HALA TUJU SABAH TERSEKAT SEMENTARA

CUKUP jelas sebaik sahaja Datuk Seri Musa Aman (kini Tan Sri) dilantik ke jawatan Ketua Menteri Sabah pada tahun 2003, beliau merperkenalkan Halatuju Pembangunan & Kemajuan Sabah (Halatuju) sehingga tahun 2025. 

Matlamat utama halatuju itu, adalah Sabah akan menjadi negeri maju (Sabah lepas landas). 

Apabila bercakap berkaitan pembangunan & kemajuan negeri, maka ianya meliputi seluruh kawasan atau daerah, tanpa kecuali.

Tidak ada istilah meminggirkan pembangunan & kemajuan mana-mana kawasan atau daerah, seperti mana dituangkan dalam halatuju yang dilancarkan Musa, kerana pada tahun 2025, semua kawasan atau daerah perlu seimbang atau samarata daripada segi pembangunan & kemajuan.

Bagi Musa, menerusi pengenalan halatuju, tiada istilah mempolitikkan pembangunan & kemajuan sesuatu kawasan atau daerah, kerana hala tuju itu mencakupi semua kawasan, baik luar bandar, spra bandar dan bandar.

Kelajuan pembangunan & kemajuan sesuatu kawasan, memang tergantung kepada sumber kewangan negeri dan juga persekutuan. Bagi kawasan/daerah di mana wakil rakyatnya mempunyai kedudukan sebagai menteri, pembantu menteri, menteri persekutuan atau timbalan menteri, maka pembangunan & kemajuan bagi kawasan/daerah itu lebih cepat sedikit berbanding kawasan yang diwakili oleh wakil rakyat biasa.

Dalam sistem agihan peruntukan bagi kawasan-kawasan samada DUN dan Parlimen, adalah sama, namun apabila kawasan itu diwakili seorang menteri atau pembantu menteri atau menteri persekutuan atau timbalan menteri, kawasan/daerah itu mendapat peruntukan menerusi kementerian seseorang wakil rakyat itu berpaksi pada kuasa pada beliau.

Adalah satu kebiasan, apabila sesebuah kawasan/daerah diwakili wakil rakyat yang ada kedudukan kerajaan, kawasan sedemikian lebih cepat menerima pembangunan & kemajuan.

Musa menerima hakikat, bahawa membangun & memajukan Sabah perlu peruntukan besar daripada Persekutuan, sebab itu, bukan sahaja beliau akan tetapi negeri mengharapkan peruntukan itu daripada para pemimpin Sabah yang mempunyai kedudukan menteri di peringkat Persekutun. Makna kata, setiap sen peruntukan untuk membangun & memajukan Sabah ibarat kata pepatah kecil tapak tangan nyiru ditadahkan. Kesedian menerima peruntukan daripada Persekutuan, membawa erti, tiada dalam kamus Musa menghalang setiap projek daripada Persekutuan, yang membawa pembanguan & kemajuan, kerana ianya selaras dengan HALATUJU Negeri.

Apabila seorang pemimpin Sabah pada tahun 2009 dilantik ke jawatan Menteri Kemajuan Luar bandar & wilayah (KKLW) bukan sahaja Musa akan tetapi Sabah berterima kasih kepada Dato Seri Najib Razak, kerana kementerian itu memang disalurkan banyak peruntukan untuk memajukan kawasan luar bandar, khusus membina infrastruktur seperti bekalan air bersih luar bandar (BALB), bekalan elektrik luar bandar (BELB), jalan raya luar bandar (JRLB) serta jalan kampung, kerana menerusi kementerian itu, sekurang-kurangnya 25% peruntukan keseluruhan yang disalurkan adalah untuk Sabah. Sebab itulah, daripada tahun 2009-2015, sejumlah RM7.5bilion peruntukan kementerian itu adalah untuk luar bandar Sabah.

Peruntukan RM7.5bilion itu merupakan RM1.25bilion setahun. Angka itu memang cukup besar untuk Sabah, kerana bajet Negeri hanya sedikit di atas RM4bilion setahun. 

Jika dana KKLW sebesar RM7.5bilion benar-benar digunakan untuk pembangunan infrastruktur luar bandar, termasuk di kawasan Semporna, maka rungutan berkaitan BALB, BELB, JRLB dan jalan kampung tidak lagi menjadi rungutan rakyat.

Membangunan & Memajukan Sabah sesuai dengan HALATUJU, aspek keselamatan adalah antara faktor yang menunjang. Sebab itu, ekoran pencerobohan Lahad Datu pada tahun 2013, diwujudkan Zon Keselamatan Pantai Timur Sabah yang meliputi 1400km daripada Kudat ke Tawau, dan kawasan itu diberikan peruntukan ratusan juta oleh Kerajaan Persekutuan.