DISEBALIK MORAL KERAJAAN KATAK SABAH

Dilihat daripada sudut manapun, Kerajaan Katak Sabah adalah kerajaan yang tidak bermoral. 

Siapa-siapa sahaja, diperingkat manapun juga yang terlibat berkolabrasi dengan pengwujudan Kerajaan Katak, tidak dapat menafikan diri mereka, mereka itu adalah para individu yang tidak bermoral.

Akibat tindakan tidak bermoral kerana terwujudnya Kerajaan Katak, maka beribu rakyat dinafikan hak dan kebebasan mereka mempunyai kerajaan yang mereka pilih.

Tindakan tidak bermoral ini bukan sahaja perlu dihentikan, akan tetapi perlu dimusnahkan, kerana tindakan seumpama itu tidak wajar untuk diwarisi, tidak wajar tercatit dalam sejarah Sabah. 

Tindakan mereka itu, lebih busuk daripada najis, kerana bau najis hanya terhad dalam mangkuk tandas, akan tetapi tindakan katak telah memalitkan bahu najis itu pada beribu orang di Dun Balung, Dun Tanjung Batu, Dun Sebatik, Dun Kemabong, Dun Paginatan dan Dun Kedamaian.

Para individu yang bersengkokol dengan tindakan Katak, sehinggakan kerajaan Katak terwujud, telah memalitkan imej buruk bukan sahaja pada tindakan akan tetapi pada imej.

Seharusnya tiada sesiapapun yang perlu melibatkan diri pada tindakan Katak, kerana bukan sahaja tindakan tidak bermoral, akan tetapi telah memalitkan imej buruk kepada sistem demokrasi. 

Tindakan Katak dan mereka yang menyokongnya, telah merampas hak orang lain, di siang bolong.

Sepatutnya, kalau merujuk kepada istilah kleptokrasi, tindakan para Katak itu bukan sahaja memenuhi definisi istilah itu, akan tetapi mereka lah puncanya.

Tersangat jelas PRU-14, memberi keputusan Bn menang 29 kerusi, PWS 21, DAP 6, PKR 2 dan STAR 2. Oleh kerana PWS, DAP dan PKR berkolaborasi pada PRU itu, maka parti-parti itu mempunyai jumlah 29 sama dengan jumlah kerusi Bn. Sebagai impak kepada keputusan itu, maka Dun Sabah tergantung. Dalam keadaan Dun Sabah tergantung, maka Parti kecil STAR menjadi parti Kingmaker. Dalam mana-mana negara yang mengamalkan demokrasi parti berkedudukan Kingmaker diharapkan bekerjasama dengan parti yang dijemput membentuk kerajaan. Dalam hal Sabah, Bn yang dijemput membentuk kerajaan, dan selanjutnya berjaya meminta STAR untuk bekerjasama.

Kerana kerjasama itu, maka pada 10 Mei Kerajaan Sabah dibentuk diteruskan dengan angkat sumpah Ketua Menteri dan kabinet.

Namun tindakan tikam belakang daripada UPKO dan 4 ADUN Umno selepas kerajaan baru Sabah dibentuk, menyebabkan kemelut dua Ketua Menteri Sabah. Pada 26 Oktober, Mahkamah Tinggi Kota Kinabalu, akan membuat keputusan berkaitan tindakan tidak bermoral yang menyebabkan perlantikan Ketua Menteri ke-2 kurang daripada 48 jam pada malam 12 Mei, 2018.

11 HARI LAGI- KEPUTUSAN KEMELUT KETUA MENTERI SABAH

11 hari lagi, Mahkamah Tinggi Kota Kinabalu akan memutuskan kemelut Ketua Menteri Sabah.

Pada 24 Ogos lalu, Mahkamah Tinggi menolak permohonan Datuk Seri Mohd Shafie Apdal membatalkan saman Tan Sri Musa Aman yang mempertikaikan perlantikan beliau sebagai Ketua Menteri Sabah yang sah.

Mahkamah turut menolak satu lagi permohonan Shafie untuk membatalkan saman yang difailkan oleh Ahli Dewan Undangan Negeri Tamparuli, Datuk Jahid Jahim.

Hakim Mahkamah Tinggi Datuk Yew Jen Kie yang berada di Kuching menyampaikan keputusan beliau melalui “teleconference” bahawa:

“Selepas melihat afidavit dan hujah daripada pihak yang terlibat saya berpuas hati bahawa pihak Plaintif telah menimbulkan Persoalan Undang-Undang yang memerlukan pertimbangan yang menyeluruh. Oleh itu tidaklah sesuai bagi saman itu dibatalkan secara ringkas.

