Satu isyarat diberikan rakyat Malaysia pada PRU tahun 2008, bahawa rakyat yang bermastautin di kawasan maju berkenderungan menolak government of the day.
PRU tahun 2008 untuk pertama kalinya Bn kehilangan kuasa 2/3 di Dewan Rakyat apabila menang 140 daripada 222 kerusi Parlimen- Kuasa 2/3 adalah 148 kerusi.
Pada PRU-13 tahun 2013, kemerostan sokongan kepada Bn beterusan apabila jumlah kerusi yang dimenangi berkurangan kepada 133 kerusi parlimen diikuti kehilangan undi popular.
Pada PRU-14, tahun 2018, Bn kehilangan kuasa selepas memerintah negara hampir 61 tahun, apabila hanya menang 79 kerusi Parlimen, 54 kerusi disumbangkan parti Umno. Jumlah kerusi Umno itu menunjukkan bahawa parti itu kehilangan 24 kerusi berbanding PRU-13.
Daripada 79 kerusi yang dimenangi Bn itu, 32 di kawasan pedalaman, 23 luar bandar, 17 spra bandar dan 7 pinggaran bandar.
Melihat kepada kecenderungan itu, menunjukkan bahawa semakin majunya satu kawasan, maka pengundi bebas memilih parti kerana tidak lagi bertanya apa sumbangan parti terhadap mereka. Makna kata, pengundi mengunakan kuasa demokrasi secara total tidak lagi terikat.
Ambil contoh di Sabah, kawasan-kawasan maju seperti Sepanggar, Penampang, Putatan, Kota Kinabalu, Papar, Tawau dengan pengecualian Kota Belud, Semporna, Tenom, Kalabakan, Silam, Keningau dimenangi parti yang melawan Bn.
Kalau lah dianalisa secara mentah keputusan PRU sejak tahun 2008, menunjukkan bahawa semakin maju sesebuah kawasan cenderung menolak kerajaan of the day. Apa kah kecederungan ini beterusan? sehinggakan demokrasi Malaysia mencontohi sistem dua parti seperti di Amerika?.
Atau dengan adanya kecenderungan itu, maka penyebab Kerajaan Pakatan Harapan tidak mahu mahu menambah pendapatan rakyat? kerana menerusi peningkatan pendapatan yang boleh dibelanjakan menyebabkan perkembangan ekonomi sesebuah kawasan yang mendorong kepada kemajuan. Dengan menghalang kemajuan, maka memperlambat kewujudan sistem dua parti yang saling berganti setiap PRU?
No comments:
Post a Comment