa mempunyai 31 ADUN daripada 60 ADUN Sabah. Berasaskan jumlah itu, beliau mengangkat sumpah jawatan, demikian juga 10 anggota kabinet beliau menerima watikah perlantikan, dan seterusnya mengangkat sumpah. Berikutan kerajaan rasmi dan sah telah dibentuk, maka Musa mempengerusi Mesyuarat Kabinet pertama pada 12 Mei, 2018.

Pada 12 Mei, kira-kira pukul 9.15 malam, meskipun, Musa mengelurkan kenyataan 2 jam sebelum itu, bahawa beliau masih merupakan Ketua Menteri, dan tiada siapa yang meletakkan jawatan termasuk anggota kabinet beliau, namun TYT meneruskan perlantikan Datuk Shafie Apdal ke jawatan Ketua Menteri. Menerusi tindakan itu, maka Sabah mencipta sejarah di dunia, pada satu-satu masa mempunyai dua Ketua Menteri.

Sabah juga mencatit sejarah apabila mempunyai dua kumpulan anggota kabinet, pada satu-satu masa, kerana pada 16 Mei, kabinet Shafie telah mengangat sumpah jawatan.

Pada 17 Mei, 2018, TS Musa Aman telah menyaman Tun Juhar Mahiruddin (TYT Sabah) dan Datuk Shafie, menerusi tetuan Ahmad & Co, bagi mendapatkan pengisytiharan bahawa beliau kekal sebagai Ketua Menteri yang sah mengikut peruntukan undang-undang. Pengisytiharan itu, bagi menghalang kerajaan yang ditubuhkan secara pakasa dengan menggunakan cara tipu helah ( Tan Sri Herman Luping- mantan Peguam Negeri Sabah).

Selain itu, Herman juga mengeritik perlantikan Shafie sebagai tindakan memperolok demokrasi.

Berasaskan senario yang berlaku, dakwaan Shafie, bahawa beliau telah dipilih rakyat (voted in) sebenarnya dakwaan beliau tidak berasaskan fakta, kerana jelas semua rakyat tahu, bahawa parti beliau tidak dipilih dan tidak diberi mandat oleh rakyat Sabah.

Sebutan semula kes saman ini akan didengar pada 19 Jun di Mahkamah Tinggi Kota Kinabalu. Sebelum tarikh itu, dalam tempoh 14 hari TYT dan Shafie perlu menjawab saman itu selepas saman itu diserahkan kepada mereka.

Musa dalam kes saman ini, akan dibantu QC daripada England, iaitu QC yang pernah membantu memenangkan TS Pairin semasa Presiden PBS itu Ketua Menteri tahun 1986.

RUMAH TERBAKAR-TIKUS BERLARIAN

BARU penulis percaya, dakwaan Tun Dr Mahathir sebelum PRU-14, sebelum beliau keluar daripada Umno, sebelum beliau mendesak DS Najib Razak meletakkan jawatan, bahawa para penyokong Dato Seri Najib Razak, adalah pemakan dedak.

Kini terbukti, baru seminggu PRU-14 berlabuh, menyaksikan Bn yang berkuasa selama 61 tahun tumbang, para pemakan dedak, bukan sahaja seperti kucing basah, akan tetapi habis berlarian, ibarat rumah terbakar tikus berlarian.

Di kala, DS Najib Razak berdepan dengan berbagai tekanan, selain dilarang untuk keluar negara, meskipun belum ditahan rumah, semasa rumah beliau digeledah di malam bermulanya Ramadhan, sehinggakan beliau tidak sempat bertukar baju sepulang daripada solat terawih, malah tertidur atas kerusi, kerana serbuhan di rumah kediaman beliau oleh pihak polis, tanpa pengetahun Perdana Menteri ( Menurut Tun Dr Mahathir seperti yang dilaporkan berbagai media, termasuk media arus perdana), tiada pemakan dedak bersuara, malah yang bersuara adalah MP Permatang Pauh daripada PKR Nurul Izzah Anwar dan disokong MP Shah Alam- Khalid Samad daripada Amanah, yang mana menurut anak Anwar itu, tindakan polis di tengah malam itu, sesuatu tindakan yang tidak wajar dilakukan.