Untuk itu, Yew mengarah pihak Plaintif (Musa) untuk memfail hujah pada 14 Sep, manakala Defenden pula pada 28 Sep. Plaintif boleh menfail jawapan pada 5 Okt sebelum beliau membuat keputusan pada 26 Okt.

Dilaporkan saman meminta deklarasi Mahkamah beliau sebagai Ketua Menteri Sabah yang sah telah difailkan oleh Musa pada 6 Jun. Dalam saman itu, Musa menamakan Juhar sebagai defenden pertama dan Shafie sebagai defenden kedua.

Berikutan itu, Shafie yang juga Presiden Parti Warisan Sabah membalas saman Musa dengan memfailkan permohonan pembatalan saman Musa pada 28 Jun.

Beliau menyatakan saman terhadapnya oleh Musa harus dibatalkan kerana antaranya tidak mempunyai sebarang asas dan menyalahgunakan proses Mahkamah.

Sementara itu, Jahid dalam saman beliau yang juga akan diputuskan oleh Mahkamah Tinggi pada 26 Okt telah menamakan Shafie, Speaker Dewan Undangan Negeri, Datuk Syed Abas Syed Ali dan Setiausaha Dewan Undangan Negeri, Datuk Bernard Dalinting masing-masing sebagai defenden pertama, kedua dan ketiga.

26 Oktober, akan menjadi titik sejarah Sabah, kerana akan melihat di mana kedudukan Perlembagaan Negeri. Namun berasaskan pendapat mereka yang mahir berkenaan Perlembagaan Negeri, Hakim tiada pilihan selain mengikut apa kandungan Perlembagaan.

RAKYAT MEE SEGERA SABAH

Kerajaan sementara Sabah akan terus melaksanakan pendaftaran lewat bagi penduduk yang tiada dokumen.

Sabah sejak tahun 70-an dikerumuni oleh rakyat jiran khususnya daripada Filipina dan Indonesia. Faktor mereka itu datang, kerana soal-soal ekonomi disamping lari daripada perang saudara di selatan Filipina.

Kini (tahun 2018), penduduk Sabah menurut Jabatan Statistik seramai 3.900,000 jiwa, yang mana 2,741,700 jiwa adalah warganegara dan 1,158,300 adalah warga asing.

Pada PRU-14, daripada 2,741,700 jiwa rakyat Sabah, 1,104,000 adalah pengundi berdaftar atau 40.27%.

Menurut Jabatan Statistik kategori warga asing yang berada di Sabah terbahagi kepada 3, iaitu warga asing dengan dokumen yang sah, warga asing tanpa dokumen dan warga asing di bawah pengurusan Jawatankuasa Pengurusan Rakyat Asing Sabah (PJPRAS)

Akan diketahui pada tahun 2020, berapa jumlah rakyat sebenar Sabah? Jika jumlah penduduk Sabah melebihi 2,852,465 jiwa, maka lebihan itu adalah rakyat mee segera Sabah.

Untuk sementara, memang tiada data rasmi pecahan warga asing yang termasuk dalam kategori tanpa dokumen dan PJPRAS. Mungkin atas tindakan agresif Parti Warisan Sabah mendaftar mereka ini, akan diketahui jumlah sebenar.

SEJAUH MANA SHAFIE DAPAT SOKONGAN KDM?

Datuk Shafie Apdal, kena mengambil iktibar, pada PRU-14, bahawa beliau dan parti Warisan Sabah tidak mendapat sokongan KDM.

Daripada 21 kerusi yang dimenangi PWS, hanya 3 kawasan KDM, iaitu Moyog, Liawan dan Melalap,

Walaupun beliau dan parti beliau selepas PRU-14 mendapat sokongan 4 ADUN UPKO, bukan bermakna, kawasan itu dapat dipertahankan semula.

Isu yang paling muktabar kepada KDM adalah berkaitan PATI/PTI, sebab itu calon-calon KDM daripada BN menang banyak kerusi, ekoran tindakan penubuhan RCI PATI Sabah. Tindakan Kerajaan Bn selepas keputusan RCI itu adalah MEMBURU, MENANGKAP, MENGHANTAR PULANG PATI, adalah pendorong kepada kaum itu berpihak kepada Bn.

Kemenangan PWS di Moyog, bukan kerana parti itu, akan tetapi lebih kepada personaliti Timbalan Presiden PWS- Darell Leiking, demikian juga Dun Liawan, kerana faktor calon Bn yang ditolak rakyat, manakala di Melalap, kerana faktor fluke shoot, kerana perbezaan undi antara calon PWS dan Bn hanya 293, lagi pun calon Bn adalah calon yang sepatutnya sudah lama bersara.

Sokongan KDM kepada Shafie pada masa ini, adalah sokongan "after thought" sokongan yang difikirkan semula, bukan sokongan orijinal.

Pada masa ini, ekoran tindakan Shafie cuba menghalalkan PTI dengan berbagai alasan, menyebabkan kaum KDM curiga kepada beliau, bahawa beliau mempunyai agenda mengubah demografi Sabah.

Penulis tidak pasti, apa kah kejadian-kejadian penempatan setinggan yang dihuni majoriti "PTI"  yang mengalami kebakaran dan kemudianya keputusan kerajaan melaksanakan pemutihan, ada hubung kait dengan mengubah demografi Sabah. Akan diketahui nanti, apa kah pertambahan rakyat Sabah melonjak dengan ketara pada sensus penduduk akan datang.

Lazimnya dalam dunia yang semakin maju ini, kadar pertambahan penduduk berkisar kepada 2% setahun, makna kata, rakyat Sabah yang berjumlah 2,741,700 tahun 2018 akan berjumlah 3,027,058 pada tahun 2024, dengan jumlah pertambahan 285,358 atau purata seramai 57,071 orang setahun.

Jika pada tahun 2024, jumlah rakyat Sabah di atas angka yang dipaparkan, maka patut dicurigai bahawa peningkatan itu kerana kehadiran PTI.

Sabah sebenarnya mengalami pertambahan penduduk luar biasa tinggi, malah mengatasi pertambahan penduduk negara-negara Afrika.

Isu PTI akan terus menghantui Shafie dan Parti Warisan Sabah, seperti mana dialami Kerajaan Bn dahulu. Sebenarnya, keadaan yang sama berlaku, sehingga timbul Ditelan Mati Emak, Diluah Mati Bapa.

PBS TERUSKAN GABUNGAN BERSATU SABAH TANPA UMNO

Timbalan Presiden PBS yang juga MP Kota Marudu membuat kenyataan bahawa parti PBS akan meneruskan Gabungan Bersatu Sabah (GBS) tanpa Umno.

Beliau mengatas nama "dapatan" atau "maklum balas" akar umbi, bahawa jika gabungan itu disertai Umno, maka tidak akan pergi jauh.

Melihat kepada kenyataan itu, memang tersirat, bahawa PBS tidak minat dengan penyertaan parti yang pernah menjadi tunjang kerajaan Bn sejak tahun 1994 sehinggalah pada PRU-14.

Sejauh mana kebenaran kenyataan Maximus itu?

Penulis yakin kemyataan Maximus itu ada hubungkait rekod lama antara PBS dan Umno, kerana kehadiran Umno lah yang menyumbang kepada tumbangnya parti itu pada tahun 1994.

"Feud" lama itu dipendamkan pada tahun 2002 sehingga pada 9 Mei, 2018. Seperti yang kita ketahui PBS meninggalkan BN selepas PRU 14.

Menurut hemat penulis pula, PBS tidak akan pergi jauh, tanpa kerjasama dengan Umno. Kenapa? Umno merupakan parti yang masih mendapat sokongan kaum bumiputera islam, sesuai dengan "roh" Usno dan Tun Mustapha.

Fakta yang tidak boleh dipersoalkan adalah keputusan PRU-14, daripada 60 kawasan Dun, PBS hanya ada tiga calon termasuk dalam rangking 60 dari segi jumlah undi calon , walaupun menang 6 kerusi, berbanding UPKO yang menempatkan 6 calon walaupun hanya menang 5 kerusi Dun.

Jika dilihat calon popular bagi kelompok 20 ke atas, tiada calon PBS yang tersenarai berbanding UPKO 2. Kelompok 20 ke atas dikuasai DAP-5, PWS-6, Umno-5, dan PKR-2. Untuk rangking 1-31 pula, PWS- 11, Umno-8, DAP-6, Upko-3 PKR-2 sementara PBS-1.

Berasaskan persempadanan Dun Sabah, daripada 60 Dun, 20 adalah kawasan KDM. Ertinya, mana-mana parti berasaskan KDM bersaing merebut kawasan tersebut. Keputusan PRU-14, dimenangi parti-parti seperti berikut:- PBS-6, UPKO-5, STAR-2, PBRS-1, Umno-2 PKR-1, PWS-3. (Nota Umno dan PWS turut menang kerana dua parti itu menerima keahlian daripada KDM juga).

Bagi kawasan cina pula, DAP-6, PKR-1, PWS-3, kosong bagi PBS.

Bagi Kawasan Bumiputera islam, Umno-15 dan PWS-15.

Melihat kepada keputusan PRU-14, kenyataan Maximus, bahawa Umno Sabah tidak akan memberi sumbangan kepada gabungan, hanya bersifat andaian, kerana fakta menolaknya.