DS Najib Razak dibiarkan bersendirian, seolah-olah beliau adalah penjenayah. Jika benar beliau, penjenayah, rupanya penyokong dan mereka yang memuja beliau selama ini, adalah pelindung kepada penjenayah. Jika demikian, wajar lah rakyat melakukan tsunami kepada Bn, sehinggakan semua negeri, kecuali Sarawak, Perlis dan Pahang selain Sabah pada PRU-14.

Biar lah menjadi catitan sejarah, bahawa DS Najib Razak, adalah seorang pemimpin yang dipuja ketika ada kuasa. Ini lah kali pertama berlaku di negara ini, seorang pemimpin, tiada kawan yang bersimpati. Kalau pun ada yang bersimpati, mereka itu bukan termasuk dalam pemakan dedak.

Keadaan yang dialami Najib, tidak berlaku pada semua pemimpin yang kehilangan kuasa di negara ini. Rupanya sokongan kepada beliau selama ini, kerana dedak!!!! Tahniah TUN DR Mahathir, kerana menjawab sendiri dakwaan, berkaitan pemakan dedak!!!!

APABILA PERJUANGAN KERANA PERUT

Datuk Hamisah Samat

PENULIS tertarik dengan kenyataan ADUN KATAK, ADUN Tanjong Batu, Datuk Hamisah Samat yang disiarkan Harian Ekpress pada Rabu, 16 Mei 2018, kononnya, asas beliau melompatkan, kerana pertimbangan, bagai mana menjalankan fungsi sebagai wakil rakyat, jika hanya bergantung pada elaun sebagai ADUN. 

Menerusi kenyataan itu, seolah-olah kerajaan yang menerintah, langsung tidak akan memajukan kawasan yang diwakili parti pembangkang. Hakikatnya, bukanlah demikian, kerana kerajaan yang memerintah bertangungjawab memajukan semua kawasan, bezanya peruntukan tidak disalurkan menerusi wakil daripada parti pembangkang, sebaliknya ditadbir urus oleh pejabat daerah menerusi wakil rakyat yang diberitanggungjawab mengurus sesebuah kawasan.

Nampak sangat, nawaitu ADUN Tanjong Batu itu, hanya mahu meneruskan, apa yang beliau pernah nikmati semasa menjadi ADUN Bn, yang mana peruntukan-peruntukan kerajaan disalurkan menerusi beliau. Nampak gayanya, beliau mengharapkan, bahawa kerajaan baru akan meneruskan tatakerja kerajaan lama.

Jika diteliti benar, kenyataan Datuk Shafie Apdal, jika memang kenyataan itu dipatuhi, bahawa peruntukan kerajaan bagi sesebuah kawasan, sepenuhnya dilaksanakan secara profesional, ertinya akan dilaksanakan oleh jabatan-jabatan kerajaan, bukannya tertakluk kepada wakil-wakil rakyat. Jika tatacara kerja itu digunapakai, nampak gayanya, Datuk Hamisah kempunaan, kerana apa yang diharapkan, tidak menjadi kenyataan. Jika itu berlaku, maka ianya menjadi hukuman kepada beliau yang mengkhianti parti dan penyokong yang memberikan beliau kemenangan untuk menjadi wakil rakyat.

Penulis juga, tertanya-tanya, berkaitan kenyataan ADUN Tanjong Batu itu, semasa peristiwa perlantikan Tan Sri Musa Aman sebagai Ketua Menteri pada malam 10 Mei, di mana menurut beliau, "pihak Istana Negeri" tiada kerjasama sehinggakan, beliau berpendapat masa itu, Musa tidak bakal dilantik. Namun, hakikatnya Musa dan Kabinet beliau mengangkat sumpah pada malam itu juga. Satu pertanyaana yang perlu dijawab "apa maksud kenyataan ADUn tersebut".