Keputusan PRU-14, parti-parti yang bersama Umno, PBS, UPKO, PBRS gagal mendapat sebarang kerusi kawasan cina, kerana parti yang diwakili kaum itu semuanya kalah.

Jika Maximus membuat kenyataan, bahawa selagi Umno, PBS dan STAR tidak mendapat sokongan parti yang diwakili kaum cina, maka parti-parti itu tidak akan pergi juah, maka penulis akur dengan kenyataan itu.

Penulis sangat yakin, apapun strategi atau cara parti-parti yang berasaskan bumiputera mencatur politik Sabah, tanpa penyertaan kaum cina, parti-parti itu sukar untuk menang dalam pilihanraya.

Rekod politik Sabah menunjukkan, setiap parti yang ditolak kaum cina tidak pernah menang dalam , pilihanraya, walaupun di atas kertas kawasan bumiputera boleh membentuk kerajaan tanpa penyertaan kaum cina. 

Bukti itu terlihat pada PRU-14, apabila Bn ditolak kaum cina, terbukti hanya menang 29 kerusi, kurang 2 kerusi untuk majoriti mudah. Demikian juga sebaliknya, parti yang disokong kaum cina, tetapi tidak mendapat sokongan penuh daripada kaum bumiputera, maka hanya menang 29 kerusi, juga dalam kedudukan yang sama dengan Bn, kurang 2 kerusi untuk membentuk kerajaan dengan majoriti mudah.

Menggunakan HIPOTISA bahawa parti-parti berasaskan bumiputera bergerak sebagai satu pasukan, namun pengundi pula tidak akan memberi sokongan, kerana terbukti sejak dahulu.

Bagi pendapat penulis, apapun cara Gabungan Bersatu Sabah bertindak, tidak akan boleh menang pilihanraya tanpa penyertaan parti cina yang disokong kaum itu, apatah lagi gabungan itu tanpa Umno Sabah. Demikian juga sebaliknya, jika Umno Sabah bergerak bersendirian tidak akan juga pergi jauh, paling-paling mencontohi keupayaan parti Usno semasa menjadi pembangkang kepada parti Berjaya dan PBS.

Melihat kepada senario politik Sabah, perkara pokok yang diutamakan, jika mahu menang pilihanraya ada bekerjasama, dan pada masa yang sama membentuk kerjasama dengan parti kaum cina. Parti kaum cina itu, perlulah baru ditubuhkan. Fikir-Fikirkan.

KEPUTUSAN PRU-14 SABAH : FAKTA MENARIK UNTUK DIANALISA

Kalau diamati/dianalisa keputusan PRU-14 berasaskan peratusan undi setiap calon, untuk urutan 1-31, PWS=11, UMNO=8, DAP=6, UPKO=3, PKR=2 dan PBS=1. Jika pilihanraya berasaskan undi popular, maka kumpulan PWS, DAP dan PKR menang 19, manakala UMNO, UPKO dan PBS 12.

Jika berasaskan urutan 1-60, sesuai dengan jumlah kerusi DUN Sabah, PWS=24, UMNO=18, DAP=6, UPKO=6, PBS=3, PKR=2 dan STAR=1. 

Jika keadah yang sama digunakan, iaitu undi popular, atau peratusan undi calon, maka kumpulan PWS, DAP dan PKR menang 32 kerusi, manakala UMNO, UPKO dan PBS 27; STAR=1. 

Apa yang menariknya, berasaskan peratusan undi, calon daripada PBRS tidak termasuk dalam top 60, walaupun faktanya, parti itu menang 1 kerusi DUN. PBS pula yang menang 6 kerusi, hanya 3 kerusi masuk dalam top-60, berbeza dengan UPKO yang hanya ada 5 kerusi, tetapi peratusan undi calon parti itu, 6 masuk dalam top 60. 

Manakala STAR, walaupun menang 2 kerusi, akan tetapi hanya 1 kerusi masuk dalam top 60. 

PWS yang hanya menang 21 kerusi, namun calonnya yang berada dalam top 60 seramai 24, demikian juga UMNO yang menang 17 kerusi, 18 calon parti itu masuk top 60. 

Fenomena atau kecederungan seumpama ini tidak semestinya berlaku pada PRU-15, kerana isu-isu yang berbeza.

Makna kata, apapun keputusan pada PRU=14, tidak semestinya mempunyai kecenderungan yang sama pada PRU-15, memandangkan pendekatan sudah berbeza, kumpulan-kumpulan parti berbeza.

Pada PRU-15, kemungkinan besar kolaborasi antara Parti Warisan dan PH akan terus terjalin, dan akan berhadapan dengan Gabungan Bersatu Sabah yang bakal dianggotai oleh UMNO sabah, PBS dan STAR.

Pada PRU itu, isu kembalikan Umno ke Malaya, tidak timbul lagi, memandangkan UMNO Sabah mempunyai autonomi sendiri seperti mana parti-parti tempatan lain. Hubungan Umno Sabah dengan Umno Semenanjung, hanya bersifat kolaborasi, seperti mana hubungan Warisan dengan PPBM, parti Tun Dr Mahathir.

KERAJAAN BN DI BAWAH TERAJU MUSA SATU KENANGAN

Tiada sesiapa yang boleh menafikan bahawa pembangunan dan kemajuan Sabah di bawah teraju Tan Sri Musa Aman merupakan manifestasi sebuah perjuangan yang diterajui Umno sejak tahun 1994.

Salah satu pencapaian kerajaan Bn, khususnya di era Musa, adalah peningkatan simpanan kewangan negeri yang mencapai jumlah RM3.74 bilion pada Disember 2017, berbanding RM184 juta pada tahun 2002.

Selain daripada pencapaian kewangan, pembangunan dan kemajuan, era Musa juga telah menurunkan kadar kemiskinan Sabah kepada paras di bawah 3% pada tahun 2016, berbanding 19.8% tahun 2009, malah pada masa kerajaan Bn mengambil alih kerajaan negeri, kadar kemiskian di atas 30%, sehinggakan Sabah menduduki negeri termiskin dalam negara.

Apa yang menjadi magic kepada pemerintahan era Musa, apabila Sabah dapat membentangkan bajet di atas RM4bilion, malah untuk tahun 2018 merupakan bajet terbesar pernah dibentangkan, itu RM4.104bilion. Walaupun bajet yang begitu tinggi, tetapi bajet tersebut adalah bajet surplus. Sebagai rekod, sejak tahun 2015, bajet Sabah sentiasa surplus.

Bajet Sabah yang besar bukan lagi bersandarkan kepada sumber kayu kayan, akan tetapi perolehan daripada sektor lain seperti pelancongan, peladangan, perikanan serta industri kecil dan sederhana.

Pemerintahan Musa tidak menjadikan kayu kayan sebagai sumber pendapatan, akan tetapi menjadi sumber kayu kayan sesuatu yang perlu diwarisi generasi akan datang. Atas sebab matlamat itu, maka Sabah dapat menjadikan seluas 1.87 juta hektar kawasan hutan (26% land mass Sabah) sebagai hutan kekal/dilindungi, dan seterusnya keluasan itu akan ditingkatkan kepada 30% keluasan tanah Sabah menjelang tahun 2025.

Sebenarnya terlalu banyak kenangan era pemerintan Musa, penulis akan mencoretnya di posting akan datang.

P.s. Jika pada 26 oktober mahkamah, Kota Kinabalu membuat keputusan bahawa Musa adalah Ketua Menteri yang sah, maka beterusanlah pembangunan & Kemajuan Sabah.

UMNO SABAH BAKAL DIBERIKAN AUTONOMI

Dato Seri Zahid Hamidi Bersama Ketua-Ketua Bahagian Umno Sabah- Di Bangunan Umno Sabah Pada 25 Sept, 2018

UMNO Sabah akan menentukan hala tuju sendiri tidak lama lagi, apabila Umno mengubah perlembagaan parti itu pada PAU 2018 bagi memberikan status autonomi kepada Umno Sabah.

Menerusi autonomi itu, selain menentukan hala tuju sendiri, ianya juga menentukan barisan kepimpinan sendiri.

Sebagai impak kepada autonomi itu, Umno Sabah akan berjalan seperti parti-parti tempatan lain di Sabah.

Apabila UMNO Sabah berjalan sebagai parti tempatan, maka hanya PKR, DAP, Amanah, MCA, MIC dan Gerakan sahaja parti yang masih parti berpusat di Semenanjung.

Berasaskan kepada status autonomi, sudah tentunya mengikut susunan sesebuah parti yang mempunyai Presiden, Timbalan Presiden, Naib-Naib Presiden, MKT, selain Setiausaha Agung, Bendahari dan Ketua Penerangan.

Juga akan ditentukan nanti apa kah singkatan UMNO= United Malay National Organisation akan berubah, dan disesuaikan dengan kemajmukan penduduk Sabah.

"UMNO Sabah" bakal sebahagian daripada Gabungan Bersatu Sabah (GBS) bersama PBS dan STAR. GBS masih dalam proses pendaftaran.

MENGAPA MUSA MEMPERKENALKAN GERAN KOMUNAL?

Ramai pemimpin parti Warisan Sabah mendakwa bahawa kerajaan Bn yang diterajui Musa merampas tanah adat. Hakikatnya dakwaan itu hanya tipu helah mereka untuk mengaburi mata rakyat.

Faktanya, Musa adalah penyelamat tanah adat, apabila beliau memperkenalkan Geran Komunal. Geran komunal adalah geran yang diberikan bagi kawasan-kawasan yang ditakrifkan sebagai tanah adat. Geran Komunal adalah satu geran yang diberikan kepada rakyat yang mempunyai syarat, geran itu tidak boleh dijual kepada pihak lain diluar susur galur keluarga atau diluar komuniti yang berkaitan. Atas sebab itu, geran komunal adalah geran turun temurun atau geran yang diwariskan. Selain itu, menerusi geran komunal, penduduk mendapat manafaat besar daripadanya, kerana kemudahan awam seperti jalanraya, kemudahan bekalan eletrik dan bekalan air bersih turut disediakan oleh kerajaan.

Latar belakang pengenalan Geran Komunal adalah, apabila kerajaan negeri mendapati 1.4juta ekar geran individu yang diberikan kepada rakyat telah bertukar tangan atau dijual kepada pihak lain. Apa yang malang lagi, tanah-tanah itu jatuh ke tangan yang tidak sepatutnya. Sebagai mana diketahui tanah berstatus NT (native title) yang boleh dijual kepada bumiputera, namun tanah-tanah berstatus NT itu dibeli oleh mereka yang bukan bumiputera dengan menggunakan proksi.

Geran komunal yang diperkenalkan pada tahun 2010, telah melibatkan 72 geran dengan keluasan 119,083.03 ekar merangkumi 213 kampung yang melibatkan 10,462 pemilik tanah. Daripada jumlah keluasan itu, 84,020.27 ekar telah dibangunkan menerusi ladang kelapa sawit dan getah, dan dijangka mengeluarkan hasil pada tahun 2020.

Perlu diketahui, menerusi geran komunal, pemilik mempunyai dua pilihan, samada menguasahkan tanah secara persendirian atau memilih usahasama.

Apa yang jelas menerusi geran komunal, tanah didayaguna untuk meningkatkan pendapatan, bukannya dibiarkan ditumbuhi lalang atau belukar, atau hanya bertujuan untuk dijual seperti mana-mana sebelum ini.

Tujuan Geran komunal adalah serampang dua mata, pertama mengurangkan kadar kemiskinan di luar bandar, dan kedua menjadikan tanah itu sumber pendapatan pemilik dan cukai untuk kerajaan.

Kini, Geran komunal dimansuhkan, bermakna, pemberian geran kembali ke era lama. Makna kata, tanah-tanah itu boleh dijual, pada masa yang sama tujuan pemberian geran untuk menjana pendapatan kepada rakyat yang diberikan geran tidak tercapai. Maka berulang semula lah, apa yang berlaku kepada 1.4juta ekar tanah kerajaan yang telah bertukar tangan.

Menelusuri pengenalan Geran Komunal, yang menjadi dakwaan kepada Musa dan kerajaan Bn merampas tanah rakyat, sebenarnya satu muslihat pihak-pihak tertentu untuk mendapatkan keuntungan kewangan secara pantas.

30 SEPTEMBER, UMNO BERMULA SEMULA!!!

Walaupun Umno berumur 72 tahun, akan tetapi akan bermula semula pada 30 September, sempena Perhimpuan Agung tahunan parti itu.

Tahun ini perhimpunan diawalkan yang biasanya diadakan pada awal Disember.

Umno yang menjadi tunjang kerajaan persekutuan sejak merdeka, dikejutkan pada PRU-14 apabila tumbang kepada Pakatan Harapan (DAP-PKR-Amanah-PPBM) dan Warisan.

Di seluruh negara, kecuali Sarawak Umno menang 54 kerusi Parlimen, dan jumlah itu sebahagian daripada 79 kerusi yang dimenangi Bn ( Bn pada PRU-14 dianggotani 13 parti komponen, namun selepas PRU-14, di atas kertas hanya berbaki 3, Umno-MCA-MIC).

Sebagai impak kepada keterkejutan, kini Umno MP Umno hanya berbaki- 49, apabila 5 MP parti itu mengistiharkan status mereka sebagai MP Bebas.

Pada pemilihan parti-parti baru-baru ini, parti tertua dalam negara itu, telah memilih Dato Seri Zahid Hamidi sebagai Presiden.

Perhimpuan Agung parti pada 30 November, julung kali bagi Zahid sebagai Presiden, dalam suasana yang jauh berbeza berbanding PAU-PAU yang lalu.

Pada PRU-14, Umno menerima tamparan luarbiasa, bukan sahaja kehilangan kuasa, akan tetapi negeri di mana parti itu ditubuhkan-Johor juga mengalami kekalahan teruk dan seterusnya jatuh ke tangan Pakatan Harapan.

Kini, hanya Negeri Pahang dan Perlis sahaja masih diperintah parti.

Di atas kertas, nampaknya Umno merupakan parti terbesar, namun, tidak mempunyai jumlah yang mencukupi membentuk kerajaan. 

Pada PRU-14, Umno kalah di kawasan-kawasan tradisi termasuk kawasan Felda, selain kekalahan teruk parti-parti komponen. MCA hanya menang 1 kerusi Parlimen, MIC-2, manakala parti-parti lain kosong. Di Sarawak pula, parti komponen hanya menang 19 daripada 31, sementara di Sabah hanya menang 3 kawasan Parlimen (PBS 1, UPKO 1 dan PBRS 1). (di Sabah daripada 25 kawasan parlimen, hanya 10 dimenangi Bn).

Berasaskan kepada senario itu, maka PAU parti kali ini, kena menggariskan HALATUJU baru, sebagai pemudah cara menarik semula sokongan rakyat, selain menarik kembali sokongan akar umbi yang telah berpaling tadah.

Penulis yakin, saf kepiminan baru parti sedang memerah otak, untuk menggariskan halatuju parti yang bakal dibentangkan pada PAU minggu depan, di PWTC.

Bagi UMNO Sabah pula, tugas berat itu, akan dilihat menrusi ucapan balas (ucapan usul menyokong ucapan dasar Presiden yang akan disampaikan oleh Ketua Penerangan Umno Sabah, merangkap ahli MKT tertinggi parti- Tan Sri Pandikar Amin Haji Mulia).

Dalam PAU itu nanti, apa kah di Semenanjung, parti akan memupuk kerjasama dengan PAS, kemudiannya di Sabah menerusi Gabungan Bersatu Sabah (GBS).

Menerusi senario politik semasa, Umno kena mengotimakan ruang dan peluang, untuk kembali membentuk kerajaan pada PRU-15.

26 OKTOBER: MUSA ATAU SHAFIE?

Kira-kira sebulan daripada sekarang menjelanglah 26 Oktober. Pada tarikh tersebut (jika tiada perubahan/penanguhan di saat-saat akhir) maka Mahkamah Tinggi Kota Kinabalu, membuat keputusan siapa Ketua Menteri yang sah Sabah berdasarkan Perlembagaan Negeri.

Sehingga menjelangnya tarikh itu, maka berbagai ramalan, ulasan, baik di media arus perdana, media sosial, malahan kedai-kedai kopi.

Kemelut dua Ketua Menteri, julang kalinya berlaku di Sabah.

Sebagai impak kepada kemelut itu, Sabah telah mencatit sejarah tersendiri, di mana terdapatnya Ketua Menteri TIADA KUASA dan BERKUASA.

Kemelut dua Ketua Menteri Sabah- terjadi apabila berlaku dua Ketua Menteri mengangkat sumpah jawatan kurang 48 jam antara satu sama lain.

Tan Sri Musa Aman bersama 30 ADUN daripada 60 ADUN Sabah telah membentuk kerajaan selepas PRU-14, kerana mempunyai majoriti mudah (31 ADUN) dan seterusnya Ketua Menteri dan kabinet mengangkat sumpah pada 10 Mei.

Pada 12 Mei, Datuk Shafie Apdal membaca watikah perlantikan Ketua Menteri, kerana akibat perbuatan khianat 4 ADUN Umno dan 2 ADUN UPKO.

Sejam sebelum Shafie membaca watikah perlantikan, Musa telah mengeluarkan kenyataan akhbar, bahawa beliau dan kabinet beliau masih kerajaan yang sah, kerana tiada seorang anggota kabinet telah meletakkan jawatan.

Berdasarkan Perlembagaan Sabah, jawatan Ketua Menteri hanya terlucut melalui kematian, letak jawatan atau kehilangan sokongan ADUN (undi tidak percaya) semasa DUN sedang bersidang.

Sebagai kita ketahui 3 faktor menyebabkan jawatan Ketua Menteri terlucut, belum berlaku.

Bagi rakyat Sabah menunggu 26 Oktober adalah untuk membuktikan apa kah Mahkamah membuat keputusan berasaskan Perlembagaan Negeri, kerana jika keputusan berdasarkan di luar konteks Perlembagaan, maka impaknya terlalu besar terhadap perlembagaan itu sendiri.

Jika berlaku keputusan mahkamah di luar konteks Perlembagaan Negeri, maka perlembagaan Sabah bertukar kepada Rule Of Jungle.

HALA TUJU SABAH TERSEKAT SEMENTARA

CUKUP jelas sebaik sahaja Datuk Seri Musa Aman (kini Tan Sri) dilantik ke jawatan Ketua Menteri Sabah pada tahun 2003, beliau merperkenalkan Halatuju Pembangunan & Kemajuan Sabah (Halatuju) sehingga tahun 2025. 

Matlamat utama halatuju itu, adalah Sabah akan menjadi negeri maju (Sabah lepas landas). 

Apabila bercakap berkaitan pembangunan & kemajuan negeri, maka ianya meliputi seluruh kawasan atau daerah, tanpa kecuali.

Tidak ada istilah meminggirkan pembangunan & kemajuan mana-mana kawasan atau daerah, seperti mana dituangkan dalam halatuju yang dilancarkan Musa, kerana pada tahun 2025, semua kawasan atau daerah perlu seimbang atau samarata daripada segi pembangunan & kemajuan.

Bagi Musa, menerusi pengenalan halatuju, tiada istilah mempolitikkan pembangunan & kemajuan sesuatu kawasan atau daerah, kerana hala tuju itu mencakupi semua kawasan, baik luar bandar, spra bandar dan bandar.

Kelajuan pembangunan & kemajuan sesuatu kawasan, memang tergantung kepada sumber kewangan negeri dan juga persekutuan. Bagi kawasan/daerah di mana wakil rakyatnya mempunyai kedudukan sebagai menteri, pembantu menteri, menteri persekutuan atau timbalan menteri, maka pembangunan & kemajuan bagi kawasan/daerah itu lebih cepat sedikit berbanding kawasan yang diwakili oleh wakil rakyat biasa.

Dalam sistem agihan peruntukan bagi kawasan-kawasan samada DUN dan Parlimen, adalah sama, namun apabila kawasan itu diwakili seorang menteri atau pembantu menteri atau menteri persekutuan atau timbalan menteri, kawasan/daerah itu mendapat peruntukan menerusi kementerian seseorang wakil rakyat itu berpaksi pada kuasa pada beliau.

Adalah satu kebiasan, apabila sesebuah kawasan/daerah diwakili wakil rakyat yang ada kedudukan kerajaan, kawasan sedemikian lebih cepat menerima pembangunan & kemajuan.

Musa menerima hakikat, bahawa membangun & memajukan Sabah perlu peruntukan besar daripada Persekutuan, sebab itu, bukan sahaja beliau akan tetapi negeri mengharapkan peruntukan itu daripada para pemimpin Sabah yang mempunyai kedudukan menteri di peringkat Persekutun. Makna kata, setiap sen peruntukan untuk membangun & memajukan Sabah ibarat kata pepatah kecil tapak tangan nyiru ditadahkan. Kesedian menerima peruntukan daripada Persekutuan, membawa erti, tiada dalam kamus Musa menghalang setiap projek daripada Persekutuan, yang membawa pembanguan & kemajuan, kerana ianya selaras dengan HALATUJU Negeri.

Apabila seorang pemimpin Sabah pada tahun 2009 dilantik ke jawatan Menteri Kemajuan Luar bandar & wilayah (KKLW) bukan sahaja Musa akan tetapi Sabah berterima kasih kepada Dato Seri Najib Razak, kerana kementerian itu memang disalurkan banyak peruntukan untuk memajukan kawasan luar bandar, khusus membina infrastruktur seperti bekalan air bersih luar bandar (BALB), bekalan elektrik luar bandar (BELB), jalan raya luar bandar (JRLB) serta jalan kampung, kerana menerusi kementerian itu, sekurang-kurangnya 25% peruntukan keseluruhan yang disalurkan adalah untuk Sabah. Sebab itulah, daripada tahun 2009-2015, sejumlah RM7.5bilion peruntukan kementerian itu adalah untuk luar bandar Sabah.

Peruntukan RM7.5bilion itu merupakan RM1.25bilion setahun. Angka itu memang cukup besar untuk Sabah, kerana bajet Negeri hanya sedikit di atas RM4bilion setahun. 

Jika dana KKLW sebesar RM7.5bilion benar-benar digunakan untuk pembangunan infrastruktur luar bandar, termasuk di kawasan Semporna, maka rungutan berkaitan BALB, BELB, JRLB dan jalan kampung tidak lagi menjadi rungutan rakyat.

Membangunan & Memajukan Sabah sesuai dengan HALATUJU, aspek keselamatan adalah antara faktor yang menunjang. Sebab itu, ekoran pencerobohan Lahad Datu pada tahun 2013, diwujudkan Zon Keselamatan Pantai Timur Sabah yang meliputi 1400km daripada Kudat ke Tawau, dan kawasan itu diberikan peruntukan ratusan juta oleh Kerajaan Persekutuan.